Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"We zijn eigenlijk geboekt voor de Oude Zaal in de Melkweg, maar omdat het zo snel is uitverkocht geven we het concert toch in de grote zaal The Max. En zelfs die is helemaal uitverkocht!" De 21-jarige Brown ziet er uit als een puber van zestien in een moeilijke fase. Zijn halflang haar zit in de war en hij heeft een zwart shirt aan dat past bij zijn zwarte broek en schoenen. Een duistere houding die White Lies zichzelf graag wil aanmeten. Die middag geeft de drummer voor het concert interviews in een kleine kamertje in de Melkweg. "Ach, ik heb net nog twee uurtjes geslapen, dus ik ben niet zo moe. Vanavond lekker douchen, wat eten, a few drinks en dan het podium op!"
Het succes van het debuut
Het geluid van To Lose Your Life is donker en de teksten gaan over de dood. "Everything has got to be love or death", zingt de 20-jarige frontman Harry McVeigh met zijn baritonstem. "De thematiek van het album is erg somber, maar muzikaal is het volgens mij erg oppeppend. We wilden echt geen depressief album maken of zo. De teksten zijn de uitkomst van het ouder worden; je ontwikkelt jezelf enorm tijdens je jeugdige jaren. We zijn serieuzer en meer volwassen." Brown neemt een slok van zijn flesje water.
"We hebben voor onze eerste show echt drie maanden geoefend. We kwamen er toen achter dat kleding op het podium ook wel belangrijk is. We dachten: laten we gewoon allemaal zwart dragen, dat is simpel en neutraal. Dan hoeven we ons niet druk te maken over hoe we er op het podium uitzien. Het is niet zo dat we het imago willen hebben van een duistere band en dat we dit willen versterken door zwarte kleding te dragen."
Death
"I'll have to applaud you. You are one of the few that notice." Brown oogt verheugd als de link wordt gelegd tussen het openingsnummer 'Death' en de bands eerste naam Fear of Flying. In het nummer zingt McVeigh dat hij in een vliegtuig zit en bang is dat het elk moment neer kan storten. Fear of Flying dus. Dat het nummer 'Death' heet, zou toepasselijk zijn om de eerste bandnaam achter zich te laten en verder te gaan met White Lies. "Het lijkt er natuurlijk erg op dat wij 'Death' hebben geschreven om onze Fear of Flying-periode af te sluiten, maar het gaat gewoon over de angst om neer te storten terwijl je in een vliegtuig zit. Het is namelijk ook gewoon geschreven toen we in het vliegtuig zaten."
'Vijf redenen om lekker thuis te blijven'
De Nederlandse redactie van muzieksite Spinner.com plaatste een dag voor het optreden het artikel 'White Lies: vijf redenen om lekker thuis te blijven'. In het artikel maakt Spinner.com White Lies finaal af. Brown moet lachen als het aan hen wordt voorgelegd. "Ja, ik heb er vandaag al over gehoord! Maar ze hebben het verkeerd en ik ben het er natuurlijk ook totaal niet mee eens. Op het album klinkt een fucking 25-koppig orkest achter ons en ik ben er redelijk zeker van dat die er vanavond niet bij zijn. Onze muziek is live wel degelijk anders. De optredens zijn de meest persoonlijke dingen die we doen, dus dan gaan we geen gemaakte gezichten opzetten."
"Ik houd niet van Editors, ook al worden we ermee vergeleken. Waar ik het meest naar luister? Van die dreamy pop, waarin iemand niet zingt maar eerder fluistert. Het slaat trouwens nergens op dat mensen zeggen dat we Interpol na-apen. Dat zijn de jaren tachtig. We hebben die periode niet eens meegemaakt!"
"We leren elke dag weer, we worden elke dag ouder." Op de vraag waar deze ontwikkeling muzikaal naartoe leidt, kan Brown nog geen antwoord geven: "Omdat we een album in een korte periode van twee maanden opnemen, hebben we nu nog niet echt concrete ideeën. Wel ben ik er vrij zeker van dat we geen electropop gaan maken zoals MGMT, maar ik zeg natuurlijk nooit nooit."
Foto geheel boven: Steve Gullick
http://www.kindamuzik.net/interview/white-lies/white-lies-groeien-op/18249/
Meer White Lies op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/white-lies
Deel dit artikel: