• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

5 Days Off 2013: Dag 1

Hudson Mohawke op zijn hoogtepunt.
06 maart 2013, Paradiso, Melkweg, Amsterdam

Tekst: Eileen Bosman en Dylan Ligtvoet

Publicatiedatum: 08 maart 2013

The Bloody Beetroots opent dit jaar het festival in de Paradiso en weet de zaal om acht uur al helemaal vol te krijgen. Uitverkocht en wel start de supergroep uit Italië zijn overwinningstocht met bruut geweld en een hoog Justice/Soulwaxgehalte. Liveperformance met drums/synths/gitaar voegt veel toe aan de show en de welbekende maskers geven de jongens van Bloody Beetroots een extra reden om cartoonesk het publiek te bespelen. De hoeveelheid vriendschappelijke gevechten (moshpit + circlepit) in de zaal doen aan als een gezellige variant op het doorsnee Slipknotpubliek en vanaf de balkons wordt deze mannenliefde dan ook luidkeels toegejuicht. Superhit 'Warp' doet zijn werk en het voormalig kerkgebouw wordt met de grond gelijkgemaakt. Het nummer heeft zijn bestaan te danken aan de Lennar Digital's Sylenth1 plugin, waarmee je met een druk op de toets de schreeuwende elektrosirene te pakken hebt; een wereldhit met een hoog 'een kind kan de was doen'-gehalte dus.

Balkons blijven zowaar hangen en het parket in het voormalig kerkgebouw hoeft niet herlakt te worden, zodat Skip&Die het publiek mee kan nemen naar Zuid-Afrika, waar zangeres Catarina Aimée Dahms vandaan komt. Een performance van formaat waarbij de vergelijking met M.I.A. vanaf de eerste seconde in de lucht hangt en waarvan de eerste tien minuten een paar geluidstechnische probleempjes kennen.

De Melkweg is de plek op de woensdagavond van 5 Days Off waar de liefhebbers van bass music en hiphop zich verzamelen. In de Oude Zaal brengt Jameszoo in deze categorie fijne beats ten gehore en wordt er opvallend off-beat gedanst.

Hoogtepunt van dag één is absoluut Hudson Mohawke. Met zijn laatste project TNGHT, dat slechts vijf nummers telt, vormt hij het publiek tot een collectief dat met één stem de simpele melodieën meezingt zoals men nog steeds doet bij 'Seven Nation Army' van The White Stripes. Een leger aan fans geniet van de jonge koning uit Glasgow en gebruikt het Hudson Mohawke-uurtje als uitlaatklep voor de dagelijkse routine. Hudson; maak maar snel een vervolg op TNGHT, want een plaat met vijf nummers voelt aan als voorspel naar een climax toe die je gerust TDY mag noemen.

The Max wordt vervolgens overgenomen door de vliegensvlugge vingers van araabMUZIK. Het is een stuk rustiger in de zaal dan bij HudMo, maar dat mag de pret niet drukken. Er blijft een constante op-en-neergaande beweging zichtbaar in het publiek, een soort golfbeweging aan dansende mensen. Het is alleen jammer dat araabMUZIK minder effect lijkt te hebben op het publiek dan zijn voorganger op de avond. Hoewel de blije kerel op het podium zijn best doet de zaal op te zwepen is hij toch iets te weinig mc om dit helemaal te laten overkomen. Dat betekent overigens niet dat de mensen die er staan niet volop genieten. Abraham Orellana, zoals hij eigenlijk heet, mixt alles wat je hoort direct in elkaar. Zelfs van een afstand zie je hoe snel hij zijn vingers over de knoppen beweegt. De verschillende drumpatronen en samples brengt hij op een knappe manier ten gehore. Het is jammer dat de zaal niet vol staat, want hoewel de show misschien niet denderend is, is de muziek wel goed.

In de tussentijd draait The Magician in Paradiso totaal andere deuntjes, een stuk lichter van aard. De discovibe hangt hier in de lucht. Het is alsof je een club binnenloopt, waar net zo goed een random dj had kunnen draaien, want de plek van The Magician staat niet op een verhoging en wordt niet bijzonder belicht. Hij staat gewoon in een hoek, met wat liefhebbers die dichtbij plaats hebben genomen voor een goed uitzicht. Eromheen wordt rustig naar links en rechts gestapt met af en toe een handje in de lucht. Er worden leuke samples door de relatief minimale deuntjes heen gedraaid van onder anderen Disclosure en Sam Sparro. Het geheel doet aan als een gezellig feestje, ontspannen, met een fijne dj. De bebaarde Belg is totaal niet uitbundig, maar draait subtiel.

De ontspannen sfeer in Paradiso is totaal niet te vergelijken met de diepe baslaag en gekte die de dj's teweegbrengen in de Melkweg. Het is de beurt aan Baauer om de volle zaal uit zijn hand te laten eten. En dit is ook precies wat er gebeurt. Met een reeks hitjes is het een feest der herkenning in The Max. De jonge dj Harry Rodrigues scoorde al een wereldwijde hit, plus bijbehorende rage, met 'Harlem Shake'. Hij kan er niet onderuit het betreffende nummertje nog even te draaien, maar doet dit relatief kort. Alsof hij de nadruk op zijn andere muziek wil leggen en wil laten merken dat hij meer in zijn mars heeft. Baauer wisselt bekende hiphopnummers, van onder andere Drake, af met eigen creaties, zoals 'DumDum'. Leuk extraatje is de sample van 'Original Don', oorspronkelijk van Major Lazer. Hoewel de hitparade in de Melkweg voor de echte Baauerkenner misschien niet je van het is, weet de Amerikaan het feestje op de openingsnacht van 5 Days Off compleet te maken. Dit in tegenstelling tot Tom Trago, die jammer genoeg om half vijf in Paradiso voor nog maar een handjevol mensen staat te draaien.

Foto 2 en 3 door Desiré van den Berg

http://www.kindamuzik.net/live/5-days-off-festival/5-days-off-dag-1/23781/
Meer 5 Days Off Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/5-days-off-festival