• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Winne met een beetje strijd

Winne Zonder Strijd is dit jaar zonder meer een van de meest langverwachte hiphopreleases van eigen bodem. Na het herhaaldelijk uitstellen gaat, was het vrijdag 13 maart dan eindelijk zover. KindaMuzik bezoekt de Rotterdammer op de Kruiskade en voelt hem aan de tand over de verstreken tijd tussen zijn entree in de scene en zijn debuut, het album zelf, levenslessen en zijn geluk.

Tekst: Bert Bentsink

Publicatiedatum: 16 maart 2009

Als alles bij Winne volgens plan was verlopen, had men inmiddels misschien zijn tweede album mogen verwachten. De zaken pakten echter net even iets anders uit waardoor hiphopminnend Nederland maar liefst vier jaar heeft moeten wachten op het debuut van 'De Generaal'. In eerste instantie zou het album grotendeels geproduceerd worden door Kapitein Mo, de producer die tijdens Winnes doorbraak aan het roer stond. Niettemin besloot deze er halverwege de plaat de stekker uit te trekken. Veel geruchten over de abrupte onderbreking van de samenwerking tussen beide heren deden de ronde. Later bleek het om met name financiële onenigheid en geschillen over erkenning te gaan. Waar de combinatie Winne en Mo dikwijls garant stond voor opzwepende bangers (zoals 'Pomp Die Shit'), bevat Winne Zonder Strijd daarentegen overwegend sentiment en kenmerkt zich door een warm en organisch geluid. "Als ik die plaat gewoon met Mo had gemaakt, dan had deze anders geklonken. Het zou meer maatschappijkritisch zijn geweest; iets dat je bijvoorbeeld niet terug hoort op deze plaat."

Levenslessen
Dat Winne Zonder Strijd niet zonder slag of stoot tot stand is gekomen, moge duidelijk zijn. "Ik ben in die tijd veel met mijzelf geconfronteerd, vooral met mijn zwakheden. Waar ik achter ben gekomen is dat ik eigenlijk wel een zacht mens ben. Soms moet je voor jezelf een grens trekken: tot hier en niet verder. Maar ik ben vaak geneigd die streep toch telkens weer verder op te schuiven, omdat ik in jouw goedheid geloof, snap je?"
Een andere les die Winne ongetwijfeld geleerd heeft, is dat belofte schuld maakt. Want hij durft wel: eerst de fans lekker maken door met data te strooien (te denken: koning-winne-dag) en vervolgens in alle stilte op zich laten wachten. "Dat heb ik zeker geleerd! Daar heb ik het ook over in mijn intro, waarin ik de fans bedank voor het wachten. "

Winne(n) zonder strijd?!
De ironische albumtitel doet, na een lange periode van strubbelingen, toch ietwat gedateerd aan. Zelf acht Winne de naam nog steeds relevant; hij stelt namelijk al gewonnen te hebben. Alles (als hiphopartiest) al te hebben gedaan dat hij wilde doen: op de grote podia opgetreden, de nederhop op zijn grondvesten doen trillen en een schoen ontworpen. Leuk en aardig, maar Winne vergeet dat zijn hype hem daarin heeft gefaciliteerd. Zelf ziet hij dat anders: "Iedere andere rapper had misbruik gemaakt van die hype, maar zo ben ik niet. Anders had ik mijn plaat wel veel eerder gedropt. Ik ben sowieso geen stereotiepe rapper, geen onwetende guy die toevallig wat woorden aan elkaar kan rijmen. Kijk, muziek is mijn passie. Ik leef dit. Ik voel dit. Dit is wat Winston Winne maakt. En als je met je passie al zielen hebt geraakt, dan kan dat je veel voldoening geven. Daarom vind ik mijzelf al een winnaar."

Winnes geluk
Toch zal hij ook wat energie over moeten houden voor de promotie van zijn album en de bijbehorende tour (misschien samen met Jiggy Djé) die eraan zit te komen. Nu het album bijna in de winkels ligt, verklaart Winne in spanning alle reacties tegemoet te zien: "Ik ben benieuwd naar de kritieken, zeker omdat ik mijzelf op deze plaat echt bloot heb gegeven. Maar goed, ik noem mijzelf Winne en mensen zullen daarom echt niet genadevol zijn, dat weet ik nu al." Glimlachend: "Jullie gaan los op mij! Maar het is oké man, I'm happy.

Foto’s van Ilja Meefout

http://www.kindamuzik.net/interview/winne/winne-met-een-beetje-strijd/18244/
Meer Winne op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/winne