Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De directe aanleiding voor het interview is de release van de indrukwekkend klinkende live-plaat na.ma.shi.bi.re.na.ma.me.ma.i, die sinds dit jaar voor het eerst in Nederland verkrijgbaar is. Op deze plaat laat de band een explosief mengsel van op de jaren zestig georiënteerde pop, psychedelica en noise horen.
Swingend koninkrijk
Van na.ma.shi.bi.re.na.ma.me.ma.i uitgaande, lijkt Yura Yura Teikoku, vrij vertaald ‘swingend koninkrijk’, een fantastische band te zijn, en de eerste vraag is dan logischerwijs: waarom heeft niemand buiten Japan ooit van Yura Yura Teikoku gehoord?
Zanger en gitarist Shintaro Sakamoto heeft een simpele verklaring voor handen: “We hebben nog nooit buiten Japan opgetreden en onze cd’s zijn niet of nauwelijks te koop in het buitenland.” Sakamoto schrijft (want gezien de taalbarrière is een interview per email het gemakkelijkst) dat hij, indien mogelijk, graag bekender zou zijn in het buitenland.
Yura Yura Teikoku is een ervaren band en heeft een deal met major platenmaatschappij Sony op zak. En toch ligt de wereld nog niet aan hun voeten. “Ik heb altijd gedacht dat het fantastisch zou zijn als mensen over de hele wereld onze muziek kunnen horen,” legt Sakamoto uit, “maar ik wist gewoon niet hoe ik dat aan moest pakken. En nu we bij een major zitten kunnen we in andere landen niet zomaar bij een ander label tekenen. Dat is ook weer een probleem. Het zou wel mooi zijn als platenwinkels buiten Japan onze muziek op voorraad zouden hebben, maar muziek importeren uit Japan is erg duur. Dat is dus ook lastig.”
Daarom is het vooralsnog niet makkelijk om aan de muziek van het Japanse drietal te komen. En dat is jammer, want avontuurlijk ingestelde muziekliefhebber zullen de energieke muziek van de Japanners zeker op waarde weten te schatten. Hoe denkt Sakamoto daarover?
Sakamoto: “Als men ook maar een beetje interesse heeft, dan zou ik heel blij zijn als men eens naar onze muziek zou luisteren. Ik denk dat je zoiets echter niet moet forceren. Als iemand ons toevallig hoort en de muziek ook nog mooi vindt, dan ben ik daar heel blij mee.”
Dat is een heel bescheiden antwoord, maar je vraagt je wel af waarom je dan naar Yura Yura Teikoku zou moeten luisteren.
“Ik denk dat onze luisteraars dat moeten uitleggen, niet ik”, vindt Sakamoto. “Het enige dat we doen is muziek maken waar we zelf graag naar luisteren.”
Japanse intonatie en ritmiek
Yura Yura Teikoku is al sinds 1989 actief. Sakamoto studeerde aan de kunstacademie toen hij Yura Yura Teikoku oprichtte. “We waren allemaal geobsedeerd met 60’s rock-‘n-roll uit het westen, maar we wilden het niet zomaar kopiëren. We wilden een originele rockband zijn die de intonatie en ritmiek van de Japanse taal kon benadrukken.”
De rock uit de jaren ’60 heeft zogezegd zijn sporen nagelaten en dat hoor je ook terug in de muziek. Bands als Les Rallizes Denudes en Velvet Underground hebben een overduidelijke invloed op het bandgeluid gehad.
“We houden zeker van die twee bands,” vertelt Sakamoto, “maar we zijn door veel meer muziek beïnvloed. Onze favoriete Nederlandse band is The Outsiders bijvoorbeeld.” Sakamoto hoorde via een vriend zo’n tien jaar geleden voor het eerst van de muziek van Wally Tax en zijn band. “Ik was overweldigd toen ik het voor de eerste keer hoorde.”
Gevraagd naar zijn kijk op hoe de band zich sinds haar begintijd heeft ontwikkeld, antwoordt Sakamoto: “In onze begintijd waren we wat overijverig en daarmee hebben we onszelf op een zijspoor gezet. Ik denk dat we beter zijn geworden in het doen wat op natuurlijke wijze tot ons komt.”
Dat moet aardig zijn gelukt, want hoewel de band buiten Japan weinig bekendheid geniet, wordt hij in zijn vaderland op handen gedragen. Concerten verkopen er in enkele minuten uit en in karaokegelegenheden schijn je zelfs mee te kunnen zingen op hun muziek.
“Onze liedjes klinken vast heel vreemd in karaokebars”, merkt Sakamoto op. “Ik denk ook niet dat iemand daar lol aan beleeft.”
Bijzondere situatie
Beluistering van enkele studio-opnames leert dat waar de band live een stuk ruiger voor de dag komt, hij op plaat toegankelijker klinkt. “In essentie zijn de nummers hetzelfde,” vertelt Sakamoto, “maar we benaderen concerten als geïsoleerde, eenmalige gebeurtenissen, terwijl je de platen vaker kan beluisteren. We proberen voor beide gelegenheden het meest effectieve geluid neer te zetten.”
Onlangs trad de band voor de tweede keer in zijn geschiedenis op in het buitenland. In juli gaf de band, evenals het jaar daarvoor, twee concerten in New York. Waarom heeft Yura Yura Teikoku zelf nooit eerder over de landsgrenzen heen gekeken?
Sakamoto: “Zelfs in Japan treden we niet xo vaak op, omdat de andere bandleden liever niet al te vaak reizen. Voor onze bassist waren de concerten in New York de eerste keer dat hij buiten Japan kwam. Maar hij leek zich er goed te vermaken, dus als de gelegenheid zich voordoet, komen we graag naar andere landen.”
Sakamoto zegt touren als vermoeiend te ervaren. “We zouden er niet mee om kunnen gaan om elke avond steeds dezelfde liedjes te moeten spelen. Bovendien is één van de bandleden niet in al te beste conditie en als we zo’n lange tour moesten doen, zou hij het niet overleven.”
Het is dus niet zeker dat je de band nog eens op een Nederlands podium tegenkomt. Aan de muziek en de randvoorwaarden kan het in elk geval niet liggen. Met een contract bij Sony ligt de mogelijkheid om over de grens platen uit te brengen of buiten Japan op te treden binnen handbereik. Toch?
Sakamoto: “Sony is een groot label, maar de mensen daar zijn totaal niet zakelijk georiënteerd. We hebben een unieke deal, vergeleken met andere bands en het label zet ons totaal niet onder druk. Dus, vergeleken met andere Japanse bands verkeren we zeker in een bijzondere situatie.”
http://www.kindamuzik.net/interview/yura-yura-teikoku/yura-yura-teikoku-een-onbekend-swingend-koninkrijk/14024/
Meer Yura Yura Teikoku op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/yura-yura-teikoku
Deel dit artikel: