• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Thad Cockrell / Sarah Lee Guthrie en Johnny Irion

De jonge garde houdt de traditie levend.
26 februari 2005, Muziekcentrum Vredenburg, Utrecht (NL)

Tekst: Han Orsel

Publicatiedatum: 05 februari 2005

Als Utrechter ben ik blij dat Muziekcentrum Vredenburg ook buiten het Blue Highways- festival interessante americana-acts programmeert. Maar wat gaat het er toch erg netjes aan toe bij dit soort concerten. De gemiddelde leeftijd van de bezoekers ligt zo rond de 45 jaar. Opvallend veel echtparen bezoeken de concerten. En voor deze groep americana-liefhebbers lijkt Slaid Cleaves het middelpunt te zijn van het muzikale heelal. De mannen achter me praten voor het concert over de nieuwe cd’s van Mary Gauthier en Alison Kraus, al maakt die laatste volgens hen “truttenmuziek”. Het publiek is tijdens de concerten wel opvallend stil, iets dat de artiesten over het algemeen wel waarderen.

Terwijl de man voor mij nog wat aan zijn gehoorapparaat prutst stapt Thad Cockrell het podium op. Cockrell is zo’n type dat goed door Jiskefets Michiel Romeyn neergezet zou kunnen worden: iets te zwaar, leren jack, gescheurde spijkerbroek. Vanavond speelt hij naast nummers van zijn cd’s Warmth & Beauty en Stack of Dreams ook wat nieuwe songs. Vooral ‘Warmth & Beauty’, ‘Can I Call You Baby’ en ‘Run to Me’ krijgen mooie uitvoeringen. Cockrell heeft een prachtige stem voor dit materiaal. Als hij twee songs achter de piano speelt blijkt dat hij toch een betere gitarist dan pianist is. Cockrell geeft ook nog een aardige Johnny Cash-imitatie weg, met een papiertje tussen de snaren van zijn gitaar.

Na het concert vraag ik Thad waarom hij de tekst ‘Roman Candle’ op zijn gitaar heeft geplakt. Is het een eerbetoon aan Elliott Smith? Nee, Thad heeft ook wel wat met die cd van Elliott Smith, maar Roman Candle is een band uit North Carolina waar Thad een zwak voor heeft. Tijdens het concert kondigt Thad Cockrell aan dat er in het voorjaar een nieuwe cd van hem uit zal komen waarvoor hij songs heeft opgenomen met Caitlin Cary. Weer iets om naar uit te kijken, dus.

Het optreden van Sarah Lee Guthrie en Johnny Irion staat in het teken van de grote songschrijvers die hen voorgingen. Sarah Lee en Johnny vertellen verhalen over Pete Seeger en Arlo Guthrie, Sarah Lee’s vader. Ook putten zij uit het materiaal van Seeger en Woody Guthrie, die dan weer de grootvader van Sarah Lee was. De vocalen van Sarah Lee en Johnny hebben samen magische kwaliteiten. Dat was zo tijdens het optreden van het duo op het Blue Highways-festival in 2003 en dat is ook vanavond het geval. De stemmen van Sarah Lee en Johnny passen bij elkaar als die van Gram Parsons en Emmylou Harris of die van Ryan Adams en Caitlin Cary. Het duo lijkt makkelijk van instrument te wisselen. Sarah Lee speelt gitaar en piano, Johnny neemt de gitaar, dobro en piano voor zijn rekening. Vooral songs als ‘There’ll Be No Church Tonight’, met een tekst van Woody Guthrie, ‘River’ en het titelnummer van het nieuwe album Exploration ontroeren. Als Thad Cockrell het podium opkomt om met Sarah Lee en Johnny mee te spelen wordt het contrast duidelijk. Cockrell is uitgesproken Twang, het echtpaar Irion is een typisch folk-duo, inclusief het verzoek aan het publiek om mee te zingen.

Terwijl Sarah Lee Guthrie en Johnny Irion na het optreden cd’s verkopen en signeren ga ik de ijskoude Utrechtse nacht weer in.

» Bezoek Thad Cockrells website
» Bezoek Sarah Lee Guthrie en Johnny Irions website

http://www.kindamuzik.net/live/diverse-artiesten/thad-cockrell-sarah-lee-guthrie-en-johnny-irion/8730/
Meer Diverse Artiesten op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/diverse-artiesten