Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Soms voel je de plaatsvervangende schaamte voor de mensen op het podium. De Melkweg is afgeladen, daar ligt het niet aan. Het is vrijdagavond, de mensen kunnen er alleen maar zin hebben. Over enkele minuten komt De La Soul op het podium, drie legendes in de hiphop. Een trio dat al twintig jaar soul, plezier en ongecompliceerd feestvieren tot handelsmerk heeft gemaakt.
Maar wat doet dat vijftienjarige meisje helemaal vooraan? En waarom staat die puber in zijn gestreepte polo stokstijf op de dansvloer? Ze zullen toch wel weten waar het in de show van De La Soul allemaal om draait?
Vol overtuiging komen de drie Plugs op het podium, klaar om Nederland eens om de oren te slaan met onnoemelijk veel hits. Ze zijn klaar voor een feestje en vragen om de energie van het publiek.
Maar waarom lopen die drie meisjes de hele tijd om zich heen te kijken? Waarom kijkt dat jochie elke keer zo boos, als iemand per ongeluk op zijn voet staat? De La Soul voelt dat het een moeilijke avond gaat worden. Zal het publiek niet begrijpen dat bij de liedjes van De La Soul je eigenlijk alleen maar hoeft te springen, te juichen en heel hard je arm op en neer te bewegen?
De inmiddels wat oudere mannen snappen er niets van. Ze gooien elk hiphoptrucje uit de kast om het publiek in het zweet te brengen. De linkerhelft van het publiek houdt alleen maar van hiphop. Nee, hoor zegt Posdenus, de rechterhelft juist. De jongens en meisjes, die er allemaal onberispelijk uitzien dat moet gezegd worden, snappen het niet en kijken schaapachtig voor zich uit.
Er is teveel gene in de Melkweg. Niemand durft zijn armen los te gooien en op te gaan in de muziek. Plug 1 zegt het halverwege treffend: “Ik zie hier allemaal mooie mensen. Echt jullie zijn allemaal hartstikke mooi. Maar alsjeblieft, het maakt niet uit als je door het dolle heen gaat. Niemand kijkt je erop aan als je besluit lekker gek te doen. Wij hebben jullie energie nodig, willen we het dak van de tent spelen.”
Maar ze krijgen nul op het rekest. De veel te jonge mensen op de dansvloer zijn alleen maar bezig met zichzelf en of die blik van die ene jongen beantwoord moet worden ja of nee.
De La Soul raakt hoe langer hoe meer gefrustreerd. Dit hadden zie niet verwacht. Het handjevol hiphopfans op de dansvloer doet wat het kan, maar het zien en gezien worden blijft de boventoon voeren.
Ze zijn oud en wijs genoeg om geen wegwerpgebaar te maken naar het publiek. Maar hevig teleurgesteld druipt De La Soul af. Echte hiphopfans kunnen alleen maar medeleven tonen. Dit is niet het feestje waarop we hoopten. Stomme mensen!
http://www.kindamuzik.net/live/de-la-soul/de-la-soul-374/15464/
Meer De La Soul op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/de-la-soul
Deel dit artikel: