• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Lowlands 2009: de zaterdag

Geslaagde verrassingsact, betoverend sjamanisme en zweten in de X-Ray.
22 augustus 2009, Lowlands festival, Biddinghuizen

Tekst: Jeroen Houben, Gerben de Louw en René Passet

Beeld: Reinier Asscheman

Publicatiedatum: 25 augustus 2009

Them Crooked Vultures
Het best bewaarde geheim van Lowlands, en toch één van de headliners. Hoewel de speculaties allemaal dezelfde richting op wezen blijft het nog even spannend wie nu werkelijk die surprise-act is in de Grolsch-tent. Wanneer Dave Grohl het podium opklimt verdwijnt het laatste beetje twijfel: Them Crooked Vultures, bestaande uit Josh Homme, John Paul Jones (Led Zeppelin) en Dave Grohl zijn hier voor het vierde optreden in hun prille bestaan. Opnames van deze supergroep bestaan er niet, op een handjevol Youtube-filmpjes na met vervormd en overstuurd geluid. Want zoals je mag verwachten gaat het er stevig aan toe. Nummers als 'Dead End Friend' en 'Scumbag Blues' lijken haast instant classics en bieden ondanks hun obscuriteit toch iets herkenbaars. De stijl van de Vultures is immers redelijk identiek aan die van Queens of the Stone Age. Of toch niet helemaal? Sporadisch weerklinkt een oosterse gitaarriff à la Zeppelin, en ja, wanneer Dave Grohl tijdens een drumintro op zijn diepe trommels slaat kan er net zo goed een Nirvananummer volgen. Één ding is duideijk: Deze geheimzinnige woestijnrockmusketiers maken de verwachtingen meer dan waar. (JH)

Moderat
Veel te vroeg op de middag staat het nieuwe project van Modeselektor en Apparat in de Bravo. Moderat hoort te knallen als de zon een paar uur onder is en het tijd is voor een goed feestje. De grote halfgevulde tent laat een hoop licht binnen en daardoor ontbreekt er sfeer vanaf de eerste noot. Toch hebben de drie Duitsers er zin in en zetten ze een goede liveshow neer. Naast een boel synthesizers pakt Apparat er zo nu en dan een gitaar bij. Ook de visuals van Pfadfinderei zien er gelikt uit. Eigenlijk doet Moderat niets verkeerd, sterker nog: het is één van de betere danceacts dit jaar. Het is alleen doodzonde dat de organisatie van Lowlands er niet voor heeft gekozen de act wat later te programmeren. Het plaatje is dus net niet compleet, jammer! (GdL)

Buraka Som Sistema
In Portugal noemen ze het kuduro, hier noemen we het gewoon muziek waar je je billen van gaat schudden. Dat is dan ook precies wat er zaterdagmiddag gebeurt in de Bravo als Buraka Som Sistema op het podium staat te springen. De band bestaat uit een dj, twee drummers, twee mc's en een lekkere dame die net zo leuk is om te zien als om te horen. Onverwacht zetten de Portugezen een verpletterend optreden neer, waar maar weinig tijd is om stil te staan. Naast eigen nummers komen er ook live versies voorbij van Caspa's 'Where's My Money'-remix en Chuckie's 'Moombah'. Niemand kan stil staan en als je denkt dat het hoogtepunt bereikt is, vragen de twee gangmakers welke dames er voor tien minuten naast ze willen komen dansen. Het podium loopt vol en zo gaat het feest nog even door. Tot slot weet Buraka ook nog eens een volledige Bravo tent op de grond te krijgen. Een verrassing die langer had mogen duren dan dat krappe uurtje. (GdL)

Wilco
Het is vaker beweerd: Wilco is één van de beste, zoniet dé beste liveband van dit moment. Het getuigschrift daarvan verscheen onlangs nog op dvd. Dat daar niets aan geknutseld is, blijkt wel uit deze show op Lowlands. Vanaf 'Wilco the Song' als onvermijdelijke opener wordt er vrijwel aan één stuk door geboomd op ongeëvenaarde wijze. Met nummers als 'Impossible Germany, At Least That's What You Said' en het onnavolgbare 'Via Chicago' is duidelijk waar Wilco de klemtoon legt: veel en hard gitaargeweld. Al kunnen meezingers als 'Heavy Metal Drummer' en 'Jesus Etc.' ook niet ontbreken. Sportief is het dat er van de nieuwe plaat maar drie nummers worden gespeeld, en des te meer van de beproefde albums, die het op festivals nu eenmaal beter doen.

Erg spraakzaam is frontman Jeff Tweedy dit keer niet. Een incidentele poging tot contact met het publiek strandt, en wat volgt is Wilco op de automatische piloot. Die routineuze aanpak doet echter niets af aan de energie die deze band het publiek geeft. Drummer Glenn verzuipt in zijn eigen zweet, gitarist Nels speelt zijn vingers stuk en alles bij elkaar klinken die alom bekende liedjes alsof je ze voor het eerst hoort. Is het de dynamiek? De instrumentale perfectie? De geur van bloed, zweet en tranen? Wilco heeft iets dat zich niet laat vangen in een beeld- of geluidsopname. Dat maakt ze dan ook tot de beste liveband die Lowlands dit jaar rijk is. (JH)

Tim Exile
Tim Exile heeft duidelijk bijgeleerd. We zagen de samplekeizer uit Engeland al vaker, maar vaak waren zijn optredens net te rommelig om lang te boeien. In de X-Ray is het zaterdagmiddag een ander verhaal. "I want to suck you out", klinkt het met vitrioolstem terwijl hij met behulp van minstens drie (!) geschakelde samplers laag over laag aan zijn barokke elektronische nummers bouwt. Veel dance mag dan mank gaan aan een gebrek aan live-feel, daar is bij deze Warp-artiest geen sprake van. Of we even hard willen juichen, vraagt Exile terwijl hij de microfoon naar voren houdt. Even later horen we onszelf terug, terwijl de wasmachine steeds sneller draait en hij er doodleuk ook nog een paar maten overheen beatboxt. "This is your song, made by you", kraait hij. Even later worden drie relschoppers met misthoorn naar voren geroepen. Ook zij gaan in de sampelmachine. Tim Exile mag zijn ridderpak inmiddels verruild hebben voor een simpel T-shirt (met als opdruk 'The Finger', dat wel), zijn beats slaan nog altijd bressen in de muren van de oranje vliegtuigloods. (RP)

Lady Sovereign
Zo klein als ze is, zo groot is haar ego. "We're all here to celebrate me", kraait rapper/mc Lady Sovereign. Laat dat lady trouwens maar weg. De piepkleine (ze meet amper 1.60 meter) Britse vuilbekker kleedt zich als een jongetje, compleet met Manchester United-shirt, Stussy-petje achterop haar hoofd en nerdy zonnenbril. Ook haar streken zijn schelms. Biergooien over de wegduikende fotografen, vloeken als een bootwerker (in iedere tweede zin komt een fuck voorbij) en veelvuldig grijpen naar de gulp van haar skinny. Uiteindelijk gaat een brandblusser leeg over het X-Raypubliek. Lady Sovereign zit nergens mee. Maar muzikaal? Dankzij een meegenomen drummer komen haar grime-tracks tot leven, maar haar liedjes hebben verder weinig om het lijf. Haar single 'So Human' steunt bijvoorbeeld zwaar op The Cure's 'So Close to Me'. Maar met haar branie en foute grappen pakt Sovereign het publiek wel in. (RP)

Fever Ray
Tuurlijk, je zou kunnen zeuren dat er in de tot in de puntjes uitgedachte show van Fever Ray geen enkele ruimte voor improvisatie is. Je zou kunnen mopperen dat je door het schaarse licht de muzikanten nauwelijks kunt zien. En misschien vind je het lage tempo wel misplaatst op de volgepakte Lowlands-zaterdagavond. Maar waarom lopen er dan nauwelijks mensen weg tijdens het concert? Terwijl elders op het veld de Kaiser Chiefs hun energieke kunstje doen, is men in de Bravo getuige van een mysterieus sjamanistisch ritueel. Waarin zangeres Karin Dreijer-Andersson eruitziet als een priesteres in dierenmasker en haar trawanten al even buitenissig gekleed gaan, met hoge hoeden en rode burka's. Ze hebben hun gezichten wit geschminkt, maar het schaarse licht raakt hen zelden. In plaats daarvan waaieren de laserwolken boven het publiek. Net als bij The Knife is de lichtshow spectaculair en magisch. De perfecte ondersteuning van de tribale elektronische ritmes en vreemd vervormde stemmen (Dreijer heeft daartoe twee microfoons). Vrijwel het hele debuutalbum komt voorbij, al is die Nick Cave-cover verrassend. Bravo laat zich vanavond graag betoveren. (RP)

Kyteman's Hiphop Orkest
Er is al veel geschreven over de snelle opmars van Colin Benders en zijn enorme gevolg maar het blijft verbijsterend. Amper een jaar geleden begon de 22-jarige Utrechtenaar met Kyteman's Hiphop Orkest en nu al krijgt hij moeiteloos 10.000 mensen op de been. Mede gelokt door het gerucht dat Benders zijn orkest binnen niet al te lange tijd wil opdoeken. Dat zou eeuwig zonde zijn want er is op dit moment geen grotere livesensatie dan de blazer en zijn gevolg. Een gevolg dat bovendien steeds groter wordt. Het 'Hiphop, the musical-gevoel' ligt op de loer. Naast de twintig muzikanten en rappers die Kyteman al maanden op sleeptouw neemt staat er zaterdagmiddag in de Alpha-tent een compleet koor op de planken. Minstens dertig kelen sterk. Dat mag los gaan op 'Blow the Whistle'. Eerlijk is eerlijk, dat nummer blijkt een van de hoogtepunten van het toch al niet misselijke optreden. Waarin je van de ene in de andere verbazing en emotie valt. Kytemans fusie van pop, hiphop, jazz en soul is volstrekt uniek. (RP)

IF / Optimo / Pilooski
Zaterdagavond discoavond. In de X-Ray althans, waar natuurlijk niet voor niets tien glanzende glitterbollen zijn opgehangen. Na Optimo, die met Moscow Discow van Telex bewijst zijn klassiekers op orde te hebben is het rond één uur de beurt aan IF. Deze Delfts/Haagse dj is een legende in de undergroundscene en lang niet alleen dankzij zijn hit 'Space Invaders Are Smoking Grass' of zijn succesvolle online radiostation Intergalactic FM. IF ademt, droomt en poept in sleazy discobeats, zijn hele leven al. En dat hoor je. En anders zie je het wel, want Ferenc zingt hartstochtelijk mee met iedere plaat die hij opzet, of het nou Azoto, Farley Jackmaster Funk of the Soulsonic Force is. Tegen het einde van zijn set is de X-Ray een zwetende kluwen mensen en zit er een brede grijns boven de grijze baard van IF. Daarna is het de beurt aan de Fransman Pilooski, maar die zakt als dj helaas een beetje door het ijs. Na zijn edit van Frankie Valli's 'Beggin' is de producer ineens overal in Europa welkom maar in zijn cd-mapje zitten maar weinig coole dingen. Hij draait house met een discojasje met een hoog net-niet-gehalte. Teleurstellend. (RP)

Deel dit artikel:

http://www.kindamuzik.net/live/a-campingflight-to-lowlands-paradise/lowlands-2009-de-zaterdag/19048/
Meer Lowlands festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/a-campingflight-to-lowlands-paradise