• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Washed Out is meer dan slaapkamermuziek

De zomer van 2011 mag dan tegenvallen, Washed Out uit het zonnige Atlanta biedt soelaas. Zijn debuutalbum, Within and Without, is de soundtrack van alle zomerse en stoute gedachten.

Tekst: René Passet

Publicatiedatum: 10 augustus 2011

"Wij hebben zulke goede seks op jouw muziek", kreeg Ernest Green al een paar maal te horen na optredens. Hij werd er een beetje verlegen van. "Wat zou jij doen als je zulke persoonlijke ontboezemingen krijgt van fans?", lacht het jonge brein achter Washed Out. "Het is ongemakkelijk, maar tegelijkertijd ook wel grappig." Green - net-uit-bedkapsel, blauwe ogen en dromerige blik - is in Nederland voor een aantal concerten om z'n kersverse debuutalbum, Within and Without te promoten. Een plaat die de ene na de andere lovende recensie binnenhengelt.

Washed Out maakt deel uit van een nieuwe lichting muzikanten die het niet zoekt in beats, maar in sfeer en harmonie. Net als Toro y Moi (met wie Green goed bevriend is), Grouper en Panda Bear maakt Washed Out dromerige pop. Maar waar de luxaflex bij de genoemde referenties vaak gesloten blijft, gooit Washed Out juist alle ramen open. Zijn muziek is de ultieme soundtrack voor alle mooie gedachten. Warm als de zomerzon.

Logisch dus dat Within and Without niet in de grote stad maar in de vrije natuur werd gemaakt. In het buitenhuis van zijn schoonfamilie in Atlanta. "Dat huis staat op een prachtige plek in het midden van nergens", vertelt Green. "Alleen al om mijn boodschappen te kunnen doen moest ik een half uur rijden." Hulp kreeg hij van producer Ben Allen, bekend van zijn werk met Gnarls Barkley en Animal Collective. "Ben hielp me om op het juiste spoor te blijven en me te concentreren op het liedje, als ik mezelf weer eens dreigde te verliezen in de techniek."

Perenboomgaard
Green groeit op met grunge en hiphop, voorzover dat weet door te dringen tot de perenboomgaard rond z'n ouderlijk huis in Georgia. Na zijn eerste experimenten met beats op gekraakte software kruipt hij als tiener langzaam de psychedelische hoek in. "In feite is Washed Out een combinatie van hiphop en psychedelica, waarbij ik popelementen, zoals songstructuur en lyrics, gebruik."

Jarenlang schaaft en sleutelt Green aan zijn eigen sound voordat hij er mee naar buiten durft. Hij noemt Caribou een van zijn grote voorbeelden. "Ik was zwaar onder de indruk van zijn album Up in Flames (2006, RP) en probeerde dat geluid te kopiëren. Dat lukte maar niet, tot mijn grote frustratie. Mijn probeersels klonken veel te rommelig en vol."

Teleurgesteld gooit Green de handdoek in de ring en maakt een half jaar geen muziek. Als hij de draad weer oppakt, heeft hij ineens beet. "Ik kwam erachter dat ik op mijn best ben als ik de dingen simpel houd. Basic songwriting. Ik concentreerde me op een heel pure melodie in plaats van iets te willen maken met enorm complexe instrumentatie."

Obscure platen op eBay
Op zoek naar bruikbare samples voor zijn eerste producties spendeert Green uren op eBay. "Je vindt daar veel verzamelaars die hun complete collectie verkopen en fragmenten van de muziek online hebben gezet", weet hij. "Ik was op zoek naar heel obscure platen die ik kon gebruiken voor textuur en sfeer." Volgens Green is de veilingsite een geweldige bron voor inspiratie. "Je kunt zoeken op cosmic disco, italodisco, noem maar op en krijgt honderden resultaten. Daar zitten ook singles tussen waarvan maar tien mensen op deze aarde een exemplaar hebben."

Zo ontdekt Green de muziek van Gary Low en Change, Italiaanse discogroepen die de basis vormden voor bijvoorbeeld 'Feel It All Around' en 'Get Up' van zijn ep Life of Leasure. "Ik ben een sucker voor dat soort discodrumbreaks en val heel erg voor het analoge geluid, dat rechtstreeks op tape is opgenomen."

Verliefd op shoegazesound
Greens lijzige stem vormt vanaf het begin een belangrijk onderdeel van het Washed Outgeluid. Niet als communicatiemiddel maar als instrument. Hij neemt zijn zanglijnen laag over laag op, zodat er een melancholieke melange ontstaat die veel bijdraagt aan de dromerige sfeer van Washed Out. Dat zijn teksten nauwelijks verstaanbaar zijn, deert hem niet. "Ik hou erg van de shoegazesound van groepen als My Bloody Valentine en Spiritualized. Bij hen ging het ook meer om de sfeer dan om het verhaal."

Ook de naam Washed Out reflecteert die associatieve aanpak. Het is een omschrijving voor verkleurde, uitgebleekte foto's, waarop het onderwerp soms niet meer duidelijk herkenbaar is. Voer 'washed out' als zoekopdracht in op fotosite Flickr en je krijgt duizenden hits van gebleekte shots.

Goede kans dat daar trouwens een foto tussen zit die Ernest Green zelf gemaakt heeft. Het artwork van z'n eerste singles maakte hij met zijn eigen camera. Des te vreemder is het daarom dat hij voor Within and Without koos voor een zogeheten stockfoto, een speciaal voor verkoop gemaakte opname. Die vervolgens doodleuk opdook bij een artikel in de Amerikaanse Cosmopolitan, omdat de licentierechten niet goed geregeld waren. Een wijze les.

Trouwens: driemaal raden waar dat artikel over ging.

http://www.kindamuzik.net/interview/washed-out/washed-out-is-meer-dan-slaapkamermuziek/21923/
Meer Washed Out op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/washed-out