Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gewapend met dubieuze teksten wist Carnivore (foto) circa twintig jaar geleden aardig wat controverse te zaaien. Na een paar reünieoptredens op Europese festivals vorig jaar, probeert de band al toerend te teren op twee klassieke albums.
Van een reünie is eigenlijk geen sprake, aangezien frontman Peter Steele het enige originele lid is. Om zich heen heeft hij een band verzameld met onder andere gitarist Joey Z, met zijn onschuldige voorkomen geen voor de hand liggende keuze voor een band als Carnivore. Uitgerekend hij blijkt van onschatbare waarde.
In alle opzichten is het optreden een Peter Steeleshow. Het geluid doet sterk denken aan dat van Type O Negative, wiens groen/zwarte huisstijl voor dit Carnivore is doorvertaald naar rood/zwart. Zijn grenzeloze liefde voor The Beatles weerklinkt in een cover van 'Helter Skelter'. En natuurlijk staat de boomlange Steele midden op het podium, met een onafscheidelijke fles rode wijn en - schaamteloos - een muziekstandaard met teksten.
Het concert is niet slecht, maar allerminst legendarisch te noemen. Ten eerste gaat het geluid gebukt onder een erbarmelijk hard beukende basdrum. En aan de lopende band moet Joey Z teksten oppakken die Steele laat liggen. 'Race War' en 'Male Supremacy' live aanschouwen is een buitenkansje, maar daar houdt het wel zo'n beetje mee op. 'Angry Neurotic Catholics' en 'Jesus Hitler' klinken al een stuk minder overtuigend uit de mond van iemand die zich onlangs uit geloofsovertuiging tegen abortus heeft uitgesproken.
Carnivore was ooit een beruchte band. Het meest controversiële en tegelijkertijd kleinzielige kenmerk van vanavond is het door de band afgedwongen rookverbod. Of het gevoel voor humor. Voorzover het publiek na twintig minuten nog kan lachen om de themamuziek van het Carnaval Festival uit de Efteling, die voorafgaand aan het optreden uit de speakers schalt.
Opwarmer Raging Speedhorn stemt evenmin vrolijk. De aanwezigheid van twee min of meer identiek klinkende zangers heeft in de regel weinig meerwaarde. Het geschreeuw van het duo vergroot slechts de brij van metalcore en rock die vanaf het podium over de zaal wordt uitgestort. Wat blijft hangen is de aanblik van de zwaarlijvige drummer, die wild zwaaiend en keihard zijn repertoire van drie ritmes afwerkt.
Milkman komt als enige ongeschonden uit de strijd. Het immense podium is aan de grote kant voor het trashpunkkwartet. Stoïcijns doorbeuken is de remedie. Zanger Meeri kondigt als ode aan Poison Idea aan dat vroeger alles beter was. In het geval van Carnivore heeft hij groot gelijk.
http://www.kindamuzik.net/live/carnivore/carnivore-raging-speedhorn-milkman/16386/
Meer Carnivore op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/carnivore
Deel dit artikel: