• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Ochosa

De Berlijnse mengelmoes van Eva Meyer-Keller.
16 maart 2004, Vooruit, Gent (B)

Tekst: Brecht Durnez

Publicatiedatum: 22 maart 2004

Eva Meyer-Keller is een grote dame afkomstig uit Berlijn. Ze studeerde fotografie en beeldende kunst in Berlijn en Londen waarna ze naar de School for New Dance Development in Amsterdam kwam. Tegenwoordig houdt ze zich met allerlei zaken bezig: ze maakt video's, organiseert festivals en evenementen, maakt muziek en doet vooral heel wat dansvoorstellingen. Het was dan ook naar aanleiding van de dansvoorstelling It's a kind of Magic van Cie Karen Elliot dat ze naar de Gentse Vooruit kwam. Na dat optreden vond ze toch nog voldoende energie over om ook haar nieuwe muziekproject Ochosa voor te stellen in het café van de Vooruit.

Het café leek als het ware opgesplitst in twee delen: in het deel voor het podium keek iedereen aandachtig toe, in het andere deel keuvelden de aanwezigen rustig verder zonder zich ook maar iets aan te trekken van het optreden. Nogal respectloos als je het mij vraagt. Maar goed, eens we ons daarover konden zetten, waren we in staat met volle teugen te genieten van het optreden van Eva Meyer-Keller en haar kompaan Rico Repontente.
De podiumopstelling was behoorlijk eenvoudig. Het drietal bestond uit Rico (de zanger/gitarist) de drummer en Eva die ook zong en samen met Rico de drumcomputer en de sampler bediende. Een wit scherm op de achtergrond werd via een oude diaprojector versierd met foto's van schrale mannen of insecten.
Heel wat moeilijker is het omschrijven van de muziek gezien de grote waaier aan stijlen die vermengd zitten in de nummers, maar hier volgt toch een poging. Neem als hoofdingrediënt de typische electropunk die momenteel heel erg 'in' is in Berlijn (T. Raumschmiere, het Kitty Yo-label met onder meer Peaches, enzovoort). Voeg er vervolgens een scheut hiphop aan toe, besprenkel het geheel met een behoorlijke dosis rock en werk ten slotte af met een snuifje Massive Attack, een beetje Prince en hier en daar nog wat Radiohead zoals op Kid A. En klaar is Kees… of toch nog niet helemaal.

Het optreden zelf begon nogal moeizaam. Er waren wat problemen met de klank, bij momenten een overdosis feedback die onze oren deed tuiten, maar alles viel uiteindelijk mooi in zijn plooi. En net als je denkt dat je dan de muziek ontrafeld hebt, pakken ze uit met een aantal verrassingen. Eerst kwam er een bluesrocknummer dat bij momenten klonk als 'The Tourist' dat Radiohead had willen schrijven ten tijde van Pablo Honey. Toen deed Rico enkele nummers verder plots de volgende aankondiging: "This song was written by famous people" en keek de zaal raar, maar aangenaam verrast op toen 'Seven Nation Army' van the White Stripes werd ingezet. Zelfs de mensen van kant 2 van het café leken even geïnteresseerd. Zang, drum en gitaar, meer heb je daarvoor inderdaad niet nodig. Maar het viel hier vooral op hoe vol Jack White dit nummer kan doen klinken en dit slechts met een gitaar, iets waar Ochosa toch lichtjes in faalde. De laatste verrassing van de avond was het tweede en laatste bisnummer. Dit keer werd 'Hate to Say I Told You So' van the Hives ten beste gegeven. Opnieuw een nummer uit de rock-'n-rollheropleving van de afgelopen jaren.

En toen was het voorbij. Het publiek aan de ene kant van de zaal was dankbaar, niet geheel uitbundig, maar toch voldoende om met een tevreden gezicht de zaal te verlaten of iets te gaan drinken in de andere kant van het café, waar de gesprekken rustig verdergingen. Of nee, enkelen keken verbaasd op, zich afvragend waarom plots zoveel volk tegelijk iets ging bestellen aan de toog…

http://www.kindamuzik.net/live/709/ochosa/5479/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709