http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Fantômas / Flat Earth Society
Briljante uitvoering van een fantastische soundscape.
26 mei 2004, Paradiso, Amsterdam
Tekst: Eric Looge
Beeld: Ron van Rutten
Publicatiedatum: 04 juni 2004
Bij binnenkomst van Paradiso valt direct een lange rij microfoons op. Dit geeft al aan dat Fantômas vanavond geen ordinaire rockband als voorprogramma heeft uitgekozen. Even later stapt de 14-koppige (als ik goed heb geteld) bigband Flat Earth Society het podium op. Dit Belgische gezelschap staat onder leiding van componist Peter Vermeersch, een man met een lange staat van dienst. Zo speelde hij in diverse bands (Union, X-legged Sally), werkte mee aan de debuutplaat van Magnus en produceerde Worst Case Scenario en My Sister = My Clock van dEUS.
Flat Earth Society voegt aan de basis van jazz en fanfare een flinke lading experimenten toe, wat de muziek lekker rommelig en vrolijk maakt. De ene keer hoor je zeemansritmes, dan weer een oosters aandoende riedel of een zigeunerdeuntje. Het publiek slikt de muziek als zoete koek en reageert enthousiast op de sympathieke Belgen. Mike Patton deed dat al eerder en bood FES een plekje op zijn label Ipecac aan, waar een eerste plaat met verzameld werk binnenkort zal verschijnen.
Tijdens de opbouw van de backline van Fantômas blijkt dat de karakteristieke opstelling van de instrumenten (in een halve cirkel) behouden is gebleven. Mike Patton zelf komt zoals gebruikelijk even checken of zijn apparatuur werkt. Als hij zijn goedkeuring heeft gegeven, komen ook King Buzzo (Melvins), Trevor Dunn (Mr. Bungle) en Dave Lombardo (Slayer) het podium op en begint Fantômas aan een 75 minuten durende muzikale reis die zijn weerga niet kent. Want, halleluja, wat spreiden deze heren een klasse tentoon. Vanavond speelt de band voornamelijk nummers van het debuutalbum en fragmenten uit de nieuwste plaat Delìrium Cordìa. Enkele nummers van The Director's Cut en wat onuitgebracht materiaal zorgen voor zo mogelijk nog meer afwisseling. Wellicht kunnen we dat nieuwe materiaal, dat fragmentarisch maar relatief toegankelijk klonk, terugvinden op het nieuwe album dat begin volgend jaar moet verschijnen.
Niet alleen muzikaal, maar ook visueel zorgt Fantômas voor een
boeiende avond. De opstelling van de instrumenten zorgt voor constante
interactie tussen de muzikanten, zoals dat ook bij jazzconcerten vaak het
geval is. Buzzo, Dunn en Lombardo staan gespannen te wachten op de
aanwijzingen van oppergod Patton. Deze laatste is als auteur van de
werkstukken de onbetwiste leider van het stel en dirigeert de band
gedreven door de set. Achter zijn bak effecten produceert hij, al dan niet
met zijn stem, de meest vreemdsoortige geluiden. Ondanks de charismatische
Patton is het toch meesterdrummer Lombardo die de show steelt. Wat deze
octopus klaarspeelt op drums en bekkens, maar ook op allerlei minder
gebruikelijke percussie zoals een emmer, gong of spaflesje, grenst aan het
ongelofelijke.
Het viertal speelt het gehele optreden uiterst geconcentreerd en meeslepend. De koppen strak en de blikken haarscherp op elkaar gericht. Als er tegen het eind per ongeluk toch een onverwachte feedback uit Buzzo's gitaar ontsnapt, valt zelfs Patton even uit zijn rol en laat een cynisch lachje ontsnappen. Vervolgens stort hij de zaal nog één keer in een minutenlang, volledig gecontroleerd pandemonium om toch maar even te laten zien wie de meester is. Wat een geweldige show van deze briljante band!
http://www.kindamuzik.net/live/709/fant-mas-flat-earth-society/6234/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: