• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Curtis Harding / The Prettiots

Zielloze soul.
29 oktober 2015, TivoliVredenburg, Utrecht

Tekst: Nienke Franzen

Beeld: Niels Stam

Publicatiedatum: 01 november 2015

Met zijn album Soul Power was Curtis Harding een van de verrassingen van 2014 en deze plaat biedt voldoende mogelijkheden voor een spetterend optreden. Maar dan moet Harding daar natuurlijk wel zin in hebben.

Wie dat wel hebben zijn The Prettiots, twee meisjes uit New York die ondersteund worden door een drummer. Het duo brengt zoete popliedjes ten gehore met gevatte teksten, zoals 'Suicide Hotline'. Dit nummer wordt opgedragen aan de therapeut van een van de twee vrouwen en refereert aan The Bell Jar en Sylvia Plath: "On a scale of one to Plath I'm like a four / My head's not in the oven but I can't get off the floor". De combinatie van ukelele, basgitaar en drum werkt goed en het contrast tussen de zoete stemmen en hun getatoeëerde eigenaressen werkt verfrissend. The Prettiots slagen erin een cover van 'Boom, Boom, Boom, Boom!!' van de Vengaboys te combineren met 'Barbie Girl' van Aqua en het publiek daarmee zonder schaamte aan het dansen te krijgen. Tussen de liedjes door wordt er reclame gemaakt voor de website, het YouTube-kanaal en wat al niet meer; dat alles op zeer sympathieke wijze.

Daar zou Curtis Harding [foto's] nog een voorbeeld aan kunnen nemen. De artiest uit Atlanta blijkt vanavond (opnieuw) een ware souldiva te zijn. Nadat zijn band al een kwartier op het podium heeft staan spelen en een vriend van Harding een poging heeft gewaagd het publiek warm te draaien met een freestyle - die na vijf minuten eigenlijk al inspiratieloos wordt - besluit meneer Harding ook maar eens het podium op te slenteren. Ondertussen beginnen de basloopjes van de bassist al een beetje te irriteren en dat wordt er tijdens Hardings eerste nummer 'Love Is All' niet veel beter op.

Harding heeft vandaag drie man bij zich en dat is niet genoeg om zijn liedjes echt eer aan te doen. Het ontbreken van toetsen en blazers wordt op geen enkele manier opgevangen en als Harding nou zelf nog een energieke performance neer zou zetten, dan had dat een hoop goed kunnen maken. Maar het concert is nog geen twee liedjes oud of hij klaagt al over de lampen. En zijn microfoon. Dat gaat later over in kritiek op het publiek, dat volgens hem niet genoeg danst en te weinig energie heeft. Hij is tenslotte helemaal van de andere kant van de oceaan gekomen om hier op te treden, zo stelt hij verontwaardigd. Van werken voor je geld en voor wat hoort wat heeft de beste man blijkbaar nog nooit gehoord.

De meer uptempo liedjes als 'Surf' en 'Drive My Car' redden het optreden tijdelijk en lijken Harding zowaar wat wakker te schudden. Maar na minder dan drie kwartier sluit hij af met een slappe cover van 'Ain't No Sunshine' en er zullen weinig bezoekers met tegenzin naar huis gaan. Een paar nummers van zijn project Night Sun - met twee leden van Black Lips en één van Night Beats - hadden het publiek vanavond misschien nog met een iets beter gevoel achter kunnen laten. Harding is live - en dat is niet voor het eerst - als een zielloze souldiva met menstruatieklachten.

http://www.kindamuzik.net/live/curtis-harding/curtis-harding-the-prettiots/26311/
Meer Curtis Harding op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/curtis-harding