Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Stomme pech achtervolgde het )Toon)-festival op de laatste dag van de zesde editie. Pas op het laatste moment werd bekend dat Twine haar gehele Europese tournee had afgezegd, waar ze in Haarlem mee zouden beginnen. Daarnaast was Off The Sky, die s’avonds zou spelen, niet aangekomen en telefonisch onbereikbaar. Ondanks deze tegenslagen wist de organisatie dit bijzondere festival tot een verrassend en sterk einde te brengen.
De laatste festivaldag begon in de Lichtfabriek, een prachtige, ruime locatie. Achter een tafel vol radio’s, laptops, mengpanelen en een gemuteerde gitaar zaten Keith Rowe, Kaffe Matthews en Phil Durrant: drie leden van de zogenaamde elektronica-bigband Mimeo (foto). Soundscapes en noise waren de ingrediënten voor het twee uur durende concert, waarbij Matthews de geluiden van de twee anderen verwerkte. Vanuit bijna-stiltes ontwikkelde de muziek zich als opzwellende onweerswolken die tot een donderende, nietsontziende uitbarsting kwamen. Dan keerde de rust weer terug, die vervolgens met een paar handbewegingen van Matthews weer teniet werd gedaan, zodat een geluid met de kracht van Merzbow uit de boxen donderde.
Vervolgens mocht Michael J. Schumacher het gat dat Twine openliet opvullen. Twine zou visueel worden bijgestaan door de Videotroopers; die speelden nu een geïmproviseerde set met Schumacher. Zijn indringende en naargeestige drones pasten gelukkig erg goed bij de beelden, die gedurende de set steeds abstracter werden. In het begin waren nog vaag handen te herkennen, maar al snel werd het een onherkenbare brij van verknipte strepen en vlakken. Tussen de nummers liet Schumacher vaak een stilte vallen, zodat de beelden optimaal tot hun recht kwamen. Op het einde bleek hoe goed ze ondertussen op elkaar waren ingespeeld. Schumacher speelde zijn meest agressieve werk, terwijl op het scherm witte beelden langs flitsten.
‘s Avonds stond een presentatie gepland van Databloem – het leukste label van Nederland. Helaas dus zonder Off The Sky. Gelukkig was Danny Kreutzfeldt wel gekomen. Het optreden speelde zich af in Grasland – een prachtige, intieme locatie in het centrum van Haarlem. Deze paste perfect bij de toegankelijke, warme sfeer van het festival. De zaal, ter grootte van een huiskamer, was helemaal in de stijl van het Dream House ingericht. Vilt op de vloer, een vreemde houtconstructie tegen de wand en oplichtende lampen die buiten de gordijnen beschenen. Iedereen werd gevraagd om op de grond te gaan zitten. Zo creëerde de organisatie de perfecte setting om deze muziek te ervaren. Ook Kreutzfeldt zat in kleermakerszit achter zijn laptop. De jonge Deen verspreidde zijn muziek vooral via internetlabels als Thinner en het aanverwante Autoplate. Hij viel al snel op door zijn eigen stijl, die soms aan Deathprod doet denken. Databloem pikte dit op en bracht vorig jaar zijn eerste tastbare release uit, getiteld Counterperipheral.
Langzaam stroomden de eerste langgerekte tonen uit zijn laptop, die steeds verder op de voorgrond traden. Het publiek sloot haar ogen en Kreutzfeldt nam ze mee naar een donkere wereld. Niet de smerige, mechanische en angstaanjagende wereld van eerder die middag, maar naar een heerlijke zomernacht. Na een uur stierf de muziek langzaam weg en opende iedereen zijn ogen. Daar zat Kreutzfeldt, die met een tevreden glimlach het applaus in ontvangst nam. Het publiek besefte dat ze iets speciaals had gezien. Zo slaagde de organisatie met glans in hun doelstelling: de bezoekers kennis laten maken met het onbekende.
http://www.kindamuzik.net/live/diverse-artiesten/toon-6-mimeo-michael-j-schumacher-en-danny-kreutzfeldt/9145/
Meer Diverse Artiesten op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/diverse-artiesten
Deel dit artikel: