Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
U mag Akron/Family natuurlijk een vreemde band vinden, dat vinden wij namelijk ook. Niet omdat ze van de Grateful Dead houden (wie houdt er nou niet van die Amerikaanse hippies?), of omdat ze met de verfrissende stroom van free folk meedrijven (denk aan Devendra Banhart en Joanna Newsom), of omdat ze een plaat hebben uitgebracht waarop bliepjes te horen zijn (Simon & Garfunkel meet Radiohead).
Nee, beste folkvrienden, Akron/Family vinden we vooral een stel vreemde snuiters omdat ze totaal onvoorspelbaar zijn, en dat terwijl we toch heel wat gewend zijn. Eigenlijk hadden we ook totaal geen idee wat ons in Rotown te wachten stond. Maar wie denkt er in godsnaam nu aan oordopjes bij een folkconcert? Zeker toen er bij aanvang van het laatste concert in de serie Folk This! gevraagd werd om stil te zijn. We liepen nietsvermoedend naar de rand van het podium, zoals vriendelijk door één van de baardmannen uit het merkwaardige gezelschap werd verzocht. Na een behoorlijk rommelige start begon het openingsnummer ('Awake') - net als op de splitplaat met Angels of Light - met muisstille folk, maar ontaarde het nog totaal onverwacht in een hels kabaal. Alsof ze de folk- en countryliefhebbers, die uit nieuwsgierigheid naar Rotown waren gekomen, de stuipen op het lijf wilden jagen.
De eerste helft van het anderhalf uur durende concert was vooral vreemd maar toch niet heel erg overtuigend voor diegenen die niet bekend waren met Akron/Family, tenzij je kickte op zinloze feedback en ruisgeluiden, zoals onze collega's van Mars zeker hadden kunnen waarderen.
Halverwege, toen ze eenmaal de smaak van het harde rocken te pakken hadden, keerde het tij en kwamen we pas in hogere sferen. Op een enkel rustig nummer van hun debuut en een cover van Neil Young ('For the Turnstiles') na had het concert van Akron/Family weinig met folk van doen. Wél kregen we een hoge dosis blues uit de jaren zeventig in volledig uit de hand gelopen, snoeiharde jams voor de kiezen (hun knetterende 'Raising the Sparks' moet je echt gehoord hebben).
In de toegift escaleerde het zelfs tot een twintig minuten durende oorverdovende bak herrie waar zelfs de meest doorgewinterde hardrocker gillend bij zou weglopen. Alleen als u de vreemde snuiters van Sun O))) zacht vindt spelen, dan kan ik het trommelvliesverscheurende Akron/Family van harte aanbevelen.
Bij de toegift stond zowat iedereen die niet eerder was vertrokken weer achterin de zaal verscholen. Toch waren er ook rustige momenten, zoals ´Happy Birthday´ (één van de bandleden was jarig) en een gospelliedje, dat temidden van het publiek werd gezongen. Hoe dan ook weten we nog steeds niet precies wat we van Akron/Family moeten vinden, maar dat hun concert van gisteravond tot dusver het vreemdste en hardste concert van de afgelopen tien jaar was, is zo goed als zeker.
Akron/Family is nog te zien en te horen op het Crossing Border Festival in Den Haag (18/11).
http://www.kindamuzik.net/live/akron-family/akron-family-10951/10951/
Meer Akron/Family op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/akron-family
Deel dit artikel: