Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
WhiteRoom
Het leuke aan de Mine White Room is dat je je er aan alles mag verwachten. Zoals post-rock in de vorm van de Amerikaanse band Battles (foto rechts). De vier, met onder meer de drumer van Helmet, trokken meteen een indrukwekkende wall of sound op. Gaandeweg zakte de spanning weg doordat het allemaal wat te veel werd uitgesponnen, maar Battles zorgde wel voor een aangename afwisseling op deze 10 Days Off.
Na Battles was het uitkijken naar Mu. Maurice Fulton en zijn vriendin Mutsumi Kanamori stonden vorig jaar ook al op 10 Days Off, maar dat was toen zo leuk dat de organisatoren hen dit jaar opnieuw vroegen. En terecht. Kanamori bracht zoals altijd een van de pot gerukte performance op de tribale beats van Fulton, met als hoogtepunt het oneindig grappige hitje ‘Paris Hilton’.
Diezelfde Maurice Fulton begon meteen na het optreden aan zijn dj-set. De komende uren zou er lekkere house weerklinken doorspekt met disco, maar ook de occasionele Nitzer Ebb durfde al eens onder de naald komen.
BallRoom
Jaga Jazzist (foto links) is ooit begonnen als eclectische big band met jazzy inslag maar die tijd is nu wel voorbij want het het negenkoppige gezelschap – met vrouwelijke tubaspeler – rook wel bijzonder naar de jaren ’70. Vooral progressieve gitaren weerklonken en al snel kwamen post-rock, Mike Oldfield en Pink Floyd onze gedachten bevolken. Hetgeen dus niet de bedoeling kan zijn op een dansfestival. Mooie lichtshow, dat wel.
Wat dus wel de bedoeling is op een dansfestival is iemand als Gilles Peterson. Samen met maatje Earl Zinger, die werkelijk een ongelooflijke mc is, kwam de World Wide Man nog eens bewijzen dat hij de man met misschien wel de beste smaak ter wereld is. In de twee uur dat wij hem mochten meemaken weerklonken zowel broken beats, bossa, afrobeat, ragga, electro, stevige house als diepe technotonen. Hij is met de jaren ook steeds beter gaan mixen en dat zorgde alleen maar voor nog meer feest. Gilles weet immers niet alleen hoe hij een publiek aan het dansen moet krijgen, maar ook hoe hij ze daar moet houden. Een waarlijk grote meneer die al goede plaatjes draaide toen sommigen op de dansvloer nog niet geboren waren en dat blijkbaar nog wel een tijdje verder van plan is. Zoals Earl Zinger meermaals zij: “This is how we do!”
Batbeats Room
Ondertussen was in de grote zaal de eerste rave van deze editie losgebroken. Tijdens de set van Martin Solveig zat de zaal afgeladen vol en bij elke climax gingen honderden vuistjes de hoogte in. Solveig serveerde makkelijk verteerbare kost met veel acid-geluiden erdoor. Het klonk allemaal wat plat en eender, maar het publiek vond het fantastisch. Wij niet, dus na Lenny Kravitz’ ‘Are You Gonna Go My Way’ verkozen wij dus maar deze zaal verder links te laten liggen.
foto's met dank aan 5 voor 12
Bekijk en beluister de streams op Mine.be
http://www.kindamuzik.net/live/article.shtml?id=10083
Meer 15 Days Off op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/15-days-off
Deel dit artikel: