http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Jason Forrest / Next Life/ About e.a.
Brute samplecore voor freaks
03 november 2005, Effenaar, Eindhoven (NL)
Tekst: Bas Verbeek
Beeld: Koen Rutten
Publicatiedatum: 12 november 2005
Cock Rock Disco. Oftewel vuigheid uit laptops bedoeld voor de dansvloer. Volgens de samplecore-artiest Jason Forrest die sinds enige tijd een label onder die naam voert, is dat een breed genre. In de rustige kleine zaal van de Effenaar zorgt hij samen met zijn gevolg voor een freaky bak herrie.
Breakcoreavonden horen echter niet al om acht uur ’s avonds te beginnen en dat is te merken als About begint. De nieuwe aanwinst van Cock Rock Disco is de Amsterdammer Rutger Hoedemakers en die mag samen met Marg op gitaar de avond starten. Het publiek houdt afstand, maar kijkt en luistert geboeid. Niet zo gek, want About laat bij ieder liedje een compleet bandgeluid horen, gemixt met breakcore, maar vooral in de vorm van een popsong. De meeste laptopartiesten rossen er op los met samples, Rutger laat een vol rauw geluid horen met composities waar zelfs 3FM blij mee zal zijn. Vet geluid, veel enthousiasme en opvallend gave nummers. Opwindende muziek waarbij je je eerder een volle zaal springende Japanners bij voorstelt, dan een half lege Effenaar.
Next Life is een stuk minder catchy. Sterker nog, het is compleet ontoegankelijke muziek. Belangrijkste persoon uit het Noorse trio is de gitarist. Gefreakt speelt hij met onvoorspelbare breaks op zijn rockgitaar en speelt net zo makkelijk virtuoos hoge noten. Daarbij doet de zangeres gezellig poliritmisch mee, jammer is wel dat haar microfoon kapot is en we er weinig van horen. De derde persoon haalt beats en symfonische geluiden uit zijn synthesizer. Dat samen is nog het best te omschrijven als een samensmelting van Ruins en Dream Theater. Maar veel mensen komen naar een breakcorefeestje om los te gaan, en Next Life was toch echt te lastig om op te bewegen.
Voor de paar dansende mensen is er gelukkig Duran Duran Duran. De naam klinkt erg jaren tachtig, de muziek is toch echt de breakcore in zijn authentieke vorm. En dan vooral beatgericht. De Amerikaan geeft geen moment rust, de ene rits beats na de andere en snel ook. Lekker vol, lekker rauw, lekker hard. Goed voor de dansvloer; de luisteraar mist echter door de rechttoe rechtaan mentaliteit wel de dynamiek en contrasten om het complete optreden geboeid te blijven.
Weer een compleet andere manier van breakcore maken heeft Jason Forrest. Waren alle acts net druk bezig met musiceren, bij Forrest blijft dat beperkt tot het vinden van de play- en stopknop, die hij dan ook zonder enige subtiliteit bedient. Hij maakt onderhoudend een praatje en deelt wat blikken bier uit. Verder gaat hij vooral als een bezetene tekeer als hij zijn tracks opzet in de versies zoals we die ook op zijn platen kunnen horen. Aan die knappe knip en plakwerkstukken valt live weinig te doen, dus dan maar een show geven die nog het meeste weg heeft van Avro’s Nederland in Beweging voor ADHD-ers. De suffe muziek is dan natuurlijk wel vervangen door ruige discorock gemaakt uit samples die een medley maken van Jason Forrest’s platencollectie. Rock is vandaag de insteek en zo blijft het harde beats gehalte wat achterwege. Cool, maar gemiddeld. Jason heeft opzwependere avonden gehad.
http://www.kindamuzik.net/live/donna-summer/jason-forrest-next-life-about-e-a/11181/
Meer Donna Summer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/donna-summer
Deel dit artikel: