Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De eerste verrassing van de avond was het voorprogramma. Na zijn succesvolle optreden op Pinkpop, besloot Pete Murray een akoestisch optreden te geven als voorprogramma van zijn vriend Donavon Frankenreiter. Met alleen een geleende gitaar en een mondharmonica speelde Murray kale versies van de nummers die hem in zijn thuisland Australië een sterrenstatus hebben opgeleverd. Maar na een paar nummers beginnen alle liedjes wel erg op elkaar te lijken, alleen de als Bob Dylan klinkende solo’s op de mondharmonica geven de voortkabbelende liedjes nog wat extras. Er zijn genoeg momenten waarop dit soort muziek heerlijk is om te luisteren, maar op een podium is het net even te saai.
Hoofdact Donavon Frankenreiter [foto's] weet wel hoe het moet. Met een uitstekende begeleidingsband achter zich, plugt hij meteen zijn elektrische gitaar in om zo de muziek wat meer power te geven. Ook aan zijn verschijning zie je meteen dat Frankenreiter van een andere categorie is dan zijn vriend Jack Johnson. Het lange haar, de hangsnor, de tatoeages en zijn broek met wijde pijpen maken van Donavon Frankenreiter eerder een ruige biker uit de seventies dan een typische surfboy. Hij kiest er bewust voor om lekker rustig te beginnen en het vuurwerk voor het einde te bewaren. Als halverwege de show de enorme discobol wordt aangezet, gaat ook het tempo van de muziek omhoog en laat de band horen dat ze naast zomerse liedjes ook over swingende en rockende nummers beschikken.
Het enthousiaste publiek kan er geen genoeg van krijgen, maar wat wil je bij een artiest die met gemak voor een tweede keer in een jaar Paradiso uitverkoopt zonder een hit te hebben gescoord en ook nog eens weinig aandacht krijgt in de media. Frankenreiter is groot geworden door mond- op mondreclame binnen de Nederlandse surfscene. Als tegenprestatie deed Frankenreiter onlangs een kleinschalig optreden in een strandtent in Wijk aan Zee.
Terug naar Paradiso. Werkelijk elk nummer wordt uit volle borst meegezongen en als tijdens de toegift de band begint aan de meest populaire liedjes, hoeft men alleen maar de eerste akkoorden aan te slaan, waarna de zaal het nummer vanzelf overneemt. Afsluiter ‘It Don’t Matter’ is er eentje waar andere bands een moord voor zouden doen: de zaal blijft de regels van het refrein minutenlang luidkeels zingen. Het zou zo maar eens kunnen gebeuren dat Donavon Frankenreiter hierdoor zijn vriend Jack Johnson in populariteit voorbij gaat schieten.
http://www.kindamuzik.net/live/donavon-frankenreiter/donavon-frankenreiter-pete-murray/13339/
Meer Donavon Frankenreiter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/donavon-frankenreiter
Deel dit artikel: