Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op de achtste avond van het Domino-festival staat een allegaartje van artiesten op het programma. Naast de levende legendes van Coldcut kregen onder meer ook Maxence Cyrin (piano), Dictaphone (elektronica) en Tape Tum (elektronica/gitaar) een plaatsje op het podium.
Maxence Cryin, de opener in de grote zaal, is een nieuwe vondst van het Franse F-com-label. Met enkel een piano brengt hij vertolkingen van techno- en new-waveklassiekers. Een goed idee, maar de interpretaties van de verschillende nummers klinken toch allemaal een beetje hetzelfde. De muziek heeft ook veel weg van de synthesizercovers die begin jaren negentig op ons werden losgelaten. Enkele mensen in de zaal lijken het wel te appreciëren, maar het grootste deel van het publiek staat verveeld om zich heen te kijken.
Dan maar naar de AB-club, waar Tape Tum [foto boven], een opkomende band uit Brussel, op dat moment speelt. De groep bestaat uit twee broers die ook betrokken zijn bij allerlei andere muziekprojecten, zoals PONI en Harker. Met twee gitaren, de nodige elektronica en hun stem brengen ze een soort experimentele, repetitieve gitaarmuziek. Geslaagd, dat wel, maar op een avond waarop het AB-gebouw vooral bevolkt wordt door Coldcut-fans komt het niet echt over op het publiek.
Na Tape Tum gaat het rechtstreeks door naar de intussen volgestroomde grote zaal, waar de hoofdact van vanavond, Coldcut [foto links], de eerste beats al op het publiek loslaat. Direct wordt duidelijk dat Coldcut nog altijd de absolute top is als het op live mixen aankomt. De show is één grote, meeslepende tocht, waarin lichtbeelden en muziek volledig in elkaar overgaan. Variërend van klassiekers als 'Timber' en 'Paid in Full' tot nummers van het nieuwe album stoomt deze show door tot het einde, van hoogtepunt naar hoogtepunt.
Tijdens 'Walk a Mile' toont Robert Owens waarom hij als één van de beste zangers uit de housewereld wordt beschouwd en de raps van de mc's Juice Aleem en Mike Ladd zijn scherp en helder. Regelmatig verandert de zaal in een kolkende massa, waar niet altijd alles onder controle is. Zo moeten de twee mc’s zelfs als veiligheidsbeambten optreden wanneer een overenthousiaste fan zich al dansend op het podium begeeft.
Geweldige muziek en beeld is niet het enige wat Coldcut te bieden heeft. Regelmatig worden de machtigen der aarde, zoals vader en zoon Bush, Tony Blair en Charlton Heston, op een grappige, maar rake manier op de korrel genomen. Zelfs de Belgische premier Guy Verhofstadt mag een dansje komen doen op het grote scherm achter de draaitafels. Van een beetje publieksentertainment zijn Jonathan More en Matt Black ook niet vies. Een zingende apenkoning uit Het jungle boek wordt perfect in de muziek verwerkt en even later staat heel de zaal mee te dansen op de cancan.
Voor het Belgische tintje wordt gezorgd door professor Zonnebloem, die even tot ons spreekt. Het resultaat van deze geweldige set is een dubbele portie bis-nummers, waarvan het laatste nummer een try-out is van een nieuw nummer dat nog door niemand werd gehoord. Dit nummer, 'What You See Is What You Hear', vat goed de filosofie samen die achter de liveoptredens van Coldcut zit: een perfect samenspel creëren tussen muziek en beeld.
Na een korte rookpauze voor de deur van de AB nog even luisteren naar de afsluiter van de avond, het Duitse Dictaphone [foto rechts]. Een laptop, een clarinet en een saxofoon kunnen echter niet veel meer losmaken bij het publiek na de geweldige en energieke set die even daarvoor in de grote zaal werd gegeven.
http://www.kindamuzik.net/live/domino/coldcut-maxence-cyrin-domino-2006/12569/
Meer Domino op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/domino
Deel dit artikel: