• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

10 Days Off :: Day 08

Memorabele avond met spetterende dj-sets en enkele verbluffende live-acts.
23 juli 2005, Vooruit, Gent (B)

Tekst: Vincent Romain

Publicatiedatum: 26 juli 2005

Batbeats Room
De grote zaal geraakte nooit helemaal tot zwetens toe vol vanavond (het echte feest greep dan ook in de White Room plaats) maar dat belette niet dat wij er alvast twee dj’s bezig hoorden die eindelijk eens iets anders durfden te brengen dan het eeuwige vet geluid.
Phonique bracht ons, dat was ook alweer een tijd geleden, house. Ook hij kon natuurlijk niet buiten het nodige electro-accent, maar de man zette meer in op echte, tempogewijs de lagere regionen opzoekende house en won langzaamaan de zaal voor zich. Op het einde van zijn set smokkelde hij er zelfs een r&b-nummer tussendoor om vervolgens af te gaan sluiten met een subliem overkokend acidnummer met een forse breakbeat eronder.

Radioslave [foto] was geheel andere koek. Hij draaide wel electro en andere vette geluiden maar deed dat op zo’n tegendraadse manier, met zulke noisy platen, met zulke vreemd kletterende en over elkaar struikelende ritmestructuren dat hij wel een van de origineelste sets op deze 10 Days weggaf. Subtiliteit werd overboord gesmeten en de geluidsinstallatie van de grote zaal werd meermaals beproefd door zijn brutale, soms bijna bruitistische electro. Aangename kennismaking.

Mine White Room
Het feestje speelde zich echter, al voor de tweede dag op rij, af op de hogere niveaus. In de White Room werden wij verwelkomd door de laptopset van Alex Smoke en dat was een ware openbaring. De man tastte nauwkeurig alle kwadranten van de techno af. Van electro naar minimal house via trancy en discoïde naar stevig beuken geblazen: het zat er allemaal in. Weer zo’n voorbeeld van een optreden waar bij aanvang drie man en een paardenkop verloren lopen en waar op het einde de zaal uitpuilt van het publiek. Maar het was dan ook verbazend catchy muziek waar Smoke mee kwam aanzetten. Een belofte.

Freeform Five kwam dit jaar tot ons in de gedaante van dj Anu Pillai. En die maakte er een stevig feestje van. Gewapend met een perfecte platenkeuze waarin nochtans ontzettend veel popgeluiden te ontwaren vielen, kon hij niet alleen het publiek dat na Alex Smoke was blijven hangen daar houden, maar blijkens de krappe dansruimte wist hij er ook nog een heel flink aantal naar binnen te lokken. Dat betekent dus ‘Tribulations’ van LCD Soundsystem, ‘NY Excuse’ van Soulwax, de laatste van Missy, de Snoop-remix en zijn eigen ‘Electromagnetic’, naast ontelbare andere louter op feest ingestelde vette nu-discoschijven en andere rockistische publiekslievelingen. Misschien wel de vetste set van 10 Days 2005. Geëindigd werd er met hét anthem van deze 10 Days Off, ‘I Feel Space’ van Lindstrøm.

Captain Comatose kwam zijn triomftocht van vorig jaar nog eens dunnetjes overdoen. Hitjes ‘100$’, ‘To My Song’ en ‘Up in Flames’ kwamen tot groot succes voorbij, maar tegenover vorig jaar zat er wel een vervelende rockistische inslag in hun set. Enfin, wij zullen wel weer de zeurpieten zijn, maar het duo zette het voor ons iets te vaak op een schreeuwen in plaats van hun jolige liedjes te zingen. In elk geval zat er zelfs een encore in, te weten een stevig ‘Had It All’.

Riton deed goed zijn best deed om Anu Pillai’s set in geen tijd te doen vergeten. Hij ging van start met disco (Lipps Inc’s ’Funky Town’) om dan na enige nummers de steven te wenden en supersonisch de vet-geluid-richting te kiezen. Van trancy en minimal via electro naar house en disco, het zat er wel eens allemaal in. Heel goeie set, maar we moeten toch wel opmerken dat na drie dagen vet-geluid-dieet de eerste oververzadigingsverschijnselen zich begonnen voor te doen. En dan hebben we Tiefschwarz nog niet gehad.

Ball Room
De Ball Room was vanavond het toneel voor een drietal liveoptredens. Van Telepopmusic hebben we enkel de eerste twee nummers meegepikt. Ons besluit: te traag voor de 10 Days Off. En ook wel: hier kunnen wij niet op dansen.

Beter was Shameboy [foto], een duo bestaande uit de drummer van Buscemi en de helft van Discobar Galaxy. Samen brachten ze iets wat eens als big beat klonk, dan weer als Sabres Of Paradise, maar wat in elk geval energie te veel had en de zaal alvast stevig op temperatuur bracht. Mooi optreden.

Het beste hadden ze voor het laatste bewaard. Het wederom Belgische duo Spiritcatcher, Belgiës house-hoop in bange dagen kwam een livesetje weggeven en zij deden dat met verve. Eén man op synths en één apparatenman waren in hun geval genoeg voor een spetterend optreden dat plaats maakte voor alle varianten die de house wel kan tellen. Soms klonken ze als een stevig opgefunkte versie van Metro Area, twee minuten daarna waren ze alweer als Aril Brikha door de kosmos aan het suizen. Ook mooi dat je, al waren ze maar met twee, van een hecht samenspel kon spreken tussen iemand die aan knopjes draaide en de man op dubbele rij synths (kan het nog meer eighties?). Gepaard aan de schitterende lichtshow in de Ball Room (mogen we ook wel eens vermelden) zorgde dat dus voor een meer dan memorabel optreden.

http://www.kindamuzik.net/live/article.shtml?id=10161
Meer Diverse Artiesten op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/diverse-artiesten