http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Joanna Newsom / (Smog)

Magie en sereniteit.
21 september 2004, Botanique, Brussel (B)

Publicatiedatum: 25 september 2004

Na een weekje Engeland deed (Smog) voor een avond het Europese continent aan, meerbepaald de Botanique te Brussel. Joanna Newsom trok op deze tocht mee ten strijde en beide bands belandden bijgevolg samen in Brussel. Het was dan ook raar dat ze niet hetzelfde podium deelden. Joanna Newsom zou in de Rotonde spelen en (Smog) twintig meter verder in de Orangerie. Zo werd het tenminste lang voordien aangekondigd, want een aantal weken voor het concert plaats zou vinden besliste de Botanique om eveneens combinatietickets uit te vaardigen waardoor het mogelijk werd om toch beide concerten mee te pikken. Maar omdat (Smog) later op de avond zou spelen, was het nodig om voor dat concert nog een ander voorprogramma te voorzien. Die (ondankbare) rol was weggelegd voor het Waalse Sweek.

Omstreeks acht uur stroomde het publiek de Rotonde binnen. Er heerste een aangename drukte maar gelukkig was het zaaltje niet overladen vol. Nadat de geïnteresseerden allemaal een zitplaats bemachtigd hadden, werd er in alle rust afgewacht. Centraal op het schaars verlichte podium stond de kolossale harp alvast opgesteld en de sterretjes die op het plafond geprojecteerd werden, zorgden voor een sprookjesachtige inkleding. Dit werd uiteraard nog fel versterkt op het moment dat Joanna Newsom het podium opwandelde. Getooid in een merkwaardig kleed ging ze voor haar harp staan en zette ze een nummer in. Na enige tijd begeleidde ze zichzelf met handgeklap en werd hierin al snel door het publiek gevolgd. Vervolgens zette ze zich aan haar instrument om de toeschouwers verder mee te sleuren in haar wereld waarin het feeërieke en het magische sleutelbegrippen zijn.

Door op een schijnbaar eenvoudige manier de snaren te beroeren, bracht ze heerlijke klankenpaletten voort die erg divers en vooral heel rijk klonken. Dit alles werd nog overstemd door haar toch wel speciale stem. En zo dwaalde je ieder nummer verder af in een idyllische droomwereld waar alles mooi en liefelijk is. Het publiek was muisstil en in het schemerdonker werd al je aandacht aangetrokken door die merkwaardige dame die haar harp bespeelde. En daarin schuilde het grote verschil met haar passage op Pukkelpop alwaar de idylle in de Chateau constant doorprikt werd door geluiden van de andere podia. Gelukkig waren er in de Rotonde geen storende elementen en kreeg Joanna Newsom alle ruimte om je te betoveren.

smog "Tonight I'm swimming to my favorite island - And I don't want to see you swimming behind" zong Bill Callahan later op de avond ('I Break Horses'). Het zou in feite de perfecte weergave kunnen zijn van een typisch optreden van (Smog) maar in de Botanique was het toch enigzins anders. Toegegeven, Bill Callahan is geen vrolijk figuur en een echte prater zal hij nooit worden maar het optreden dat hij ten beste gaf klonk zeker niet zo donker als weleer.

Net zoals op All Tomorrow's Parties in 2002 stond hij er alleen voor, maar waar zijn set toen vooral in depressiviteit en zwartgalligheid baadde was er in Brussel zelfs plaats voor enige optimisme. Zo klonk 'Well', dat hij als een poppy nummer aankondigde, haast vrolijk en op het einde van zijn set vroeg hij zelfs of het publiek verzoekjes had. Om er vervolgens op in te gaan door 'Dress Sexy at My Funeral' in te zetten. Maar afgezien van deze interactie bleef hij vooral een schuchtere, introverte man die zich met zijn gitaar in de hand vaak geen blijf wist. Soms mompelde hij als dank enkele woordjes in de microfoon maar de momenten waarop zijn blik die van het publiek kruiste waren op een hand te tellen. Maar toch bracht Callahan in zijn eentje een zeer sterke bloemlezing uit het omvangrijke oeuvre van (Smog). Zijn doordringende stem en zijn overtuigend gitaarspel, dat schipperde tussen getokkel en volle akkoorden droegen bij tot een sereniteit waarmee hij het publiek aan zijn lippen kluisterde. Hij herleidde zijn nummers tot de essentie en deed dit op een zodanige manier dat de beperkte bezetting absoluut geen gemis inhield. En zo werd met onder meer 'Teenage Spaceship', 'Cold Blooded Old Times', 'Blood Red Bird' en 'Bloodflow' de herfst op een gepaste manier ingezet.

» Bezoek Joanna Newsoms website
» Bezoek (Smog)'s website