• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Bottle Rockets

Meer stinkende rock-'n-roll voor de gewone man.
16 september 2006, W2, Den Bosch (NL)

Tekst: Ronald Besemer en Emil Peeters

Beeld: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 20 september 2006

Aan het einde van hun Europese tournee werken de Bottle Rockets zich vanavond in het Bossche W2 nog één keer in het zweet. Zanger/gitarist Brian Henneman excuseert zich na een paar nummers voor zijn stinkende kleren, maar hij is blij dat hij in Nederland tenminste niet ziek is geworden van het eten. Dat was in Engeland wel anders. Morgenochtend om zeven uur moeten ze alweer op het vliegtuig terug naar de Verenigde Staten, maar vanavond doen ze alsof morgen niet bestaat.

De Bottle Rockets hebben geen voorprogramma nodig. Die twee uur spelen ze zelf met gemak vol. De band kan kiezen uit materiaal van een stuk of acht albums, waarbij de nadruk ligt op het zojuist verschenen album Zoysia. Het zijn allemaal nummers van de gewone man voor de gewone man: over een auto van duizend dollar die geen cent waard is, over het moordende ritme van opstaan-werken-thuiskomen-slapen en zo door, en natuurlijk over relaties die stuklopen. Een prachtig voorbeeld uit die laatste categorie is het van Zoysia afkomstige ‘Happy Aniversary’. Kippenvel.

Andere opmerkelijke momenten zijn de drie covers van Doug Sahm: ‘She’s about a Mover’, ‘Nitty Gritty’ en ‘At the Crossroads’, met de onvergetelijke woorden “You just can't live in Texas if you don't gotta lotta soul.” Natuurlijk speelden ze enkele jaren geleden al een heel album vol met covers van Sahm en in de schatkamer die zijn oeuvre is, voelen de Bottle Rockets zich als een zojuist uitgetreden monnik in een harem van twaalf maagden.

Voor het overige zijn de Bottle Rockets niet de meest opwindende band ter wereld. Omdat de drie andere bandleden zo communicatief zijn als een zoutpilaar gaat vrijwel alle aandacht uit naar Henneman, die ook al niet bepaald de meest onderhoudende showman is sinds Mick Jagger. Zijn opmerkingen tussen de nummers door zijn niet bijzonder gevat, of bijzonder leuk. Hij vraagt wel om suggesties voor nummers uit het publiek, maar raakt er niet echt mee in gesprek. De muziek moet vanavond voor zich spreken.

Die is gebaseerd op het gouden kwartet van twee gitaren, een bas en drums. De gitaren gaan geregeld met elkaar in de slag en een flinke stapel goede liedjes doet de rest. Geen fratsen, gewoon degelijke, oude, stinkende rock-´n-roll. Na afloop draait oud-Oorscribent Bert van de Kamp geheel in stijl een mix van oud (Creedence Clearwater Revival), een beetje oud (Steve Earle) en nieuw (Dolorean). Zo ging het in de dagen van Chuck Berry en zolang er elektriciteit is, zal dat zo doorgaan.

http://www.kindamuzik.net/live/bottle-rockets/the-bottle-rockets/13920/
Meer Bottle Rockets op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bottle-rockets