Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Hallo! Wij zijn het voorprogramma", kondigt Olaf Caarls aan. Opererend onder de naam Long Conversations and the Closet Orchestra brengt de jonge singer-songwriter ingetogen luisterliedjes ten gehore, zichzelf daarbij begeleidend op akoestische gitaar. Hij wordt verder bijgestaan door bas, melodica, minimale percussie en cello, waarbij die laatste zorgt voor een mooie melancholische noot.
Een deel van het publiek toont helaas weinig interesse in de folk- en americana-georiënteerde liedjes van de Grote Prijs van Nederlandfinalist, en kletst er volop doorheen. Het geroezemoes werkt op den duur aardig storend wanneer het de band begint te overstemmen.
Aan kabaal en desinteresse komt abrupt een eind wanneer a balladeer [foto] aftrapt met 'Welcome to Vegas' en 'Jesus Doesn't Love Me'. Het sympathieke drietal, live aangevuld met een bassist en toetsenist/gitarist, weet het publiek meteen voor zich te winnen en houdt de aandacht gedurende de hele set vast. Wanneer frontman Marinus de Goederen achter de piano kruipt en - na eerst zijn veters te strikken - een subtiele uitvoering van 'Robin II' ten beste geeft, blijkt maar weer dat het vaak de simpelste liedjes zijn die de grootste indruk maken.
Zodra de band doorbraaksingle 'Swim with Sam' inzet, klinkt applaus. De Goederen stopt even en zegt dat hij het grappig vindt dat een bescheiden radiohitje een reactie krijgt alsof het een échte wereldhit is. Wanneer hij vervolgens opnieuw inzet, volgt een werkelijk oorverdovend geklap en gejuich, tot groot plezier van de band zelf. Die lijkt er vanavond sowieso een hoop lol in te hebben, ondanks de serieuze toon van veel nummers.
a balladeer heeft veelal liedjes met een verhaal, en regelmatig vertelt De Goederen iets over de achtergrond daarvan. Zo is er bijvoorbeeld 'Poster Child', gebaseerd op het aangrijpende verhaal van Matthew Shepard die met ingeslagen schedel werd achtergelaten, vastgebonden aan een hek. Pas achttien uur later vond een fietser hem, een paar dagen erna overleed hij. Het hele nummer lang blijft het doodstil in de zaal, waarvoor de zanger zijn dank uitspreekt.
Welk een kracht in eenvoud schuilen kan, blijkt ook tijdens de toegift. Slechts begeleid door akoestische gitaar zingt De Goederen het wonderschone 'Winterschläfer'. Zónder microfoon overigens. Wederom kan je in de zaal een speld horen vallen en staat iedereen gebiologeerd te luisteren.
Met erg sterke vertolkingen van 'Where Are You, Bambi Woods?' en 'America, America', waarbij De Goederen tijdens het instrumentale middendeel als in trance over het podium beweegt, komt er een eind aan een geslaagd optreden van een innemende band.
http://www.kindamuzik.net/live/a-balladeer/a-balladeer-long-conversations-and-the-closet-orchestra/17625/
Meer a balladeer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/a-balladeer
Deel dit artikel: