Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Acht maanden na zijn succesvolle doortocht in de Chateau op Pukkelpop, was de heer Donna Summer (né Jason Forrest) wederom in het land, met in zijn kielzog verscheidene DJ's en artiesten van het onafhankelijke Belgische elektronicacollectief Je M'en Fish. Plaats van afspraak was het iets bescheidenere JH Nijdrop in Opwijk. Kennelijk té bescheiden, want de opkomst was bedroevend. Frame 313 draaide een degelijke set voor helemaal niemand, en al hadden Kamizool en Bas-T-Ko al wat meer mensen voor zich, door hun experimentele en weinig dansbare set bleef de ambiance uit. Ook Halofaust, Deacoy en Erzatz - overtuigend en zonder meer zeer leuk - kregen weinig respons van het publiek. Duidelijk een geval van right time, wrong place voor Je M'en Fish.
Met een nieuwe plaat onder de arm, het lekker bekkende The
Unrelenting Songs of the 1979 Post Disco Crash, en in een voor zijn
doen bescheiden outfit, bestaande uit een pruik en podiumjasje, betrad
de heer Forrest het strijdtoneel. En hij overwon.
Glamrock gitaargejengel, drum&bass, disco, breakcore en zelfs een
heuse Ringo Starr-drumsolo, alles verdween in de mixer annex laptop van
Forrest, en het resultaat was energieker en opzwepender dan
elektroshocks op een gevoelige plaats. Wij shaketen onze
booty dat het een lieve lust was, en we waren zeker niet de
enigen.
In de wandelgangen wordt gefluisterd dat Forrests alter ego Donna Summer
dit jaar op Dour zal optreden, en daar moet u gewoon bij zijn. Laat Cock
Rock Disco ook uw hart veroveren.
fotografie: Bram Jacobs
» Bezoek Donna Summers website
http://www.kindamuzik.net/live/709/je-m-en-fish-label-night-donna-summer/5949/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: