Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op de avond waarop hordes voetbalgekke Amsterdammers verslagen over het Leidseplein rondzwalken - gesloopt door een knotsgekke bekerfinale waarbij het nietige PEC Zwolle aanstaande kampioen Ajax alle hoeken van het veld liet zien - is het desondanks feest in de hoofdstad. In de Oude Zaal van de Melkweg welteverstaan, waar het Engelse rockduo Blood Red Shoes het publiek tijdens een energieke show continu opstuwt.
Het tweetal, gevormd door gitariste Laura-Mary Carter en drummer Steven Ansell, timmert sinds 2008 gestaag aan de weg. Na vier albums - laatste plaat Blood Red Shoes verscheen eerder dit jaar - is het arsenaal van hits waar Blood Red Shoes vanavond uit kan putten duidelijk uitgebreider en gevarieerder dan bij eerdere shows. In een uurtje jagen Carter en Ansell er op rap tempo puntige en uitermate strakke poprocknummers doorheen, gedreven en enthousiast. Al bij de door epileptische lichten begeleide openingsjam 'Welcome Home' blijkt dat de stemming er ook in de zaal stevig inzit. Het refrein van 'I Wish Was Someone Better' wordt vervolgens luidkeels meegezongen en de handjes gaan ook bij de volgende nummers meermaals de lucht in.
De soms wat makkelijke refreintjes storen geen enkel moment, wat ook komt door de energie waarmee de twee Engelsen elkaar afwisselend hun zanglijnen door de microfoon schreeuwen. De band speelt vanavond een fijne mengeling van oud en nieuw materiaal. Jongste single 'An Animal' zorgt er met zijn grommende gitaarlijn voor dat uitzinnige fans door elkaar heen springen, en ook het oude 'Say Something, Say Anything' doet het weer goed. Een rustpuntje wordt ingelast met het fraai gezongen 'Cigarettes in the Dark', waarna de vlotte riffs van Carter weer door de ruimte klieven.
De avond ontaardt in een waar stagedivefestijn. Als de band voor de toegift 'Light It up' van stal haalt valt het publiek niet meer te bedwingen. Eén voor één betreden de uitzinnige fans het podium, waar ze op en neer springen op deze fraaie pophit. De als bezeten doorspelende Carter en Ansell zijn dan nog maar nauwelijks te ontwaren in de kolkende massa op het podium, die uiteindelijk steeds kleiner wordt doordat velen een sprong in de menigte wagen. Tijdens de rauwe punky afsluiter 'Je Me Perds' besluit Carter dat ze ook wel trek heeft in een op handen gedragen ronde door de zaal, en ze blijft tijdens haar crowdsurfmomentje lekker op haar gitaar raggen. Het moge duidelijk zijn: Blood Red Shoes is klaar voor de festivals!
http://www.kindamuzik.net/live/blood-red-shoes/blood-red-shoes-3961/24915/
Meer Blood Red Shoes op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/blood-red-shoes
Deel dit artikel: