Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In Apeldoorn moeten de lijkwagens aanrukken, maar in Rotterdam gaan de Koninginnedagfeestelijkheden grotendeels gewoon door. De zon schijnt op de Nieuwe Binnenweg en de mensen laten zich niet van de wijs brengen door een gek in een Suzuki. Rotown heeft tweemaal Nederlands aanstormend talent in de aanbieding voor de feestgangers: 's middags een gratis concert van DeWolff en 's avonds betaald - maar wat doe je tegenwoordig nog voor vijf euro? - Daily Bread.
DeWolff [foto onder] uit Limburg heeft dezelfde line-up als zowel The Doors als Green Hornet: gitaar, orgel en drums en hangt qua geluid een beetje tussen die twee in. Er zijn zowel lange psychedelische nummers te horen als materiaal dat neigt naar garagerock. Zanger Pablo van Poel is met zijn piratenblouse, fluwelen jasje, sjamanenkettingen en grote ringen uiterlijk helemaal de dandy, maar in zijn podiumpresentatie nog wat onzeker. Ook strandt zijn poging tot een bronstige Jim Morrisonbariton vaak ergens in iets wat meer lijkt op het gebral van een dronken corpsbal. De zang is daarmee duidelijk het zwakste punt van DeWolff.
Dat maakt niet zoveel uit want Van Poel is toch vooral een gitarist, die op zijn knieën de snaren van zijn fraaie Danelectrogitaar alle kanten op buigt, duellerend met organist Robin Piso. Broertje Luka roffelt op de laag gestemde toms ondertussen de beat. Soms is het nog wat rommelig, maar vaker nog vallen de psychedelische grooves wel op hun plaats.
's Avonds heeft Daily Bread [eerste foto] het voordeel van een publiek dat uit al flink aangeschoten feestgangers bestaat. Werkelijk alles wordt goed gevonden. Terwijl op in ieder geval het gevoel voor stijl van de band wel iets aan te merken valt. Daily Bread voert de ironische jarentachtiglook namelijk veel te ver door, met als dieptepunten de Boy Zonderman panterlegging van drummer Stefan en de rapist glasses van zangeres Kimberly.
Muzikaal vergaat het ze beter. Daily Bread werkt ook met een orgel/bas/drumsbezetting, dientenverstande dat Kimberly maar heel beperkt kan zingen en toetsen spelen tegelijk, zodat een groot deel van het concert meer een Death from Above 1979-achtig geluid heeft, met bassist Chris duidelijk als de muzikale motor van de band. Het zijn zijn baslijnen die de dansvloer vol krijgen.
De zangeres is met haar enthousiasme - alles is 'leuk' en 'gezellig', zo gaat ze 'gezellig' dansen in het publiek - sowieso de grote blikvanger van de band. Gecombineerd met de aankleding roept haar onbesuisde blijmoedigheid wel het vermoeden op dat Daily Bread het nieuwe project van Arjan Ederveen is (dat is een compliment).
Foto van DeWolff door Harrie Huijskens.
http://www.kindamuzik.net/live/daily-bread/daily-bread-dewolff/18534/
Meer Daily Bread op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/daily-bread
Deel dit artikel: