• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bonobo

Orkestraal uitgevoerd.
14 december 2010, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Roberto Lobosco

Publicatiedatum: 19 december 2010

Al doende leert men. Sinds zijn eerste album uit 2001 heeft Simon Green, artiestennaam Bonobo, zich muzikaal ontwikkeld. Hem anno 2010 na de lancering van zijn vierde langspeler Black Sands wegzetten als een triphopproducer die van sampling zijn broodwinning heeft gemaakt, zou hem verschrikkelijk tekortdoen.

Dat blijkt ook meteen bij de aanblik van het podium van een uitverkocht Paradiso. Daar is plek ingeruimd voor maar liefst twaalf muzikanten: drie blazers, drie strijkers, twee gitaristen, een toetsenist, een drummer, een zangeres en natuurlijk is er Simon Greens eigen dj-eiland. En hoewel de basis van Bonobo's muziek bestaat uit complexe beatstructuren, uptempo baslijnen en verrassende samples, zijn het juist de live-instrumenten die zijn muziek tot leven laten komen.

Want ook al komen alle geluiden die je hoort uit de koker van Green en stapelt hij die in de studio graag in lagen op, wanneer echte muzikanten daaraan hun eigen interpretatie geven, voelt het soms alsof je naar een harmonisch orkest staat te luisteren.

Bovendien zijn het ook niet minste muzikanten onder leiding van dirigent Green, die op een soort van iPad al zijn samples en beats door de speakers knalt. Zo speelt de saxofonist naast klarinet ook dwarsfluit (een vaak terugkerend instrument bij Bonobo), waarmee hij en de drummer halverwege de show een freestylesessie van jewelste weggeven.

En wat te denken van zangeres Andreya Triana, bekend van haar bijdragen aan Flying Lotus en Mr. Scruff, die dit jaar haar debuut lanceerde op Ninja Tune. Zij heeft een vernuftig apparaat waarmee ze haar eigen stem opneemt en er vervolgens meerdere malen overheen zingt, waardoor een meerstemmig achtergrondkoor ontstaat. Niet alleen zingt ze de nummers van Black Sands, zoals het prachtige 'Eyesdown', ook neemt ze de vocalen van Animal Magic voor haar rekening. Eveneens zorgt ze ervoor dat de toehoorder voor langere tijd de focus kan leggen op één muzikant, waardoor je de op de achtergrond stuiterende Simon Green bijna zou vergeten.

Door de overweldigende kracht van het totale ensemble heen zorgen de samples van Green in nummers als 'Flutter' en 'We Could Forever' ervoor dat je de muziek herkent zoals je die kent van de plaat, wat de indruk van een briljant muzikant aan het werk alleen maar versterkt.

Foto uit het KindaMuzik archief door Niels Vinck

http://www.kindamuzik.net/live/bonobo/bonobo-6186/21045/
Meer Bonobo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bonobo