• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Cannibal Corpse, Devil Driver, Black Dahlia Murder

De clown, het werkpaard en de bruut.
19 februari 2013, 013, Tilburg

Tekst: Ruud van Esch

Beeld: Jan Mulders

Publicatiedatum: 23 februari 2013

Omdat Hour of Penance al om kwart over zeven speelt, is Black Dahlia Murder rond de klok van acht al de tweede band op het podium. Een strak ombouwschema degradeert het begin van de set tot soundcheck. Veel meer dan mitrailleurdrums en wat gitaarsolo's is er aanvankelijk niet te horen. Wanneer dat euvel is verholpen, wordt snel duidelijk dat The Black Dahlia Murder weinig op heeft met dynamiek en afwisseling. Of met de grimmige houding die metalbands zich in de regel aanmeten. Frontman Trevor Strnad voert zijn grunts vrolijk lachend en zwaaiend uit, in een korte broek en uiteindelijk nog zonder shirt ook. Hoewel de meerwaarde van deze clowneske vertoning ontbreekt, zorgt zijn uitgelaten stemming uiteindelijk wel voor een bescheiden feestje.

Net als Rotten Sound gebruikt ook Devil Driver [foto's onder] 'Satan is Real' van The Louvin Brothers als intromuziek. Het nummer dateert uit 1960 en heeft in de tussentijd weinig aan kracht ingeboet. Dat kunnen we van het repertoire van Devil Driver niet zeggen. Op de livepresentatie van de band valt weinig aan te merken: die staat als een huis. Ook gaat er in elk nummer wel een degelijke thrashriff schuil. Met keihard werken en eindeloos toeren heeft Devil Driver het inmiddels tot publieksfavoriet geschopt en vanavond krijgt geen band een betere respons. Wat ontbreekt zijn nummers die het verschil maken en die iemand zich over tien jaar ook nog kan herinneren. Misschien staat er daarom een reünie van Coal Chamber op stapel. Dez Fafara's vroegere band was evenmin een hitmachine maar had ten minste wel een eigen smoel.

Begrippen als dynamiek, afwisseling en hits zijn aan de locomotief van deze tour al helemaal niet besteed. Cannibal Corpse [foto boven] heeft zo zijn eigen modus operandi en die bestaat uit: tegen de grond slaan en blijven doortrappen. Het deathmetalinstituut doet al bijna vijfentwintig jaar niet anders.

Goed geluid is een voorwaarde om Cannibal Corpse in volle glorie te ondergaan. Vanavond is de band ermee gezegend; de verzadigde geluidsmuur is zelfs transparant te noemen. Terwijl ze over hun instrument hangen, brengen de gitaristen hun monsterriffs gedreven ten uitvoer. George 'Corpsegrinder' Fisher doet alles veel te hard: zijn grunts, zijn ongeëvenaarde helikopter-headbangs en zijn opmerkingen tussendoor. Werp een blik op de man en je weet wat je aan hem hebt. Zijn enige verrassing vanavond is dat niet het gebruikelijke 'Fucked by a Knife', maar 'Priests of Sodom' wordt opgedragen aan de vrouwen in het publiek. Om niet gelijk alle tradities om zeep te helpen, krijgt 'I Cum Blood' wel zijn gebruikelijke aankondiging: "This one is about shooting blood from your cock."

Het strakke vakmanschap waarmee de zieke riffs worden afgevuurd zou op gespannen voet moeten staan met het 'schijt-aan-de-metronoom'-drumwerk van Paul Mazurkiewicz. Maar dat doet het dus niet. De temposchommelingen vormen een integraal onderdeel van de Cannibal Corpse-machine. Hoewel veel Devil Driver-fans inmiddels huiswaarts zijn gekeerd, vliegt het uurtje natrappen van Cannibal Corpse voorbij.

http://www.kindamuzik.net/live/cannibal-corpse/cannibal-corpse-devil-driver-black-dahlia-murder/23727/
Meer Cannibal Corpse op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cannibal-corpse