Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tien jaar aan de weg timmeren met een label is een flinke tijd. Hoe en waar begon het allemaal mee?
"Marcel en ik hebben elkaar voor het eerst ontmoet tijdens de afscheidsshow van Manliftingbanner begin 1994. Op 1 mei van datzelfde jaar kwamen we elkaar weer tegen op een marxistische conventie. We verveelden ons bij alle discussies en begonnen over muziek te praten. Marcel was bezig met een fanzine dat KAAL heette en wilde een singel van LARM uitbrengen. Ik had al ervaring met het uitbrengen van plaatjes, en ik vroeg Marcel of hij die Larm-single samen met mij wilde uitbrengen. Dat was het begin van wat nu Coalition is. We investeerden allebei 1500 gulden, brachten de 7" uit en die verkocht ver boven verwachting. Opeens hadden we een boel geld en investeerden dat in twee nieuwe singles: een van Seein Red en een van Sea Shepherd. Het balletje bleef verder rollen en na nog een paar platen besloten we door te gaan onder een gezamenlijke naam: Coalition Records."
Nadat Jeroen en Marcel de handen ineen geslagen hebben, brengen ze niet zomaar alles op de markt. "We waren vooral geïnteresseerd in het uitbrengen van snelle politieke hardcore. En meestal waren het alleen maar bands waarmee we bevriend waren of raakten. We hadden altijd (en nog steeds) de stelregel dat we alleen een band uitbrengen die we allebei zien zitten. Maar aangezien we een heel verschillende achtergrond en smaak hebben, lieten we elkaars keuze ook wel een beetje vrij." Een uitgangspunt dat in de loop der jaren niet erg veranderd is volgens Jeroen. "Nog steeds gebeurt het vaak dat we platen van bands uitbrengen waarmee we bevriend zijn. Malkovich is een mooi voorbeeld. Marcel en ik kennen Miriam (bassiste) al onwijs lang, en Thomas (gitarist) behoort tot mijn betere vrienden. We waren vanwege de vriendschap al automatisch geïnteresseerd om Malkovich uit te brengen. Ik denk dat we op het gebied van politiek wat minder veeleisend zijn geworden. Niet dat we ooit een politiek eisenpakket hadden, maar het was vaak wel zo dat we kozen voor bands met een duidelijke inhoud. En ik denk dat we op dat gebied nu iets minder nadrukkelijk zijn. Hoewel..."
Ondertussen zijn Jeroen en Marcel fulltime met het label bezig. "Het is allemaal een beetje geleidelijk gegaan. Toen we met het label begonnen studeerden we allebei nog. Marcel zat op de kunstacademie en ik zat op de universiteit in Nijmegen. Marcel hield zijn studie al vrij snel voor gezien omdat hij vond dat hij er niks leerde, en ik maakte mijn studie met pijn en moeite af. Het label was rond diezelfde tijd het hobbystadium aan het ontgroeien en het was niet meer in de avonduren te doen. Dus gelijk nadat ik mijn studie afhad, zijn we alles in het werk gaan stellen om het label officieel te maken. Vanaf dat moment (1998-1999) werd het min of meer fulltime. Aanvankelijk deden we dat vanuit de garage bij Marcel in Den Haag. Maar op een gegeven moment was ik het reizen helemaal zat. We konden toen een goedkope kantoorruimte in Den Haag gaan huren waar ook een klein woongedeelte bij zit, en daar ben ik toen ingetrokken. Het label geeft ons allebei erg veel vrijheid, hoewel het qua geld niet echt overhoudt. Maar ik zou geen andere keuze gemaakt willen hebben."
Met die keuze moet er ook aan een gezonde toekomst worden gewerkt, misschien dingen plannen en een koers inzetten, of toch niet…? "Ga er maar gewoon van uit dat weinig gepland is bij ons label. We hebben geen A&R die naar de nieuwe hippe sensaties op zoek gaat. Er is ook geen schema waarin in we vastleggen wat het minimum aantal releases is dat we per jaar moeten uitbrengen. We zijn misschien niet commercieel verantwoord bezig, maar als ik de hoeveelheid troep bekijk die wordt uitgebracht omdat labels denken dat het zal verkopen of om de kids tevreden te houden, dan wil ik me daar sowieso een beetje van onderscheiden. Alles hangt bij ons af van het toeval en de chemistry. Als we een band zien of horen die we erg tof vinden, dan gaat er soms een tijdje overheen om te kijken of er een wederzijds goed gevoel is."
Coalition is zich in de loop der jaren ook steeds meer gaan verbreden qua muziek. Iets wat niet met voorbedachten rade is gebeurd. "De 'muzikale verbreding' is heel natuurlijk gegaan. Het begon met JR Ewing en Oil, en is daarna langzaam verder gegaan met bands als Seven Feet Four, Feverdream, Malkovich, Pretty Girls Make Graves. Wat we uitbrengen reflecteert onze smaak en niet dat wat er zogenaamd 'hip' is. Soms blijkt dat we daarmee heel veel platen van een band kunnen verkopen en soms verkoop je maar hooguit 1500. Maar dat is niet de motivatie voor mij! De reden waarom we andere stijlen zijn gaan uitbrengen is, omdat we al zoveel hardcore hebben gedaan dat je op een gegeven moment jezelf alleen nog herhaalt. En ik wil niet steeds hetzelfde blijven doen, maar ook nieuwe en spannende dingen ontdekken en uitdagingen aangaan op muzikaal en artistiek gebied. En soms heb je daarmee commercieel succes en soms ga je ermee op je bek! Misschien dat de muziek soms anders klinkt, maar de idealen van het label en de bands zijn nog gewoon punk en underground. Ik denk dat we nog steeds een hardcorelabel zijn, maar steeds vaker komt er wel het woordje 'post' ervoor te staan."
In Nederland zijn er weinig labels die qua muziek in het verlengde liggen van Coalition. Er zijn veel platenmaatschappijen, maar de interessante zijn ver te zoeken. Volgens Coalition een gevolg van een laf en onavontuurlijk land waar toch af en toe nog wat positieve kanten aankleven. "Helaas moet ik toegeven dat wat dat betreft het minder goed gesteld is hier.... tenminste als ik naar de muziek kijk die mij interesseert. In Nederland wordt vaak dat geluisterd wat veilig is of volgens de normen en waarden van een bepaalde muziekscene verantwoord is. Geen speelsheid of ontdekkingsdrang. Het is niet voor niets dat de vaak interessante Amerikaanse bands Nederland links laten liggen, of voor een lege zaal spelen. En de bands die exact een herhalingsoefening doen van alles wat al platgetreden is doen het goed! En toch is Nederland een mooi land, omdat de zalen zo overgesubsidieerd zijn dat het nog net een paar interessante bands over de streep trekt om hier te spelen en je een privéconcert krijgt voorgeschoteld omdat niemand anders het ook maar een bal kan schelen! Dus je kan beter de voordelen van de nadelen inzien, hehe."
Marcel en Jeroen zien ook niet dat het allemaal snel interessanter gaat worden. Een oplossing is niet zo eenvoudig aan te dragen. "Het probleem is namelijk vaak geld. De grote labels hebben vaak veel grotere budgetten om bands onder de aandacht te brengen. De kleine independents moeten het van goede kwaliteit, hype en puur geluk hebben. Als er toevallig een journalist helemaal gek is van een bandje dat hij/zij net gezien of gehoord heeft. Plus dat er ongelofelijk veel platen uitkomen, waardoor per definitie de helft al verzuipt in de massa. Dus voor independents is het vooral belangrijk om hun eigen wegen te bewandelen, hard te werken en vooral een eigen gezicht te hebben."
De wegen die Coalition gaat bewandelen in de komende periode zien er goed uit. "We gaan met een nieuwe distributeur in zee in de USA die Mordam Records heet. Dat wordt een hele grote stap. Voor veel independent labels wordt Mordam als de Rolls Royce onder de independent distributeurs beschouwd. Qua bands gaan we verder met Feverdream werken, waar we veel zin in hebben. We brengen een CD-EP en een album-CD uit van The Je Ne Sais Quoi uit Zweden. Ze spelen een soort van garagy neo new wave à la Wire, Make Up. Een CD van Malkovich is in de maak en ook voor The Rites, een band uit Amerika met leden van Tear It Up en Cut The Shit. Pittige hardcore! Verder blijven er altijd plannen die we graag waarheid laten worden."
» Bezoek de Coalition Records website
http://www.kindamuzik.net/label/various-artists-2449/coalition-nog-gewoon-punk-en-underground/6170/
Meer Various Artists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/various-artists-2449
Deel dit artikel: