• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Domino Dag 6: Alela Diane / Phosphorescent / Mariee Sioux / Jana Hunter

Singer-songwriteravond op Domino.
15 april 2008, AB, Brussel

Tekst: Geertje Cools

Beeld: Tim Broddin

Publicatiedatum: 16 april 2008

Vanavond staat Domino in het teken van folk. Drie dames en één heer treden aan; allen relatief jonge, nieuwe namen, en allen veelbelovend. Als eerste betreedt Jana Hunter het podium van de Club, verstopt onder een grote lelijke pet. De debuutplaat van de Amerikaanse Hunter kwam uit het op het label van Devendra Banhart en Andy Cabic, waardoor ze vaak gecategoriseerd wordt onder de noemer new weird folk.

Wat ze alvast gemeen heeft met deze beweging is haar eigen stijl. Haar instrumentale intro met gebruik van loops is, afgaande op haar gezucht, niet helemaal geslaagd. De rest van het concert is dit wel. Hunters gitaarspel en zang klinken soms erg donker, maar eveneens passeren lichte, vrolijke nummers de revue, naast een cover van folkvriend Viking Moses en een mooie, trage versie van 'Only Love Can Break Your Heart' van Neil Young. Haar gitaarspel is spaarzaam doch intrigerend, haar muziek dromerig maar, dankzij de scherpe kantjes hier en daar, niet zweverig.

De stem van Mariee Sioux is dit alleszins wel. Deze vriendin van Alela Diane speelt in de grote zaal van de AB, waar voor de gelegenheid de zittribune is uitgehaald. Haar zoetgevooisde stem en lieflijke gitaargetokkel neigen naar traditionele folk. Sioux speelt een knappe set maar het geheel klinkt braaf en soms wat flauw. Meer pit was leuk geweest.

Opnieuw naar de Club voor Phosphorescent. Matthew Houck, spilfiguur van de groep, speelt vanavond solo. Phosphorescent maakte vorig jaar met Pride een prachtplaat, de verwachtingen zijn hooggespannen. Na een hoop noise weerklinkt 'Wolves'. Meteen vallen Houcks breekbare en doorleefde stem - die het midden houdt tussen Will Johnson, Will Oldham en Jason Molina - en zijn mooie, warme gitaargeluid op, dat in dit nummer doet denken aan Neil Youngs soundtrack van Dead Man.

Ook in 'A Picture of Our Torn Up Praise' klinkt hij doorleefd en authentiek. Houck meent wat hij zingt en werkt niet zomaar zijn set af. De teksten zijn knap, vaak ontroerend, soms grappig. Het wordt nog interessanter wanneer hij het typische singer-songwritermateriaal combineert met luide noiseuitbarstingen. Phosphorescent kiest eveneens voor een opmerkelijke cover met Dire Straits' 'So Far Away', maar vooral zijn eigen nummers bekoren. De verwachtingen zijn absoluut ingevuld, een ware revelatie.

In de grote zaal opent Alela Diane [foto's] solo met 'Clickity Clack' van haar alom bejubelde The Pirate's Gospel. Daarna verschijnen Matt Bauer op banjo en haar vader op gitaar. Vocaal staat Mariee Sioux haar bij. Diane zingt en speelt erg goed maar toch klopt er iets niet. Technisch is het in orde maar het concert klinkt te afgeborsteld en weinig doorleefd waardoor ze in de schaduw verdwijnt van Phosphorescent, het hoogtepunt van deze avond.

http://www.kindamuzik.net/live/domino/alela-diane-phosphorescent-mariee-sioux-jana-hunter/16863/
Meer Domino op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/domino