Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voorafgaand aan het optreden van Sukilove loopt frontman Pascal Deweze met kleine briefjes door de zaal: hij deelt de setlists uit aan z’n medebandleden. Het geeft de ontspannen sfeer goed aan die bij de muzikanten leeft, ook al is op het podium opperste concentratie geboden om de met elektronica, toetsen, samples, drumloops en tegendraadse drumritmes opgetuigde liedjes tot een goed einde te brengen.
Enkel in het afsluitende ‘You Kill Me’ komt een normaal ritme voorbij; dat nummer lijkt, door het spookachtige achtergrondkoortje en het repetitieve "you kill me" in de verte op een hiphop-parodie. Sukilove begon ooit als een soloproject van Deweze, maar bewijst vanavond eens te meer te zijn uitgegroeid tot een serieuze rockgroep met Beck-achtige proporties – je kan minder ambitieuze voorprogramma’s hebben.
Sukilove is daarmee in alles het tegendeel van wat Do-The-Undo is. De groep van ex-Daryll-Ann-lid Anne Soldaat bracht onlangs een debuut-cd uit met vijftien gitaarliedjes die stuk voor stuk de drie minutengrens nauwelijks halen.
In Daryll-Ann had Soldaat het imago van ‘tweede man’ achter Jelle Paulusma, nu treedt hij nadrukkelijk op de voorgrond en blijkt hij een innemende frontman. “Het is vanavond onze eerste headline show. Dusseuh… eens kijken hoe we het er vanaf gaan brengen,” zegt Soldaat aan het begin wat ongemakkelijk.
Dat ongemakkelijke is de eerste nummers te merken. Single ‘Two Sides’ en het nummer ‘Son of a Gun’ komen nog niet uit de verf. Wat ook niet bepaald meewerkt, is de schorre stem van Soldaat, een probleem waar hij vooral last van heeft als hij met zijn normale zangstem zingt – met de kopstem heeft Soldaat geen problemen. Op de momenten dat Soldaats stem hem in de steek dreigt te laten, wordt hij echter bijgestaan door toetsenist en tweede zanger Thijs van Duijvenbode.
Do-The-Undo is het meest overtuigend als er gerockt wordt in puntige nummers als ‘Down Time,’ ‘The Concrete Floor’ of de Crosby, Stills, Nash & Young-cover ‘Sea of Madness.’ Slechts een enkele keer laat Soldaat zich verleiden tot een uitgerekte gitaarsolo.
Er is ruimte voor enkele Daryll-Ann songs, zoals ‘Money or Love,’ ‘Equally Sympathy’ en ‘Raga the Messenger’ – van elk van de laatste Daryll-Ann-albums is een track gekozen.
Vergelijkingen met Soldaats vorige groep dringen zich natuurlijk al gauw op; het is van die band al vaak gezegd en het geldt ook voor Do-The-Undo: er zijn geen muzikale invloeden van na jaren zeventig in de muziek terug te horen. Maar als dat op zo’n liefdevolle en uitstekende wijze gebeurt als in Do-The-Undo, dan is daar niets mis mee.
http://www.kindamuzik.net/live/do-the-undo/do-the-undo-sukilove/15037/
Meer Do-The-Undo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/do-the-undo
Deel dit artikel: