• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Bandnaam Yeah Yeah Yeah’s voor eens en voor altijd verklaard

Wanneer je de kans krijgt om de Yeah Yeah Yeahs aan de tand te voelen spreek je het liefst met boegbeeld, mode-icoon en schreeuwlelijk Karen O. Die vrouw moet een boel te vertellen hebben over haar plotselinge faam, haar vreemde überhippe uiterlijk en de nieuwe plaat Show Your Bones. In plaats daarvan schuift drummer (en zwijger) Brian Chase aan voor een werkelijk zinderend gesprek.

Tekst: Rik Annema

Publicatiedatum: 15 augustus 2006

Het enige wat Chase met volle overtuiging weet te brengen, is dat hij een behoorlijke hekel heeft aan interviews. De dagen voor de ontmoeting in de Amsterdamse Melkweg is hij door de Engelse pers volledig uitgekleed en hij heeft niet de behoefte om zich dat in Nederland opnieuw te laten gebeuren. Helaas slaagt hij in zijn missie, want zo hard als hij de trommels later op de avond raakt, zo zacht praat hij. En was het maar alleen zacht. De meeste antwoorden blijven steken op een ongeïnteresseerd ‘Yeah’ en met een beetje geluk krijg je een ‘Yeah, ofcourse’ toegeschoven. De bandnaam is bij deze wel direct verklaard.

Stijl en felheid
De Yeah Yeah Yeahs vestigen zich in 2003 definitief tussen de grote namen in alternatief rockland. Debuutplaat Fever To Tell ziet dat jaar het levenslicht en gaat mee in de gigantische stroom van garagerockreleases dat jaar. Wat de Yeah Yeah Yeahs op dat moment onderscheidt is stijl, eigengereidheid en felheid. Vooral dat laatste is bij de eerste druk op play duidelijk: vuig, snijdend en pakkend. Stilistisch staat de band ook op zichzelf. Vooral de aparte outfits van Karen O zijn opzienbarend.

Vrouwelijke adepten verkleden zich zelfs tot ware Karen O. kopieën. Iets wat Karen niet in de koude kleren is gaan zitten, want de populariteit wordt haar eind 2004 teveel. Ze verruilt daarom een druk en beklemmend leven in New York voor een rustiger en meer teruggetrokken bestaan in Los Angeles. Een nieuwe start die waarschijnlijk zijn consequenties heeft gehad op de totstandkoming van het nieuwe album. Brian Chase?
(In gedachten verzonken) “Ooh ja. We hebben deze keer behoorlijk anders gewerkt. We hebben alles digitaal opgenomen en we hebben veel over internet gewerkt, omdat de mogelijkheden om veel met elkaar in een ruimte te zijn er simpelweg niet waren. Onze gitarist schrijft de meeste geraamtes van de nummers en produceert het album ook grotendeels.”

Show Your Bones
Op het gebrek aan gezamenlijke oefensessies na is er dus niet veel veranderd. Gitarist Nick Zinner schreef zo’n beetje het hele eerste album. Het folkduo Unitard, dat Zinner samen met Karen O. had, voordat de Yeah Yeah Yeahs in 2000 begonnen, dreef ook op zijn songschrijverschap. Toch klinkt het nieuwe Show Your Bones behoorlijk verrassend. Een in het oor springende verandering is dat de band de beperkingen die het spelen met slechts drie muzikanten met zich meebrengt overboord heeft gegooid. Het album is rijkelijk aangekleed. Vooral de muur van gitaren en synthesizers is opvallend.

Chase: “We zijn ooit met z’n drieën begonnen. We hebben al die tijd zonder basgitarist gespeeld. Die hadden we niet nodig voor die simpele rammelende punknummers. Het was vooral Nick die meer en meer wilde toevoegen en wilde experimenteren toen we eenmaal in de studio waren. Als band hebben we toen besloten om een zo goed mogelijke plaat te maken, waarin elke extra partij die nodig is gewoon op de plaat komt. Voor de concerten hebben wij een bevriende muzikant mee die ons ondersteunt op gitaar en basgitaar.”

Fatsoen
Zolang er gepraat wordt over de nieuwe plaat kan er nog wel een fatsoenlijk antwoord vanaf. Over het muzikale klimaat in New York wil hij dan weer minder kwijt. Die stad lijkt hem ondanks dat het zijn woonplaats betreft niet bijzonder te boeien. “Tja. We hebben wel een aantal leuke bands in New York!” is het antwoord waar we het mee moeten doen.

Alsof niet bekend is wat die wereldstad ons de laatste jaren op muzikaal gebied heeft gebracht. Laat staan wat die stad over de gehele muzikale tijdspanne betekend heeft. Vertel wat over connecties, nieuwe trends, hypes! Maar vooral: is Amerika en vooral New York al aan een offensief tegen het oppermachtige Engeland begonnen? De stroom van Engelse bandjes lijkt alles behalve ingedamd. Sla de programmering van Neerlands eigen Lowlands 2006 er maar eens op na. Arctic Monkeys, Bloc Party, Dirty Pretty Things en de Guillemots zijn zo maar een aantal publiekstrekkers van Britse afkomst.

Zaal te klein?
Misschien zijn de Yeah Yeah Yeahs in staat het tij te keren. Het verenigd Koninkrijk hebben ze alvast in de pocket. Daar speelt het tot kwartet omgevormde trio in zalen die ongeveer vier keer zo groot zijn als de Melkweg, die deze avond aan hun voeten zal liggen. Misschien is Brian Chase daarom weinig spraakzaam. Zou hij de zaal te klein vinden? Aan zijn uitbundige drumstijl later die avond is dat niet af te lezen. Er wordt zelfs zoveel gebeuk uit de speakers getoverd dat de op plaat aanwezige nuance nergens hoorbaar is. Volgens Chase zijn de nieuwe nummers een genot live te spelen, maar echt genieten wordt het niet voor de menigte.

Dat de band op dit moment nog maar een paar weekjes onderweg is, is de enige geruststelling. De mensen die de band op Lowlands gaan zien, kunnen hopelijk rekenen op een band die iets meer van zijn kwaliteit laat zien en meer te zeggen heeft dan een karig ‘yeah’. Mocht dat niet het geval zijn, dan hebben we het prima Show Your Bones in ieder geval nog als troost.

http://www.kindamuzik.net/interview/yeah-yeah-yeahs/bandnaam-yeah-yeah-yeah-s-voor-eens-en-voor-altijd-verklaard/13652/
Meer Yeah Yeah Yeahs op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/yeah-yeah-yeahs