Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gelukkig zijn de vier Londenaren van Veronica Falls zo'n beetje de liefste mensen die er rondlopen. Dicht tegen elkaar aan gekropen nemen ze kleine slokjes van hun muntthee. Ze zijn vaker in Nederland geweest. "Dit is wel Nederland, toch?" vraagt drummer Patrick Doyle. Hij verontschuldigt zich: "Ik dacht dat we misschien net in Duitsland zaten."
Japan
Op moment van spreken doet het viertal een mini-tour door Nederland en keert daarna terug naar huis. Zangeres Roxanne Clifford vertelt: "We hebben een tour door Amerika gepland, daar kijken we erg naar uit. We spelen dit jaar op veel plekken waar we nog nooit zijn geweest." Op de vraag waar ze het liefst nog eens willen spelen, antwoorden ze in koor: "Japan!" Gitarist James Hoare: "We horen goede verhalen over Japan. En de fans schijnen daar gestoord te zijn, dat wil ik wel eens meemaken."
In grote zalen heeft Veronica Falls nog weinig interesse. "We willen geen Wembley stadion vullen", zegt bassist Marion Herbain. "We moesten een tijd geleden in de Roundhouse in Londen spelen, dan ben je eigenlijk zo zenuwachtig dat je niet eens meer geniet van een optreden." Wat is dan de ultieme plek om Veronica Falls te zien? "Kleine, intieme zaaltjes", antwoordt Hoare. "We speelden ooit in een fietsenwinkel, dat was misschien onze beste show tot nu toe. Onze muziek is intens, maar niet eng. Intieme, open locaties zijn daarom het beste."
Spijt
Live experimenteert de band hier en daar al met nieuw materiaal, maar het merendeel is vanzelfsprekend afkomstig van het gelijknamige debuutalbum. De band kijkt met gemengde gevoelens terug naar het albumproces. "We hebben er veel van geleerd", concludeert Clifford met rollende ogen. Herbain legt verder uit: "We werkten samen met een producer die ons niet goed begreep, daar hebben we achteraf spijt van. Het klonk niet meer als ons. Daarom besloten we op het allerlaatste moment de opnamen weg te gooien en opnieuw te beginnen."
In slechts drie dagen tijd werd de nieuwe versie van het album opgenomen. Ditmaal zonder producer. Doyle: "Het was een enorme teleurstelling toen we het eerste eindproduct te horen kregen. Het klonk zo glad en droog, alsof we niet meer gepassioneerd speelden." Zangeres Roxanne vertelt verder: "We wisten heel goed wat we wilden, en dat maakte het makkelijk om over de eerste opname te oordelen. Het was stressvol, maar de laatste versie klonk zoals we het altijd al in gedachten hadden."
Oplossing
De oplossing voor komende releases is volgens gitarist James simpel: "We laten niets meer aan anderen over. Het is raar om zo'n perfect plaatje in je hoofd te hebben en dat vervolgens aan anderen uit te besteden. We gaan nu zelf proberen onze muziek te produceren. Dat ging de vorige keer ook prima." Clifford: "Het is niet zo dat we te perfectionistisch of kritisch zijn om met anderen te werken. We zoeken gewoon naar een bepaald geluid, dat we niet kunnen uitleggen."
Ondanks alle problemen rond het opnameproces, is het album een plaat waar alle bandleden nog steeds trots op zijn. "Vorig jaar zijn er maar een paar albums verschenen die me zijn bijgebleven", vertelt Doyle eerlijk. "Girls, Smith Westerns en Pete & The Pirates." Hoare: "We luisteren vooral naar oude muziek. Niet omdat we cool willen zijn, maar omdat er toen zoveel goede muziek werd gemaakt. We hebben nog erg veel in te halen,", lacht hij. "Ik ben nu bij het einde van de jaren zestig. Het duurt dus nog even tot ik bij 2012 ben."
http://www.kindamuzik.net/interview/veronica-falls/veronica-falls-zoekt-zelf-naar-het-perfecte-geluid/22930/
Meer Veronica Falls op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/veronica-falls
Deel dit artikel: