• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Arab Strap / Kiss The Anus Of A Black Cat

Matig begin van uitputtende Europese tour.
01 februari 2006, Stuk, Leuven (B)

Tekst: Milo Vandevelde

Beeld: Kenn Verstraeten

Publicatiedatum: 07 februari 2006

In 2005 raakten we tweemaal erg onder de indruk van muziek van eigen bodem. Van Bronze zagen we een paar innemende concerten en hopen we dit jaar een plaat te mogen begroeten. Van Kiss The Anus Of A Black Cat verscheen If the Sky Falls, We Shall Catch Larks. en verwachtten we een optreden dat de kwaliteit van dat debuut recht zou doen. Een wens die Stef Heeren en zijn drie begeleiders als voorprogramma van Arab Strap ruimschoots vervulden. In opener 'Sighing, Seething, Soothing' dekte de vlag de lading. De driedelige structuur werd behouden, de muzikale invulling flink vertimmerd. De subtiele akoestische opbouw en het voortdenderend middenstuk mochten er zijn. Maar het hoogtepunt zat in de staart. Daarin suggereerden de muzikanten een uitdovende outro. Het zo gecreëerde verwachtingspatroon werd vervolgens keer op keer en enigszins paradoxaal doorbroken. Een staaltje repetitieve beheersing dat een enthousiastere reactie verdiende. Die kwam er wel na 'Almost, Silver'. Het nieuwe nummer waarmee ze afsloten leek weerom evenzeer beïnvloed door mantra's als klassieke folk(rock)songs. Met deze schijnbaar moeiteloze combinatie van stijlkenmerken en Heerens uitstekende zang wist Kiss The Anus Of A Black Cat zich nu ook live te onderscheiden.

Arab Strap mag later dit jaar tien kaarsjes uitblazen. In Leuven begon de band een uitputtende tour ter ondersteuning van hun zesde langspeler The Last Romance. Met vijfentwintig shows op zesentwintig dagen tijd in het verschiet, was fris blijven sowieso geen optie en dus hadden de heren de nacht voordien op de ferry al een eerste feestje gebouwd. Twaalf uur later deed de combinatie van vermoeidheid, het alweer rijkelijk vloeiend bier en de bloedhete Labozaal met name Aidan Moffat geen goed. Dat het geen grote teleurstelling werd, was te danken aan de nieuwe samenstelling van de livebezetting. Moffat en Malcolm Middleton kregen gezelschap van een drummer, bassist en gitarist-pianist. "We sound like a proper rock band now, bring your earplugs..." waarschuwde Arab Strap zelf op hun website. Dat bleek geen grap. Het begin was zelfs onstuimig te noemen. De nummers volgden elkaar in hoog tempo op. 'Stink', de nieuwe single 'Speed-Date' en het van Monday at the Hug & Pint geplukte 'Fucking Little Bastards' lieten zich in positieve zin opmerken. Op dat moment had de stem van Moffat nog voldoende reliëf, terwijl Middleton zich een zeer begenadigd rockgitarist toonde. Geen poses, geen mimiek, maar wat een zeggingskracht! Het hoogtepunt volgde halverwege met 'New Birds', waarvan het instrumentale tweede deel het wrange parlando langdurig uitvergrootte. Jammer dat het vervolgens bergafwaarts ging om te eindigen met de Bonny Tyler-hit 'It's a Heartache'. Dat soort covers deed alleen Leatherface echt goed.

http://www.kindamuzik.net/live/arab-strap/arab-strap-kiss-the-anus-of-a-black-cat/11844/
Meer Arab Strap op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/arab-strap