• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Booker T & The MG’s / The Rhythm Junks

Funky blues effent pad voor nostalgische sixties-trip.
27 april 2005, Handelsbeurs, Gent (B)

Tekst: Karen Stevens

Publicatiedatum: 01 mei 2005

Jeugdsentiment en nostalgie; de verwachtingsvolle snoetjes van de vijftigers in de uitverkochte Handelsbeurs blinken ervan. Deze in het dagelijks leven ongetwijfeld zeer deftige mensen zijn vastbesloten het beest in zich nog eens goed los te laten ter ere van de legendarische Booker T & The MG’s.

Eerst mogen ze echter kennismaken met de hedendaagse kwaliteitsrootsband The Rhythm Junks. Frontman Steven De Bruyn en bassist Jan Ieven (beiden ex-El Fish) hebben vier blazers en een drummer rond zich vergaard om de blues nieuw leven in te blazen. Het verschil met El Fish is de wel zeer funky big-bandtouch die door de swingende koperblazers toegevoegd wordt. De extreem veerkrachtige De Bruyn blaast als een bezetene op zijn collectie mondharmonica’s en blijkt zelfs te kunnen scatten. De al even beweeglijke vingers van Ieven flitsen intussen over de hals van zijn (contra)bas. Het aanvankelijk sceptische publiek – enkele verveelde intellectuelen klappen ostentatief níet - wordt langzaam maar zeker losgeweekt en vloeiend omgevormd tot een hobbelende drom volk. Dit concert had langer mogen duren.

Maar we zijn hier uiteindelijk allen voor Booker T Jones en zijn MG’s, de jaren-zestigband die de instrumental tot een kunstvorm heeft verheven. Begonnen in 1962 als huisband van het Stax/Volt-label, groeide de band uit tot een van de grondleggers van de Memphis-sound. Na hun split in 1970 gingen de bandleden elk huns weegs, tot ze eind jaren tachtig weer besloten samen te musiceren, zonder de vermoorde drummer Al Jackson weliswaar. De originele MG’s-gitarist Steve Cropper (zie ook Blues Brothers), door de lezers van het Britse Mojo in 1996 verkozen tot tweede beste gitarist aller tijden, en bassist Donald ‘Duck’ Dunn (MG sinds 1964) worden in Gent aangesterkt met drummer Steve Potts.

De krasse zestigers (Dunn met versgeföhnde haardos, Cropper in fleurig hawaïhemdje) spelen eigen nummers (‘Green Onions’, ‘Melting Pot’) en instrumentale versies van anderen (‘Ain’t No Sunshine When She’s Gone’). Booker T’s orgel staat jammer genoeg ingesteld op stationsmuziek, maar wanneer de virtuoze Cropper zijn slidegitaar laat huilen, komt het kippenvel bij bosjes opzetten. De gevarieerde set mengt Shadows-achtige surf met funk, blues en oude highway-rock-’n-roll. Sommige songs worden net iets te lang uitgesponnen, maar dat is de band makkelijk te vergeven. Hun extatische blikken verraden immers dat ze liefst nooit meer stoppen met spelen. Zoek een willekeurige woestijn met een verlaten snelweg op en leg je oor te luister. Uit de eerste de beste Chevrolet weerklinkt hoogstwaarschijnlijk een Booker T-deuntje.

http://www.kindamuzik.net/live/booker-t/booker-t-the-mg-s-the-rhythm-junks/9375/
Meer Booker T. op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/booker-t