• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Zero Mentality / Cataract / Hatesphere / Born From Pain

Metalcore is dood, lang leve Born From Pain.
23 april 2005, Matrix, Bochum (D)

Tekst: Marc Lochs

Beeld: Anke van Boxtel

Publicatiedatum: 27 april 2005

Zes bands deze avond in het immer gezellige Bochum, hartje Ruhrgebied. Dan weet je genoeg. Grauw, grauwer, Ruhrgebied. In de kelder van een oude fabriek ligt hier Matrix, een sfeervol gangenstelsel vol verborgen nissen, dreigende gewelven en zaaltjes. Nu is het best goed doorrijden op de deutsche Autobahn, maar World Collapse en Rise & Fall blijken bij binnenkomst hun ding al gedaan te hebben. Jammer, maar we zijn hier vooral voor de vier bands die gaan volgen.

Energiek en enthousiast
Zero Mentality speelt een thuiswedstrijd. Jammer alleen dat het thuisfront blijkbaar niet op de hoogte is. Want hoe doortastend de band het ook probeert, behalve een paar zwaaiende armen en een korte vechtpartij, die nota bene door zanger Ben Fink onderbroken moet worden, is er weinig actie. Belangrijkste probleem is echter de technische storing in het begin, die de vaart er helemaal uitzuigt. Terwijl de band toch zeker vervolgt met een energieke en enthousiaste show.

De oplettende toeschouwer herkent in Zero Mentality een echte ruwe diamant. Nummers als ‘Has Everything We Do Already Been Done’ en ‘Falling Down’ staan namelijk ook live als een huis. Fraaie harmonieuze gitaarpartijen die gelukkig goed in de mix staan. Met als hoogtepunt ‘Nicht Mehr’. Maar wat krijg je als de helft van het publiek alleen maar aanwezig is om zijn nieuwe gympen te showen? Die gaan echt niet naar de eerste rij. Stel je voor, zeg. Een euvel dat hardcoreconcerten al langer plaagt. Over Zero Mentality hoeven we ons geen zorgen te maken, die komen er wel.

Bulldozeren als Bolt Thrower
Cataract dan maar. De brute Zwitserse metalcore in het straatje van Heaven Shall Burn blaast letterlijk langs onze oren. En met twee laaggestemde gitaren plus een bas blijft er weinig ruimte in het volumespectrum over voor een beetje balans. Het duurt dan ook een nummer of vier voordat die er is en dan blijkt Cataract te begrijpen wat nodig is om zijn verder oppervlakkige metalcore overtuigend te brengen. Blazen geblazen, waarbij drummer Ricky’s triggers toch wel erg machinaal klinken. Het ronkende gitaargeluid bulldozert aan één stuk door, net als Bolt Thrower vroeger. Het heeft z’n charme maar langer dan dertig minuten hoeft het niet te duren.

Recht naar de keel
Een aantal weken geleden nog gezien in het voorprogramma van Kreator, vandaag in het voorprogramma van Born From Pain: Hatepshere. Denen die zwaaien met lange haren op hun op thrash gestoelde hardcore. Van zanger/podiumreus Jacob Bredahl moet je weten dat hij er altijd een beetje ongeïnteresseerd bijloopt en voor elk nummer wel een verwijzing naar porno weet te maken. Grappig voor drie nummers, daarna niet meer. Live valt op de voortreffelijk strakke thrashcore niks aan te merken. Opgefokt, bij vlagen melodieus en recht naar de keel. Het publiek vindt het terecht allemaal geweldig.

’n Uur stevig doorbeuken
Geen Mojo in Duitsland en dus duikt fan nummer één al van het podium nog voordat drummer Roel bij de tweede tel is. Born From Pain stelt zijn cd vanavond voor. Het verklaart de vele Nederlandse (sorry Limburgse aanhangers) in de zaal. Samen hebben ze Born From Pain waarschijnlijk al meer dan honderd keer gezien. Ze krijgen er geen genoeg van en da's niet vreemd, want vanaf de eerste seconde tot de laatste houdt Born From Pain agressief huis. Overweldigend en uiteraard met nadruk op de nieuwe cd In Love with the End, hun eerste voor Metal Blade.

Zanger Ché loopt al na twee nummers rood aan en houdt dat een klein uur prima vol. De presentatie laat hij vanavond echter over aan bassist Rob die in perfect Duits de toeschouwers toespreekt. Muzikaal zijn het vooral de mid-temponummers waarmee Born From Pain een passieve vorm van agressie neerlegt die bijzonder dreigend is.

We herkennen in het tomeloze enthousiasme vanavond enkele schoonheidsfoutjes. Die vallen vooral op omdat je die bij Born From Pain eigenlijk nooit hoort. Daar gaan we niet over vallen. Wel over de vele nieuwe gympen vooraan, want zelfs die moeten eraan geloven vanavond. En dat zegt meer over wat er op het podium gebeurt dan over de dragers ervan. Na precies een uur stevig doorbeuken is de koek op, springen de lichten aan en worden we vriendelijk doch dwingend de zaal letterlijk uitgedweild.

Born From Pain is gegroeid; muzikaal en creatief een stuk rijper geworden. Met In Love with the End op zak en een instelling waar menig band jaloers op is, wordt het vanaf nu oogsten voor Born From Pain. Knap staaltje arbeid van wat misschien wel de hardst werkende band van Nederland is.

foto uit archief

http://www.kindamuzik.net/live/born-from-pain/zero-mentality-cataract-hatesphere-born-from-pain/9324/
Meer Born From Pain op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/born-from-pain