Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Amerikaanse hiphoppers in Europa, het is een verhaal apart: nauwelijks 48 uur voor zijn geplande optreden raakt bekend dat rapper Nas niet op de Lokerse Feesten te zien zal zijn, en bij uitbreiding zijn hele Europese tournee afzegt. De zoveelste in het rijtje - wij kennen meer dan een handvol liefhebbers die er moedeloos van zouden worden.
Van de minder verre doch minstens even ongure Vlaamse West-coast komt ‘t Hof Van Commerce [foto boven], en zij stellen zelden teleur. En waarom zouden ze ook? Exemplaren van Ezoa En Niet Anders gaan vlot over de toonbank, hun tourschema is retestrak, en ook individueel gaat het Buzze, Kowlier en 4T4 voor de wind. ’t Hof is dus erg goed bezig, en dat is te merken op het podium. Beide mc’s amuseren zich kostelijk en hebben door de jaren heen wel geleerd hoe ze een publiek moeten bespelen: er wordt meegezongen, handen gaan in de lucht en ook het occasionele dansje slaat aan – de volgende keer dat we willen uitpakken in een hippe danskeet zal het met de ‘Isabelle A’ zijn. Het feit dat het Hof kan buigen op een pak sterke singles helpt natuurlijk ook, en ‘Zonder Totetrekkerie’, nieuwe single ‘Jaloes’ en natuurlijk ‘Kom Mor Ip’ houden het feestje aan de gang. Naar het einde toe nestelen Buzze en Kowlier zich even in comfortabele leunstoelen, en genieten van de vruchten van hun arbeid.
Na Iggy & The Stooges en The Cure is Jimmy Cliff [foto onder] de derde legendarische muzikale act die dit jaar in Lokeren verzeild is geraakt. Legendarisch, want Cliff draait ondertussen al bijna veertig jaar mee, en heeft een palmares om u tegen te zeggen. Iedereen kent, bewust of onbewust, wel één van ’s mans resem hitjes, maar Cliff is daarnaast ook een erg gerespecteerd artiest in serieuzere reggaekringen – check vooral de cultfilm The Harder They Come en de bijbehorende soundtrack.
Een reggae-legende zijn blijkt toch niet genoeg om de Grote Kaai te laten vollopen, tenminste als je niet Bob Marley heet, dus kan de festivalbezoeker zich zonder problemen tot bij de voorste rijen begeven als Jimmy begint. Jammer, en tegelijk ook niet, want het is een plezier om Cliffs podiumcapriolen vanop luttele meters te aanschouwen. Met het enthousiasme van een twintigjarige – hij is 37 jaar ouder dan dat – schotelt de man ons een selectie uit zijn oeuvre voor, die het publiek van begin tot einde aan het glimlachen en heupwiegen houdt. Naast grootste hit ‘You Can Get It if You Really Want’ horen we ook, zelfs tot twee maal toe, ‘Reggae Nights’ en covers ‘Wild World’ en ‘I Can See Clearly Now’. Overtuigender dan de hitjes zijn de meer rootsgerichte reggaenummers. ‘Many Rivers to Cross’ staat als een huis, en dat Cliff een van de weinige artiesten is die vandaag de dag nog een overtuigend anti-oorlogsstatement kunnen maken, bewijst de nog steeds brandend actuele protestsong ‘Vietnam’. Een luid applaus is na afloop dan ook zijn deel. Sean Paul mag nog zoveel bitches op het podium verzamelen als-ie wil, de oude garde speelt hem met de vingers in de neus naar huis.
De volgende uurtjes worden opgevuld door Buscemi, op de laatste minuut tot hoofdprogramma gebombardeerd door het wegvallen van Nas, live geflankeerd door band en gasten als Tom Barman. In het kader van de plaat ‘Late Nite Reworks Vol.I’ worden nummers van onder andere Madredeus, Calexico en Magnus uitgekleed en bewerkt tot iets dat ons naar een Braziliaans strand zou moeten doen verlangen. Het horen van Buscemi’s loungy versies doet ons echter beseffen hoe laat het is, en dat er een versgestreken pyjama op ons ligt te wachten. Eigen schuld, dikke bult, Swartenbroekx!
http://www.kindamuzik.net/live/buscemi/buscemi-jimmy-cliff-t-hof-van-commerce/10303/
Meer Buscemi op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/buscemi
Deel dit artikel: