http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Calexico
Wonderlijke herhalingstruc vermaakt kokend Nighttown.
07 augustus 2003, Nighttown, Rotterdam (NL)
Tekst: Maurice Dielemans
Beeld: Hilde Cielen
Publicatiedatum: 12 augustus 2003
In een recent vraaggesprek met Howe Gelb beschuldigt de eigenzinnige voorman
van Giant Sand zijn waarde collegas’s , Joey Burns en John Convertino uit
datzelfde Giant Sand, van het uitmelken van hun succesformule als
duo-uitstapje onder de naam Calexico. En Gelb, die zelf nooit een hit heeft
gescoord, heeft dus alle reden om stinkend jaloers te zijn.
Maar natuurlijk is het niet louter jaloezie. Als Calexico een wasmiddel was
geweest, had de firma Burns en Convertino het niet minder gedaan. Het
handelsmerk, de zonovergoten fusie van traditionele muziek en moderne
rockinvloeden, verkoopt nu eenmaal als een tierelier. En zoals ze in de
Engeland wijselijk roepen: "never change a winning team".
Met het alom bejubelde Feast of Wire, hun jongste en vierde studioplaat in zo'n zes jaar
tijd, is wederom een fictieve soundtrack voor een spaghettiwestern klaargestoomd.
Wie echter goed luistert naar de wonderlijke herhalingstruc op Feast of Wire hoort, zij het heel voorzichtig, dat Calexico een nieuw decor probeert te bouwen met een Serge Gainsbourg-achtige
kitscherigheid en invloeden vanuit de moderne jazzhoek, waarbij Miles Davis
het meest voor de hand ligt.
Dat deze laatste wending niet helemaal goed naar voren komt op het sterk afwisselende Feast of Wire, roept enkele vraagtekens op. Afvragend of een nagenoeg uitverkocht Nighttown op dergelijke geluidsexperimenten zit te wachten, lijken de keurige heren uit de woestenij die Tucson heet, niet of nauwelijks de moeite te nemen om dit in levenden lijve recht te zetten. Maar of dat nu allemaal zo erg is?
Eerst krijgen we een voorprogramma op verzoek van Calexico aangesmeerd: Amparanoia Soundsystem. De Spaanse dansband haalt zo'n beetje alles uit een digitale goocheldoos tevoorschijn. Het Spaanse temperament van de dame op het podium zweept in no time het publiek op naar hogere sferen. Op zich knap, want Nighttown was vanavond nu eens niet gevuld met potentiële bezoekers van de Dance Parade, om maar eens iets geks te noemen. Een formatie als Amparanoia Soundsystem zou het ook daar niet slecht doen, zij het dat de trippende beats duidelijk met meer passie en ritmegevoel gebracht worden dan ieder willekeurige drummachine. Het gierende gitaarwerk is afkomstig van Joey Burns, die glimlachend vanaf de zijlijn een paar nummers meedoet.
Voor hoofdact Calexico zijn vanavond kosten noch moeite gespaard, want het podium is
net groot genoeg voor de hele band. Zelfs de blonde dame van de
merchandising doet enthousiast mee. Trompetters zijn er ook, alleen niet van
het Mexicaanse blaasorkest; die kwamen blijkbaar niet langs de
vreemdelingendienst. Misschien mogen ze over een paar weken, wanneer ze voor
de tweede keer op Lowlands spelen? Iedere aanwezige Amerikaan voelt zich in
ieder geval thuis in de kokende zaal, waar de temperaturen zich aanpassen
aan de woestijnwalsen van het bandje op het podium.
"Welcome to my private sauna", zoals een goedgemutste Convertino
grapt, met een vrolijker gezicht dan die laatste keer dat ik hem zag, toen
met alleen Burns in een sobere bezetting in het Utrechtse Tivoli.
De setlist biedt weinig verrassingen, op een keurige cover van Arthur
Lee's Love na. Ze doen precies datgene waarvoor de meeste de onmenselijke
hitte trotseren. Het spontane speelplezier zorgt voor een joelende menigte,
die het bitterweinig kan schelen dat het soms rommelt in de aanloop naar de meer
uitgerekte songs van hun nieuwe plaat. Duidelijk minder geperfectioneerd dan
op plaat dus, maar juist dat roekeloze zorgt weer voor de nodige beweging in
de verkrampte benen en oprecht enthousiasme bij zowel de geventileerde band
als het flink bezwete publiek. Amparanoia Soundsystem komt later terug, maar
niet om verkoeling te brengen. Het spektakel eindigt in een feestende en
bruisende Calexico-cocktail.
Twee uurtjes later is het bier lauw en moet Calexico een punt zetten achter
een optreden waarin ze hebben laten horen dat de band niet zo nodig van
koers moet wijzigen om een zaal te vermaken. Op Lowlands kan ik met een
gerust hart vooraan gaan staan.
http://www.kindamuzik.net/live/calexico/calexico-3747/3747/
Meer Calexico op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/calexico
Deel dit artikel: