http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lokerse Feesten 2004: Zap Mama en Hooverphonic
Schitterende muziek in dito jasje.
06 augustus 2004, Grote Kaai, Lokeren (B)
Tekst: Karen Stevens
Beeld: Katerina Plevkova
Publicatiedatum: 11 augustus 2004
Vrijdagavond, hittegolf, Hooverphonic. Drie redenen voor de Vlaamse bevolking om de Lokerse Grote Kaai weer eens te bezetten. Horace Andy stuurt zijn kat, die echter bezwijkt door de warmte. Gelukkig staat het geacclimatiseerde Zap Mama paraat. Na een kleine twee jaar platenlabelmiserie geeft de Belgisch-Afrikaanse bende duidelijk te kennen dat ze nog steeds in leven is. Opperhoofd Marie Daulne, gehuld in spacy jurk en hoed, dirigeert haar kleurrijke band als een ware pro door een stomende set. Het geheel doet in verscheidene opzichten denken aan een optreden van Macy Gray, die echter op net iets meer hits kan rekenen. Daulne, van haar kant, kan niet alleen zingen, maar ook rappen en zelfs beatboxen. De muziek zweeft tussen R&B, soul en hiphop, zonder eentonig te worden. Veel is te danken aan de drie fantastische achtergrondzangeressen, die eigenlijk veel meer zijn dan dat. Ze zingen in perfecte samenzang de longen uit hun lijf en swingen daarenboven de pan uit. Geen wonder dat Daulne - nu ook bekend als de nieuwe beste vriendin van Erykah Badu - zich helemaal “Yé yo” voelt. Een laatste goede raad van onze earth woman: hou contact met moeder aarde. De hippies zijn dus toch nog niet uitgestorven.
De duisternis valt over Lokeren en een spotlicht richt zich op een diva. Geike Arnaert est arrivée. Hooverphonic mag dan wel ontsproten zijn aan het brein van de in brillantine gedrenkte Alex Callier, maar waar zouden ze staan zonder ons Geike? Als overblijfsel van de zaaltournee ‘Sit Down and Listen To Hooverphonic’ sleept de band een strijkensemble en een pianist met zich mee. Het wordt dan ook een eerder ingetogen concert, althans naar festivalnormen. Nieuwe nummers en oudere hits wisselen elkaar vakkundig af, met als hoogtepunt de akoestische versies van ‘Mad About You’ en ‘Vinegar and Salt’. Geike, haar stem en haar strijkers. Wat wil een gevoelsmens nog meer? Iets meer durf misschien? Alles blijft mooi onder controle, wat het geheel af en toe doet denken aan een soort ‘Hooverphonic goes classic’. Pas bij de voorlaatste toegift blijkt dat er zich onder al die sfeervolle trippop toch ook een scherper, rockend kantje verschuilt. Bassist Alex Callier neemt gretig van deze gelegenheid gebruik om de loopbrug uit te testen, alwaar hij even hard probeert te schitteren als zijn zilveren kostuum. Hooverphonic mag dan wel een Grote Groep geworden zijn, dat betekent echter niet dat ze geen applaus meer kunnen appreciëren. De bissen blijven maar komen. Te veel is echter ook niet goed, wat blijkt uit een eerder misnoegd commentaar van een willekeurige festivalgangster. Ik citeer: ‘Die blééf maar zingen.’ Tja, sommige mensen zijn ook nooit tevreden.
foto uit het archief, genomen tijdens Motel Mozaique 2004
http://www.kindamuzik.net/live/709/lokerse-feesten-2004-zap-mama-en-hooverphonic/6916/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: