http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kings Of Convenience / Lucky Jim
Erlend en Eirik spelen niet alleen bloedstollend mooi, ze zijn ook erg grappig.
11 juli 2004, Paradiso, Amsterdam (NL)
Tekst: Ernst-Jan Hamel
Beeld: Greetsia Tent
Publicatiedatum: 18 juli 2004
Een omvallend bierglas, het schrapende geluid van een aansteker, een kuch hier en daar, meer geluid maakte een ademloos Paradiso niet tijdens het optreden van de Kings Of Convenience. Eirik Glambek Böe en Erlend Øye kregen de bezoekers muisstil met hun Simon & Garfunkel-achtige zangharmonieën, frêle gitaarspel en een incidentele pianoaanslag. Pas later, toen de twee Noorse entertainers het publiek opriepen te knippen met de vingers en mee te neuriën, kon het gedisciplineerd stille Paradiso-publiek (helaas een zeldzaamheid in concertzalen) zich laten gaan.
Natuurlijk zorgde ook het daverende applaus tussen de nummers voor veel geluid van het publiek, en terecht, want de Kings Of Convenience speelden een feilloze en ontroerende set nummers van Quiet Is the New Loud uit 2001 en hun onlangs verschenen Riot on an Empty Street. Naast de nummers van die platen openenden de Noren met het nummer 'Until You Understand', een prachtig nummer dat alleen op de eerste, moeilijk te krijgen EP Playing Live in a Room staat (Eirik vertelde me later bij de merchandising dat het de bedoeling is dat dit nummer een keer opnieuw uitgebracht wordt).
Er viel ook veel te lachen tijdens het concert. Net als bij Belle And Sebastian eerder dit jaar was het reikhalzend uitkijken naar de momenten tussen de nummers door die keer op keer amusant waren. Erlend Øye stal de show met danspasjes tijdens 'I'd Rather Dance with You'. En na een aantal nummer laste hij, om voorgoed verlost te zijn van het flitsen van camera's, een fotosessie in. De twee namen vervolgens alle cliché-rockposes aan voor de aanwezige fotografen. Eirik Glambek Böe vermaakte het publiek met gortdroge humor tussen de nummers door. "This piano has a pricetag on it. 4968 euros. So I'd better be careful."
Absoluut hoogtepunt in het Kings-repertoire is mijns inziens 'Homesick', het eerste nummer van Riot on an Empty Street. "Een moeilijk nummer," volgens Eirek. "Een nummer over moeilijke tijden," corrigeerde Erlend hem. 'Homesick' is, naar het zich laat aanhoren, het dilemma waar Eirik voor stond na het succes van Quiet Is the New Loud. Het fulltime muzikantenbestaan viel Eirik zwaar en na de tour keerde Eirik terug naar het Noorse Bergen om zijn studie psychologie te voltooien. Erlend stortte zich onderwijl met groot succes op electronica en bracht in 2003 Unrest uit.
Maar nu zijn de Kings Of Convenience er toch weer met een nieuwe plaat en een concerttoer. En gelukkig, want een concert van de twee Noren zorgt voor allround vermaak – mooie muziek, ontroering en heel veel humor.
De toch al succesvolle avond kreeg nog een prettig vervolg. Lucky Jim – een band die ik vooraf niet kende – speelde achteraf in de kleine zaal. Dit viertal, gezegend met een uitstekende en bezielende zanger, steekt de voorliefde voor Bob Dylan niet onder stoelen of banken. Maar de nummers neigen soms ook naar Calexico-achtige americana en krijgen door het spannende orgelspel een lekkere weirde inslag. Jammer genoeg had het publiek kenbaar veel te bespreken na de Kings Of Convenience, want het was erg luidruchtig, alsof het hier ging om een dertijn-in-een-dozijn-Bluesroute-band. Lucky Jim verdiende beter. Een kleine smet op een muzikale topavond.
http://www.kindamuzik.net/live/709/kings-of-convenience-lucky-jim/6676/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: