Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
CocoRosie heeft wat met Rotterdam. In 2005 waren de Amerikaanse zusjes Casady een van de hoogtepunten van Motel Mozaïque. Bovendien exposeerde Bianca al eens haar kleurrijke kunst in de Maasstad, in dezelfde tent waar onlangs CocoRosies hartvriendinnetje Bunny Rabbit optrad. Geen wonder dat het vanavond uitverkocht is.
De vrouwen hebben de overhand in Offcorso, een tot nachtclub omgebouwde voormalige bioscoop. Ze staan met bosjes vooraan bij het podium en lappen het verzoek van CocoRosie om niet te roken aan hun laarzen. Sierra Rose mag dan een opera-achtergrond hebben, ze moet er volgens haar fans maar aan wennen dat sigarettenrook nu eenmaal bij poptempels hoort.
Eerst is het de beurt aan Quinn Walker, die er met z'n zwart omrande ogen en baardje uitziet alsof hij nachten op slechte drugs heeft doorgehaald. Maar in het slotnummer weet hij wel te betoveren door in z'n eentje een heel orkest te zijn. De Amerikaan speelt gitaar en drums tegelijk terwijl op de band nog meer Walker klinkt. Het lijkt wel kerst. Uit de coulissen verwacht je rendieren die meeneuriën.
Logisch dus dat CocoRosie de excentriekeling meeneemt op sleeptouw, al zal Walker er even later wat verloren bij staan als hij met de dames een nummer mag meezingen.
Ook dat is begrijpelijk, want CocoRosie leeft in een geheel eigen universum. Waar mensen in kleurige kleding dromen over roze hobbelpaarden, elfjes en doodgeboren zusjes. En liedjes daarover zingen. "If you give me a dress I could become your princess", knauwt een treurig kijkende en door haar eigen kleurige videokunst beschenen Bianca tegen het einde van het concert.
Een magisch concert, waarin de Casady's bewijzen hoezeer ze zijn gegroeid sinds hun in 2004 verschenen debuutalbum La Maison de Mon Rêve. Deel van de kracht is de vrijwel onzichtbare band, bestaande uit een beatboxer met een bontje om z'n nek, een toetsenist (in een skelet-hoodie) en een laptoppend petje. Alle aandacht gaat naar de twee zusjes, die opkomen in bonte ochtendjassen met vreemde hoofddeksels en prachtige veelkleurige glittermake-up.
Terwijl Sierra zich concentreert op piano, harp en zang neemt Bianca al rappend het ene na het andere speelgoedinstrument ter hand. Persoonlijke favoriet daarbij is de groene slangenbezweerdersfluit die zo uit een stripboek van Kuifje lijkt te komen.
Ze spelen veel werk van hun laatste album, waaronder het ingetogen toverliedje 'Sunshine', het met fietsbellen en kindertol gearrangeerde 'Animals' en de feestelijke uitsmijter 'Japan', waarin Sierra haar barokke ochtendjas uitgooit en in een maffe cheerleadersdans Kate Moss op de hak neemt.
CocoRosie live is als een wonderlijke tocht door een kleurrijk doolhof, met rondvliegende glowsticks als geïmproviseerde toverstafjes. Werkelijk magisch.
Foto's uit het KindaMuzik archief, door Tim Broddin en Martijn Booij.
http://www.kindamuzik.net/live/cocorosie/3971/16258/
Meer CocoRosie op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cocorosie
Deel dit artikel: