Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met Ayco Duyster en Eppo Janssen achter de draaitafels is het aangenaam binnenkomen op de eerste dag van Domino 2008. Zo doet het festival in de hal al meteen wat het belooft: het publiek kennis laten maken met minder voor de hand liggende muziek. Voor veel mensen is 19:00 blijkbaar nog wat vroeg, want bij de luistersessie van het nieuwe album van The Notwist zijn welgeteld drie luisteraars aanwezig.
De grote zaal van AB is nog altijd bijna leeg als Peter Broderick zijn mouwen opstroopt en zich zonder microfoon voorstelt aan het bescheiden toegestroomde publiek. Hij kan in ieder geval rekenen op hun aandacht, op wat gefluister na is het muisstil. De Amerikaan start met een pianoloop om vervolgens de melodie prachtig in te vullen met zijn viool. Zo stelt hij ter plaatse zijn geluidscollages samen. Met zang en gitaar, piano, viool en zingende zaag of combinaties daarvan. Dat houdt het spannend, interessant om naar te luisteren en bij vlagen adembenemend mooi.
Evenals Broderick is Anna Brønsted alias Our Broken Garden lid van de livebezetting van Efterklang. Ook zij maakt gebruik van de sequencer om haar pianospel of zang te loopen. Alleen houdt Brønsted het basaler, speelt sobere songs, die soms wel erg rustig blijven. De liedjes kennen veel herhaling en weinig spannende compositie, waardoor het op den duur wat slaapverwekkend wordt. Gelukkig maakt haar lieve glimlach veel goed.
Met zeven mannen en een vrouw op het podium, is Efterklang [foto's] niet eens op volle sterkte. Toch moet het voldoende zijn om de sprookjesachtige muziek tot leven te brengen. Aan het instrumentarium zal het niet liggen: er komt een complete muziekwinkel voorbij. Naast de standaard rockbezetting maakt de band gebruik van laptop, toetsen, koperinstrumenten, blokfluit en allerhande percussie.
Ondanks de indrukwekkende hoeveelheid personeel en instrumenten, weet Efterklang aanvankelijk niet geheel te overtuigen. Als een aangekleed zeemanskoor, met zijn kenmerkende roepende zang, worden de songs prima gebracht, maar ze missen het beetje extra dat je van een optreden verwacht. Het lijkt wel alsof de nummers steeds vlak voor het hoogtepunt stoppen; de basis is er, maar het schepje erbovenop ontbreekt. De guitige frontman Casper Clausen vult de pauzes op met een doordringende blik op het publiek, alsof hij iets van hen verwacht wat maar niet komt.
Tijdens de tweede helft van het optreden vindt een omwenteling plaats en betaalt het speelplezier zich uit. Waar eerder op de de avond de nummers óf op de mannelijke samenzang en percussie óf op minimalistische beats leunden, komt nu alles samen. De band brengt zijn songs tot een climax en stijgt bij vlagen boven zichzelf uit. Getuige nummers als 'Mirador', 'Step Aside' en het nieuwe 'Mirror Mirror'. Door het publiek mee te laten neuriën wordt bovendien voorzichtig aan interactie gewerkt en komen band en publiek steeds dichter bij elkaar.
Efterklang speelt de dromerige composities tot op het bot, en bereikt een synergie tussen elektronica, elektrische en akoestische instrumenten. De laatste toegift wordt afgebouwd tot enkel percussie, en alle bandleden komen met een instrument ter hand tot de rand van het podium. Als een noordelijke tribe heeft Efterklang de AB alsnog te pakken. En laat de zaal weer in stilte achter.
http://www.kindamuzik.net/live/domino/efterklang-our-broken-garden-peter-broderick/16846/
Meer Domino op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/domino
Deel dit artikel: