• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Lowlands 2013: De zondag

Met onder meer Jake Bugg, Alabama Shakes en Jacco Gardner.
18 augustus 2013, Lowlands Festival, Biddinghuizen

Tekst: Ronald Besemer en Lisa de Jongh

Beeld: Oscar Anjewierden

Publicatiedatum: 19 augustus 2013

De laatste dag is vaak ook een beetje sneu. Helemaal als aan het einde van de dag de bezoekers massaal hun spullen terugsjouwen naar de auto. De ochtend is bovendien regenachtig. Totdat Jacco Gardner gaat spelen en de zon spontaan begint te schijnen. Verder op het programma: een zeurderige Britpopper, prachtige sprookjesmuziek en talentvolle schoffies uit Birmingham.

Koopzondag op Lowlands. Dat begint al in de Hema nabij camping 4. Waar is het feestje? Daar is het feestje! 's Ochtends staan er tientallen kids te dansen die vermoedelijk een nachtje hebben doorgetrokken. Wat de Hema onder de toonbank verkoopt is een raadsel, maar fit zien de feestbeesten er nog steeds uit.

Op het terrein, zoals Lowlandsgangers zeggen, gebeurt veel in de schuur van Plato/Concerto. Er is een enorm schema van artiesten die platen signeren en het is ook een lekkere hangplek met fijne muziek. Rond de Plato nog meer winkels, zoals de Kiloknaller die kleding per 1000 gram verkoopt en veel coole vintage heeft. Bij de Lowlandskapper gaat de tondeuse er stevig in. En het festival zelf verkoopt oude shirtjes van eerdere edities voor twee muntjes (dat is 5,20 euro).

Wie zijn vintage bontjas of paisley blouse gevonden heeft, haast zich naar de Indiatent. Jacco Gardner [foto beneden] opent de zondag met zijn psychedelische popliedjes die dit jaar zo veel aandacht trokken. En terecht, want de jongeman is een puur en groot talent. Zijn set vandaag piekt aan het begin en eind maar kakt daartussen wel een beetje in. Dit lijkt sowieso meer op een cluboptreden waarin de muziek belangrijker is dan de performance.

Al net zo'n jonge knul als Gardner, nóg jonger zelfs, is de negentienjarige Jake Bugg uit Nottingham. Hij heeft inmiddels de baard in de keel maar zingt nog steeds met zijn geknepen stemmetje. Beetje Dylan 1960. Bugg heeft ook een zeurtoon, da's die van Oasis. Van zichzelf heeft hij een talent voor songschrijven, zoals blijkt uit het pakkende 'Seen It All'. Menigeen op de heuvel bij de Alphatent geniet van het doorbrekende zonnetje en de vriendelijke Engelsman.

Eindhoven heeft Denvis, Memphis heeft Elvis en België heeft Delvis, een nogal onwaarschijnlijke soulman. Delvis is een gezette vent met bakkebaarden en een fijne stem die een beetje klinkt als Jesse Dee. In zijn eerste optreden in Nederland weet hij de Limatent mee te krijgen. Wellicht meer door zijn ontwapenende verschijning dan door het mellow songmateriaal.

Natasha Khan maakt met Bat for Lashes [foto top pagina] muziek in een donker en mysterieus sfeertje, maar live heeft de band een compleet andere uitstraling. En dat is eigenlijk wel fijn en verfrissend. Khan beweegt zich in haar prachtige lange jurk al dansend en springend voort, sierlijk en vredig, als een tevreden figuur in een sprookjesbos. Ze lacht en is dankbaar naar haar bezoekers, die smelten bij haar vriendelijke blik. Zij is de ster en gaat op een prettige en tedere manier met haar plekje in de spotlight om. Een magisch mooi optreden.

In een editie zonder veel hoofdacts - misschien is Slayer de enige echte - komen Alabama Shakes [foto beneden] als geroepen. Laat gecontracteerd, zoals dit festival op meer momenten aandoet als een best of het clubcircuit in 2012, maar een geheide topper. De groep rond de vanavond ontroerend krachtig zingende Brittany Howard imponeert zonder fratsen. Howard heeft de gave van die geweldige stem en op het podium opereert ze steeds zelfverzekerder. Maar in een nieuw nummer zingt ze dat ze nog steeds niet heeft mogen ontvangen wat zij echt wil en dat is voor de muziekliefhebbers waarschijnlijk goed nieuws.

MS MR is een mysterieus duo uit New York waarvan niet eens iemand de echte namen weet. Maar dat trucje begint een beetje overbodig te raken, want inmiddels heeft de groep met 'Hurricane' zo'n grote indiehit te pakken dat alle Lowlands-hipsters het al woord voor woord kunnen meezingen. Een hype die zich moet bewijzen, maar helaas een beetje magertjes presteert. Zangeres Lizzy zingt elke noot zuiver, maar de urgentie mist en komt op geen enkel moment van de show om de hoek kijken. Het is het allemaal net niet: de band speelt nog wat stroef, en de liedjes hebben hun plek hier in ieder geval nog niet veroverd.

Aan Peace de grote taak om de Charlie te vermaken tijdens het optreden van Foals in een bomvolle, uitpuilende Grolschtent verderop. Een ongelukkige clash op het programma, want alle potentiële fans bevinden zich op de andere locatie. De band speelt voor een, tja, lege Charlie, en dat is zo zonde. Peace weet hoe een goed alternatief liedje in elkaar steekt: aanstekelijke refreinen, krachtige en emotievolle gitaarsolo's die je in je botten voelt, rauwe en felle vocalen en van dat heerlijke Graham Coxon-snarenwerk. Hopelijk krijgt de band uit Birmingham snel weer een herkansing in Nederland, voor een vollere zaal. Ze verdienen het.

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/live/a-campingflight-to-lowlands-paradise/lowlands-2013-de-zondag/24207/
Meer Lowlands festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/a-campingflight-to-lowlands-paradise