• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

An Evening with Dayna Kurtz

Voor een laatste keer in een kleine zaal?
03 februari 2005, Het Paard van Troje, Den Haag (NL)

Tekst: Maurice Dielemans

Beeld: Armand Boets

Publicatiedatum: 08 februari 2005

Wie schetste onze verbazing: het was een dinsdagavond en de show van Dayna Kurtz in de Kleine Zaal van Het Paard van Troje was helemáál uitverkocht! Het had misschien even geduurd, maar eindelijk plukte de Haagse concertzaal de vruchten van een reeks optredens waaraan een Amerikaans luchtje hing. Niet dat de goede reputatie, die Dayna Kurtz in het clubcircuit en bij louche figuren als Barend & Van Dorp verwierf, geen geringe rol speelde bij de onverwacht hoge opkomst, maar toch...

Wie de Amerikaanse zangeres/liedjesschrijfster op de vele voorgaande tournees in Nederland aan het werk zag, kwam beslagen ten ijs. Toch was de sobere opstelling op het donkere podium een voorbode dat het wellicht nóg intiemer en nóg eenvoudiger zou uitpakken voor een zéér volle zaal.

Maar de start was niet zonder de nodige problemen. Het stuntelige gitaarspel van Dayna Kurtz is onderhand bekend, maar juist in het begin viel op dat haar donkere stem niet in topconditie was en dat sommige uitvoeringen van haar eigen nummers aan verschillende kanten rammelden en enigszins onzeker overkwamen. Even leek het er op dat na twee of drie nummers het geroezemoes van het drinkpubliek de overhand zou krijgen. Maar precies op tijd keerde het tij met een handjevol interessante covers op rij. Met 'Everybody Knows' van de Canadese monnik Leonard Cohen deed Dayna Kurtz een duit in het zakje van de anti-Bush-campagne. En 'Oh, What a Dream' van Johnny Cash kreeg een sloom jazzjasje aangemeten. Met 'King of Hearts', een oude song van Lucinda Williams en afkomstig van haar Happy Woman Blues, bereikte deze doordeweekse avond een schitterend hoogtepunt. Het betreft overigens een titel die zeker ook niet zou misstaan op de bewierookte platen van Dayna Kurtz.

De grauwe platen van Kurtz, die diep geworteld zijn in de oude plattelandsmuziek van de Verenigde Staten, hebben iets mysterieus en geven meestal niet bij een vroege beluistering alle geheimen prijs. Voor sommigen was dat een van de redenen om de hype die enige tijd rondom om dame Kurtz ontstond lichtelijk te ontkrachten. Ook haar opmerkelijke uithalen vond men soms hinderlijk en overdreven maar als het er op aankomt is een album als Postcards from Downtown na enkele draaibeurten gewoon een erg mooie cd.

Ook live, zowel solo als met een voltallige band, bewees ze meer dan eens dat de nummers bestaansrecht hebben. Dat de aanwezigen in Het Paard niet de Dayna Kurtz kregen die eens triomfeerde in Amsterdam, de stad die ze oprecht eert in het mooie 'Amsterdam Crown', kwam misschien doordat de Amerikaanse er te simpel over dacht. Desondanks haalde Dayna Kurtz in een intiem concert, dat ruim een uur in beslag nam, een paar aardige vertolkingen te voorschijn. Dat er misschien wel iets meer in had gezeten was gewoon jammer. Ach, het zal wel niet lang duren voor ze weer terug is in Nederland. Maar als haar populariteit zo blijft groeien, dan was dit helaas het laatste concert van Dayna Kurtz in een kleine zaal.

http://www.kindamuzik.net/live/dayna-kurtz/an-evening-with-dayna-kurtz/8575/
Meer Dayna Kurtz op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dayna-kurtz