Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Britpop gebracht door achtereenvolgens Amerikanen en Canadezen. Daar kwam het in een uitverkocht Vera op neer.
Het Newyorkse Ambulance Ltd. is in de jaren 1990 blijven steken. Zanger/gitarist Marcus Congleton adoreert de vroege Oasis en dat was te horen. Alleen is zijn band lichtvoetiger, minder rockend en uiteindelijk meer doorsnee. De zich nog vullende zaal kreeg met een minimum aan presentatie hele degelijke liedjes voor zijn kiezen. Sommigen wat rauwer, sommigen wat melodieuzer, maar altijd tamelijk slaapverwekkend. Dit laatste vond zijn hoogtepunt in het verbazingwekkend a-creatieve pianospel van Andrew Haskell.
The Dears hadden met de aantrekkelijk frontman Murray Lightburn een stuk meer uitstraling dan het voorprogramma, ook al werd dit enigszins te niet gedaan door de twee blasé kijkende toetsenistes. Lightburn neemt zijn rol uitermate serieus, gezien de tijd die hij nam om het publiek te paaien. Het zette het tempo voor de avond.
Het optreden opende met een tergend lang instrumentaal stuk, afgesloten met een paar maten punkrock. Pas na dit kwartier ging de band met zijn bekende pathosvolle songmateriaal van start. Zanger Lightburn zette zijn liefde voor The Smiths om in zwaar aangezette, bombastische liedjes die vooral in de hoge noten aan Morrissey deden denken.
In de weidse aanpak en, af en toe, het tempo hebben The Dears echter meer weg van een band als Elbow. En net als die band een jaar eerder merkte, is een zaal met de geluidskwaliteit van Vera niet fantastisch om in te spelen als grootsmelancholieke indierockband. Het bandgeluid verliest zijn nuance, zijn detail. Maar het lag ook aan de band zelf, die wel erg makkelijk het al te simpele keyboardwerk inzette om een hoogdravend geluid te verkrijgen.
Vreemd aan The Dears is dat de band live nauwelijks dynamiek kent. Gedurende de volle lengte van de (lange) nummers werd de hemel bestormd, waarbij de drummer zich telkens erg onrustig gedroeg. The Dears heeft geen zin in doseren. De emotie is hier, en die moet geuit worden. Maar de band is niet talentvol genoeg om hun muziek werkelijke eeuwigheidswaarde te geven. De simpele manier waarop telkenmale een climax werd gecreëerd is veelzeggend: steeds sneller en harder rammen op de instrument. Dit soort onbeholpenheden maken dat The Dears naar verwachting niet al te lang in de schijnwerpers zullen staan.
» Bezoek Ambulance Ltd.'s website
» Bezoek The Dears' website
http://www.kindamuzik.net/live/709/the-dears-ambulance-ltd/8657/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: