• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Vox von Braun: muziek zonder regels

Indieband Vox von Braun uit Groningen doet het rustig aan: tussen debuutplaat Something Ain't Wrong uit 2008 en opvolger Rich & on Wheels uit 2012 zat maar liefst vier jaar. Op de vraag of we even lang op een nieuwe plaat mogen wachten, antwoordt de altijd even relaxte frontman Wymer Vaatstra met de veelzeggende woorden: "Dat zou zo eens kunnen, ja."

Tekst: Jelmer Luimstra

Publicatiedatum: 31 juli 2014

We spreken Vaatstra backstage in Vera, voordat hij met Vox von Braun een show speelt in de Groningse poptempel. Nu geldt Vera natuurlijk als een thuiswedstrijd voor de Groninger, maar de band reisde ook al twee keer af naar Engeland. In 2010 nam de band in een "omgebouwde paardenstal" in Brighton zijn tweede plaat Rich & on Wheels op en drie jaar eerder, in 2007, deed Vox von Braun een tour van een week in Groot-Brittannië. "Tijdens die tour in 2007 kwam de geluidsman naar me toe en zei: 'ik wist niet dat er een indiescene was in Nederland'," herinnert Vaatstra zich. "Nederland staat ook niet zo goed bekend in het buitenland, weet je wel? Kijk maar naar Nick & Simon als ze naar Amerika gaan (lacht)."

Zijn ze in Engeland verbaasd als Vaatstra zegt dat hij als muzikant uit Nederland komt? "Nou, dat valt wel mee", zegt de frontman meteen. "Maar er zijn daar zoveel bands. Kijk, ze kennen Belgische bands omdat ze in België al twintig jaar aan de weg aan het timmeren zijn. Maar hier in Nederland krijgt indie pas sinds ongeveer tien jaar wat meer aanzien en komen er ook wat toffere bands naar boven drijven." Hij noemt als voorbeelden uit Groningen Traumahelikopter en Wolvon.

Popacademies
Vaatstra verklaart het goede bandklimaat in ons eigen land door de komst van internet. "Door internet wordt het gemakkelijker om muziek te maken", denkt Vaatstra. "We krijgen veel meer invloeden en het wordt makkelijker om thuis in je eentje aan de slag te gaan. Je hoeft geen professionele recorder meer te kopen, maar je kunt op de computer al een goed begin maken." Hij denkt niet dat de opkomst van popacademies er iets mee te maken heeft. Met popacademies heeft de zanger het dan ook niet zo. "Het heeft natuurlijk veel voordelen om te weten hoe dingen moeten. Je leert er bijvoorbeeld hoe je op 24 sporen kunt opnemen, hoe je kunt mixen of weet ik wat. Maar voor creativiteit lijkt het me juist niet zo'n voordeel. Op popacademies leren ze je ook een beetje commercieel te denken en met commerciële muziek heb ik persoonlijk niet zoveel."

Hoe moet het dan wel volgens Vaatstra? "Je moet gewoon een paar idioten hebben die zich een paar jaar opsluiten, die een beetje buiten de samenleving staan of aan de rand zitten en niet op kantoor werken. En dan gewoon een beetje pruttelen, pruttelen, pruttelen totdat ze per ongeluk iets goeds maken. Zo is mijn ideale plaatje, weet je wel?"

Vox von Braun houdt dan ook niet zo van de officiële regeltjes. De band bracht zijn tweede plaat uit in december; volgens critici de minst handige maand voor een release, omdat een album dan nooit meer de eindlijstjes van de media kan halen. Oktober is de ideale maand, zo wordt wel eens beweerd. "Nou, dat zijn allemaal theorieën", vindt Vaatstra. "Dat zeggen dan mensen van platenmaatschappijen die het zogenaamd weten. Maar dat gaat ook lang niet altijd goed. En het nadeel van als iedereen dat doet, is dat je dan tien Nederlandse bands hebt die in oktober hun plaat uit gaan brengen. Ik geloof daar zelf niet zo in. Omdat er geen hond een plaat uitbracht rond de kerst, kregen wij nu juist best veel aandacht. En daardoor kwamen we ook nog eens ergens. Zo speelden we eens op Noorderslag."

Als popacademies niet het antwoord bieden, wat moeten jonge rockbands dan wel hebben? "Ik denk eigenlijk dat je je moet proberen te onderscheiden, omdat er zoveel bands zijn en zoveel muzikanten", zegt Vaatstra. "Hier alleen al in Groningen heb je iets van tweehonderd bands, dat is echt ongelofelijk." Hij blijft even stil om er vervolgens toe te voegen: "Voor andere bands is het heel belangrijk een goed imago te hebben en in contact te blijven met je publiek via social media. Maar dat doen wij eigenlijk ook niet. Wij willen het liefst gewoon goede nummers maken en die de wereld in slingeren. We zien wel wie het hoort. Anders moeten we er andere muziek voor maken, toch? Anders zouden we commerciële muziek moeten maken."

Zestig jaar pop
"Ik haal mijn inspiratie uit zestig jaar popmuziek. Je kunt denk ik wel een stuk of tien bands in onze laatste plaat horen. Ik krijg ook wel eens te horen dat er wat jarentachtiginvloeden in zitten, wat ik zelf weer minder hoor." Zelf groeide Vaatstra in de jaren tachtig trouwens op met Britse bands als Cocteau Twins, Echo and the Bunnymen en Joy Division, maar ook met de muziek van een band als The Velvet Underground. "Al die invloeden komen gewoon bij elkaar en dan ga je thuis een liedje proberen te maken en denk je: 'dit klinkt wel leuk' en 'o, dit klinkt ook wel leuk.' Het is moeilijk terug te herleiden welk nummer door welke band is geïnspireerd."

Vaatstra speelde in de jaren negentig in cultband The Gluemen. "Onze drummer zei wel eens: 'kijk, als het nergens op lijkt, dan lijkt het ook nergens naar'," vertelt de zanger. "Zelfs als je avant-garde maakt, zeggen mensen nog: 'dat lijkt op die en die.' En dan denk je van: hee, shit, het experiment is mislukt want het lijkt ergens op."

Engeland
Opgroeien met Britse wave, een tour houden in Groot-Brittannië: wat heeft Vaatstra altijd zo geboeid aan ons overzeese buureiland? "Ik vind het een fantastisch popland", vertelt hij. "Het verbaast me ook altijd hoe die lui op het gebied van film en muziek zo'n hoog niveau halen en dat het ook heel hoog gewaardeerd wordt in die landen." Is het een droom om daar door te breken? "Zowel voor Engeland als Amerika is dat heel lastig", zegt Vaatstra. "Weet je, je moet er wonen om er iets van de grond te kunnen krijgen. Je krijgt daar gewoon deurgeld, hè. Het is echt gewoon peanuts. Als je honderd pond krijgt voor een optreden dan is het veel. Nou, reken maar uit: dat kan nooit uit."

Optreden in Engeland is dus ook eigenlijk meer een interessante reis voor de band, dan iets waar ze daadwerkelijk geld mee verdienen. Zo moest Vox von Braun het echt doen met de kleinere zaaltjes, die soms ook nog eens halfleeg waren. "Het vreemde is wel dat we juist veel goede reacties krijgen van mensen uit Engeland en Amerika", merkt Vaatstra op. "Ook als we in Nederland spelen, dan komen de mensen die het heel tof vinden vaak uit Engeland of Amerika." Hoe verklaart hij dat? "Nou ja, in grote steden in Nederland zien mensen zoveel toffe bands en wij zijn natuurlijk niet exotisch, want we komen zelf uit Nederland. Ik merk bij mezelf ook dat bands die ik in de Vera supergaaf vind vaak uit Amerika, Canada of Engeland komen."


"We lieten onze plaat masteren door een gast in Brighton", vervolgt de zanger."Hij is een jaar of zestig en heeft met veel bands gewerkt, ook nog met Monty Python eind jaren zeventig. Hij vertelde me dat je in Engeland geen band hebt met onze sound. Dat vond ik ook wel weer vreemd, want dan lijken we dus toch niet zo op andere bandjes." Een ander voorbeeld van interesse uit het buitenland dat hij geeft gaat over Eurosonic, waar de groep begin dit jaar stond. "Daar kwam er ook weer een gast uit Los Angeles op ons af en die kerel had werkelijk alle bands geluisterd die op Eurosonic kwamen spelen. Hij had er twintig uitgekozen waar hij even mee wilde praten en wij waren er dan ook één van." Na even stil te zijn vervolgt hij zijn verhaal: "Maar ja, kijk, wat er dan gebeurt is dat je vervolgens moet proberen om op zo'n SXSW of College Music in New York te spelen, maar ja: hoe ga je dat voor elkaar krijgen?"

New York
Cultband Vox von Braun heeft geen grote platenmaatschappij of management dat zoiets voor de bandleden regelt. "Ik heb met The Gluemen overigens nog wel een paar keer in New York gespeeld, zelfs in CBGB's. Dan gingen we er gewoon op de bonnefooi met onze gitaren naartoe en leenden of huurden we wat versterkers van mensen. Want ja, zo werkt het in New York: voor niets gaat de zon op. En dan gewoon spelen, weet je wel?" Niet dat ze er iets aan verdiend hebben, trouwens. Is het de tragedie van Nederlandse indiebands? "Ik vind het geen tragedie", zegt Vaatstra. "Ik had het voor geen goud willen missen. Sommige mensen gaan graag twee weken in het Caribisch gebied zitten, maar ik ging liever naar New York met de band."

Groningen
Groningen is en blijft de hoofdbasis van Vox von Braun. Is het eigenlijk niet een nadeel om in zo'n uithoek van het land te wonen? "In Amsterdam gaat alles gewoon een beetje sneller", vergelijkt Vaatstra de twee steden. "Daar is er meer drang om te presteren en om weer met iets nieuws te komen." Lachend voegt hij er aan toe: "En daar hebben wij helemaal geen last van." Het kan dan ook zo opnieuw jaren duren voor er een nieuwe plaat van Vox von Braun verschijnt. Wel brengt de groep binnenkort een video uit voor een nummer van Rich & on Wheels, "gewoon voor de fun" en duikt de band later dit jaar de studio in om een nieuwe single op te nemen.


Dat Vox von Braun het rustig aan doet, past dan ook erg bij de denkwijze van Vaatstra. "Meestal komt snelheid de kwaliteit van de muziek tot last, denk ik. Je moet gewoon lekker de tijd nemen om dingen af te maken. Of je moet gewoon zo geniaal zijn dat het allemaal snel lukt of heel veel poen hebben, maar dat is allebei niet van toepassing voor ons", lacht Vaatstra. En zo valt alles samen: de relaxte surfpop van Vox von Braun en de laid-backsfeer van Groningen.

http://www.kindamuzik.net/interview/vox-von-braun/vox-von-braun-muziek-zonder-regels/25183/
Meer Vox Von Braun op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vox-von-braun