Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het vorig jaar verschenen Saturday Nights & Sunday Mornings is onopgemerkt gebleven door legio muziekliefhebbers. Jammer, want het vijfde album van Counting Crows toont aan dat de band nog steeds niet versleten is. Fijne rockers worden hierop gecombineerd met complexe folksongs waarop zanger Adam Duritz zijn relatieproblematiek van de laatste jaren bespreekt.
Voor de Europese tournee zijn de perslievelingen van The Hold Steady gevraagd om als openingsact te fungeren. De Springsteeneske punkrock is echter niet geschikt voor het publiek dat Counting Crows kent van de samenwerking met Bløf. De vijf mannen uit Brooklyn laten zich door de matte ontvangst niet uit het veld slaan en gooien er nog een tandje bovenop. In drie kwartier werkt de band een best of-setlist af. De gitaren ronken en voorman Craig Finn geeft zijn neurotische trekjes de vrije loop. Heerlijke meebrulrock is het, ziet ook Duritz vanaf de zijkant van het podium.
Geïnspireerd door het gitaargeweld van The Hold Steady trekt Counting Crows alle registers open om hier overheen te gaan. Met een daverend 'Cowboys' gaan ze van start om vervolgens zeven nummers later pas een rustpuntje in te lassen met 'Time and Time Again'. Gitaristen David Immergluck en Dan Vickrey gaan venijnige gitaarduels aan en Charlie Gillingham laat zijn hammondorgel zuigen totdat het scheel ziet. Onderwijl zingt Duritz de prachtigste noten bij elkaar en springt hij als een maniak rond. Zoveel energie heeft de groep uit San Francisco lange tijd niet op het podium uitgestraald.
De fans van het eerste uur worden beloond met opvallend veel nummers van Recovering the Satellites uit 1996. Het meest rauwe en misschien wel beste album van de band. Als geen ander verstaat Counting Crows de improviseerkunst waardoor ook moetjes als 'Mr. Jones' en 'A Long December' fris aandoen. Het lijkt de groep allemaal probleemloos af te gaan zodat je vergeet wat voor uitzonderlijke muzikanten er op het podium staan. Een perfect op elkaar ingespeeld team dat na zestien jaar nog steeds honger heeft naar de momenten die je de alledaagse werkelijkheid doen ontstijgen. Ook deze avond komen er weer enkele voorbij in de vorm van 'Colorblind' en 'Hanging Tree'. Een ouderwets topconcert dus van een ouderwets goede band.
http://www.kindamuzik.net/live/counting-crows/counting-crows-the-hold-steady/18552/
Meer Counting Crows op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/counting-crows
Deel dit artikel: