Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
White Room
Opwarming in The White Room werd verzorgt door het Belgische duo Rob 'n Zoopsie dat deed wat er dezer dagen van een dj-duo verwacht wordt: electro in alle soorten en maten aanbieden. Van italo naar vet geluid, langs trance en hiphouse naar acid house (Roxanne Shante’s acidklassieker ‘Sharp As a Knife’ kwam zelfs even voorbij) en dan weer terug. Vooral door hun ferme acid-injectie aan het einde van hun set was het volk dan ook al massaal toegestroomd om rijzende minimalster Dominik Eulberg te komen beluisteren.
En die zorgde voor een nieuw hoogtepunt op de 10 Days. Hij draaide zo’n setje waarbij elke nieuwe plaat opwindender is dan de vorige en het publiek ging dan ook volledig uit de bol. Hij begon met uitstekende minimal techno met clickinvloeden, om daarna via electro, stevige acid en allerlei overstuurde basmonsters (denk Vitalic) op te klimmen naar hetgeen waar wij feitelijk voor gekomen waren: trance. Met zalig opbouwende climaxen en ronduit extatische geluiden bracht hij ons volledig naar de zevende technohemel. De man had succes, niet alleen omdat hij maar goeie plaatjes bleef opleggen, maar ook omdat hij zelf heel de tijd enthousiast stond mee te dansen en het publiek stond op te jutten als een volleerd volksmenner. Wat een set, zeg!
Na de weergaloze set van Dominik Eulberg was het de beurt aan relatieve rookie Nathan Fake om een stormachtig applaus los te weken in de White Room. Een verlegen glimlachje krulde zich rond de mondhoeken van de pas 22-jarige Engelsman bij aanvang van zijn laptop-set. Geconcentreerd pakte hij het Gentse publiek in. Eerst met dromerige elektronica-techno in het verlengde van 'Long Sunny', 'Avocet' of '1983', wat klonk als Boards Of Canada aangelengd met het typische Border Community-geluid. Dan met meer minimale, zweverige emotechno. Fake plaagde het publiek met flarden 'The Sky is Pink' en nam het bij de hand voor een uur puur luistergenot. Wij zagen samen met Dominik Eulberg, die zich op de eerste rij als een van de grootste Nathan Fake-fans outte, een van de grootste talenten van het moment uit de UK aan het werk. Wedden dat het debuutalbum van Nathan Fake dit jaar voor brokken gaat zorgen?
James Holden (foto) mocht daarna de White Room afsluiten. De labelbaas van Border Community startte redelijk droog en minimaal, maar ook hij zoog het publiek geleidelijk in een lange luistertrip. Orgelpunt? De epische remix van System 7's 'Planet 7': 21e-eeuwse psychedelische elektro-trance van de bovenste plank.
Batbeats Room
Met Dominik Eulberg, Nathan Fake en James Holden stond de crème de la crème van de toekomst van de moderne dansmuziek in de White Room. In de grote zaal waren het echter techno-pioniers Blake Baxter en Abe Duque die de honneurs mochten waarnemen, na een meer dan uitstekende opwarming van Dirty Dancing-resident Stephen. Beiden zijn oude rotten in het vak en voelden elkaar naadloos aan in de Vooruit. Van Detroit tot New York, van house tot techno: de heren gaven
geschiedenisles. En het publiek? Dat feestte voort.
Zeker toen publiekstrekker Tiga achter de draaitafels kon kruipen. De broertjes Dewaele leggen momenteel de laatste hand aan het debuutalbum van de Canadees, die ons ondertussen warm houdt met nieuwe remixen van Tomas Andersson ('Washing Up'), Depeche Mode ('Shake the Disease') en Mylo ('Muscle Cars'). Veel volk in de grote zaal en veel sfeer: Tiga deed wat van hem verwacht werd.
foto met dank aan 5 voor 12
Bekijk en beluister de streams op Mine.be
http://www.kindamuzik.net/live/15-days-off/10-days-off-2005-day-03/10109/
Meer 15 Days Off op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/15-days-off
Deel dit artikel: