Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In de Melkweg staat dag drie van 5 Days Off in het teken van industriële, rauwe Berlijnse fabriekstechno zoals die in clubs als met name Berghain groot geworden is. Op het programma staan vijf namen van het label Ostgut Ton: Ryan Elliot, tobias. en Ben Klock in de Max, Steffi & Tama Sumo, vanavond als duo draaiend, in de Oude Zaal. Robert Henkes Monolake opent, met een aanmerkelijk abstracter en ontoegankelijker geluid dan de rest van de acts, de avond.
De setting voor Monolake (foto) is niet ideaal. Ondanks het qua grootte imponerende scherm, waarop vj Tarik Barri de visuals verzorgt, word je niet in de muziek gezogen. Dat heeft te maken met zowel het tijdstip als met de locatie: de zaal is te groot, het vrijdagavondgevoel wellicht te prominent aanwezig. In ieder geval is het gros van het op dit moment van de avond vrij oude publiek, druk bezig de voorbije week door te nemen. De mechanische, dwarse ritmes van Monolake krijgen daardoor niet de aandacht die ze verdienen. Gaandeweg de set lijkt Robert Henke toe te bouwen naar een toegankelijker, meer op de vierkwartsmaat gericht geluid, maar ook dan verstomt het geroezemoes niet. Het optreden, dat zowel qua visuals als muzikaal sterk aan iets als Autechre doet denken, valt daardoor een beetje in het niet.
Het is opvallend, zo niet veelzeggend, dat Ryan Elliot al vroeg de beuk erin gooit. Na een korte, sfeervolle opbouw, knalt hij er na pakweg tien minuten een stel harde drums in, terwijl hij het publiek aanmaant de handen in de lucht te gooien. Veelzijdig is de set van Elliot niet - hij draait oerdegelijke techno - maar hij krijgt de volgepakte zaal langzaam maar zeker aan het dansen. Wat drukte betreft is de kleine zaal een betere plek om te vertoeven: er is aanmerkelijk meer bewegingsruimte. Omdat Steffi & Tama Sumo aldaar een hele avond moeten voldraaien, kiezen zij voor veel platen die meer richting house gaan dan wat in de grote zaal ten gehore wordt gebracht. De bliepjes, vocalensnippers en synthmelodietjes die de nummers bevolken zorgen voor een fijne afwisseling.
Hoogtepunt van de avond is tobias. Zijn liveset begint organisch en warm en bouwt langzaam uit naar een donkerder en grimmiger geluid. De volle melodieën van de Berlijner zuigen je mee en de onverwachtse, bijna speelse effecten die hij hieraan toevoegt verrassen je. Gaandeweg zijn optreden voegt hij hier steeds meer venijnige drums aan toe waardoor zijn muziek, die minder kil klinkt dan zijn labelgenoten, toch goed op een avond als deze past. tobias. kiest zeker niet voor de makkelijkste weg, door op een avond waar spijkerharde beats de dienst uitmaken, te kiezen voor een set met veel diepgang. Maar zijn keuze pakt bijzonder goed uit.
Aan Ben Klock is het vervolgens om de avond af te sluiten. Na een kleine stilte, gooit hij er meteen nietsontziende beuktechno tegenaan. De handen gaan als een pavlovreactie de lucht in. In de maximale versnelling raast Klock vervolgens door, met een set die geen ander doel heeft dan slopen. Subtiel is het niet, effectief wel. In een avond die experimentele sets kende als die van Monolake en tobias., is dit wat de Melkweg tegen klokslag drie uur nodig lijkt te hebben: een snoeiharde dansinjectie. Terwijl in de kleine zaal Steffi & Tama Sumo nog wat meer op house gericht lijken te zijn gaan draaien, nadert de grote zaal het kookpunt. Een geslaagde avond, die nog geslaagder zou zijn wanneer de Max wat minder vol was geweest.
http://www.kindamuzik.net/live/5-days-off-festival/5-days-off-dag-3-ostgut-ton-labelnight/22651/
Meer 5 Days Off Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/5-days-off-festival
Deel dit artikel: