Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor onze laatste avond werden we wederom aardig verwend. Lokeren, en meerbepaald de Grote Kaai, is sowieso al in bezit van het prachtigste podium van België met een ontzettend knappe belichting en bijhorende illustere sfeer. Ze hebben sinds jaren ook nog eens van de beste namen als het op muziekgrootheden aankomt. Dat ze aan het groeien zijn is wel het minste wat je kunt zeggen. Dit jaar wisten ze zelfs uit te pakken met levende legende Brian Wilson. Daarbij kregen we nog andere smaakmakers zoals Lamb, Zap Mama en Europe in onze schoot geworpen. Vanavond stond ons echter rock met een stevige scheut soul te wachten. Maar daar bleef het niet bij, ook de tuxedo's en cocktails werden bovengehaald; mambo!
De kaai werd voor een laatste keer dit jaar geopend, de tap voor de laatste keer opengedraaid en het podium voor een laatste keer bevolkt. En vol stond het deze avond, Jools Holland (foto) had niet alleen zijn eigenste rhythm & bluessectie meegenomen, daarnaast kwamen af en toe ook nog enkele gastvocalisten op de proppen. Holland is bij het jongere publiek hoogstwaarschijnlijk beter bekend met zijn lateavondprogramma op BBC2, "Later With…", alwaar hij al verscheidene van 's werelds grootste artiesten over de vloer kreeg. Maar ook als artiest en componist heeft deze bluesswinger (en ex-lid van Squeeze) al een veelheid aan grootheden aangetrokken, waaronder Paul Weller zelve, maar eveneens Marc Almond, Mark Knopfler, Sting en Dr. John. Deze keer trad hij op met een heus orkest en enkele indrukwekkende leading ladies in de vorm van de lieflijke en van engelenstem voorziene Sam Brown (die onder andere het aandoenlijke 'Valentine Moon' kwam brengen) en de stevige dame Ruby Turner met haar klok van een stem. Het brassgehalte werd per nummer opgedreven en de heupen werden meermaals aangespoord, met een kolkende danspartij als eindresultaat.
Grootmeester van de britpop, Paul Weller, kreeg na Beachrock enkele jaren geleden een mooi weerzien met het Belgische publiek, en genoot met volle teugen. Zélfs oude hits van zijn allereerste band The Jam werden terug van stal gehaald, 'Sunflower' en vooral 'A Town Called Malice' ontketenden bij het publiek een vlaag van pure nostalgie. Ook nieuw werk dat op zijn coveralbum zal verschijnen werd ons al eventjes in primeur toebedeeld, waaronder een stevigere versie van Chers 'Bang Bang'. Tegenstaande 's mans vorige doorgang werd er ditmaal snediger uitgehaald. De soberheid werd dit keer gemeden, Paul en de zijnen lieten hun demonen op de kaai los. De piano en het orgeltje die Jools daar had laten slingeren werden zelfs opnieuw in gang gestoken. Niets werd geschuwd, alle registers mochten open. Eenmaal bracht dit een trieste en oprechte ballade met zich mee, daarna had dit weer stompende bluesrock als resultaat. Zijn solocarrière houdt ondertussen reeds tien jaar aan, maar op deze wijze willen wij er nog zo eens het dubbele zien. Een indrukwekkend staaltje van hoe britpop wél zou moeten klinken, Oasis'en en Travis'en onder ons zijn nogmaals op hun plaats gezet.
Omdat wij hier bij KindaMuzik bemiddelde zielen zijn en onszelf niet teveel kunnen overbelasten op een avond, kon ik mezelf niet nog meer uitputten dan dat vandaag reeds het geval geweest was. Zowel op als naast het podium was er al genoeg vuurwerk afgeschoten, de aanstekelijke mambo van Vlaanderens El Tattoo Del Tigre ging écht niet meer. Wat wel vaststaat: Adriano en Pedro zullen met hun bigband het publiek ongetwijfeld een spetterend einde bezorgd hebben. Ook al werd er in Lokeren hierbij een streep onder getrokken, volgend jaar gaan ze daar zeker verder op hun zelfde elan. Clouseau is zelfs nu al bevestigd. Uitstekend bezig aldaar, houden zo!
http://www.kindamuzik.net/live/709/lokerse-feesten-2004-jools-holland-paul-weller-el-tattoo-del-tigre/6968/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: