• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Vanderbuyst - Geen dromen maar daden

In Dutch, de titel van het nieuwe album van de veelbelovende hardrockband Vanderbuyst, betekent 'in de problemen'. Maar de loopbaan van het powertrio zit juist in een stroomversnelling. Gitarist Willem Verbuyst kan het afgelopen jaar nog nauwelijks bevatten.

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 27 november 2011

Een jonge vrouw bidt geknield tot God. Tussen al het donkere en obscure geweld heeft de hoes van In Dutch een frisse, serene uitstraling. Vanderbuyst hecht veel waarde aan het artwork van zijn releases. "Elke keer dat ik de hoes bekijk, ontdek ik weer nieuwe dingen, elementen uit de songteksten", aldus Verbuyst. Religie is een interessant onderwerp om liedjes over te schrijven, want het zit vol spanning en tegenstrijdigheden. 'Into the Fire' gaat over Kaïn en Abel. Kaïn vermoordt zijn broer. Als straf mag niemand hem doden, hij is dus eeuwig vervloekt. Ik ben atheïst en heb persoonlijk niets met godsdienst, maar de verhalen zijn erg interessant."

Simpel maar niet eenvoudig
'Superkicken en behoorlijk indrukwekkend' noemt Verbuyst de releaseshows in Hamburg en Berlijn. Zoals bij zoveel Nederlandse gitaarbands zijn de reacties van de oosterburen enthousiaster en massaler. "We zijn een jonge band in een niet zo'n populair genre. En toch staan er veel mensen de liedjes keihard mee te zingen. Kippenvel. Het zijn niet alleen oude mannen die uit nostalgie kijken, maar ook gastjes van zestien in jacks vol patches. Die mix van jong en oud is dankbaar publiek. We worden echt omarmd, want er zijn niet veel bands in onze old school-stijl. In Nederland had ik niet het idee dat er een scene voor ons was, maar toch zijn er overal heavymetalmannetjes die losgaan in clubs. En op festivals trekt het mainstreampubliek ons prima. We proberen te focussen op het liedje. Dat komt op de eerste plek en de rest volgt daarna. Het zijn refreinen die je meteen mee kunt zingen. Net zoals oude bands als Thin Lizzy, die waanzinnig gitaarwerk met mooie liedjes combineren. Een simpel liedje schrijven is niet makkelijk, gitaar spelen ook niet. Sinds een jaar of vijf kan ik pas spelen wat ik in mijn hoofd heb."

Verbuyst heeft nog altijd nauw contact met zijn oude bandmakker Selim Lemouchi. Samen zaten ze in de veelbelovende heavymetalband Powervice. Wanneer dat avontuur tijdens de opnames van het debuut uiteenspat, gaan de twee gitaristen ieder hun eigen weg. Verbuyst richt Vanderbuyst op, Lemouchi The Devil's Blood. "Selim en ik zijn best close en we houden elkaars bands goed in de gaten. Het is mooi dat onze platen precies een week na elkaar uitkomen. Ook al zijn de muziek en de boodschap heel anders, we lijken meer op elkaar dan je zou zeggen. Selim heeft zelfs nog een solo gespeeld op In Dutch.

Dromen verwezenlijken
Vanderbuyst is het bewijs dat hard werken loont. Meteen na het debuut slaat het trio als een bezetene aan het optreden. Geen poppodium, jongerencentrum of festival wordt overgeslagen. Samen met Saxon trekt de band wekenlang door Europa. Een minitour met Grand Magus prijkt inmiddels ook op de agenda. Aan het arbeidsethos van Vanderbuyst kan menig band een voorbeeld nemen. "Toen we begonnen was het snel duidelijk dat dit echt was wat we wilden. Dan moet je dingen opofferen. Een sociaal leven of leuke baan kun je vergeten, maar het is een prijs die we graag betalen. Daarnaast hebben we geluk gehad met een goede boeker en een goed label. Wat dat betreft komt alles mooi samen. Er is behoefte aan onze muziek en wij zijn bereid om hard te werken."

"Toch hadden we niet verwacht dat het zo zou lopen, daar droom je alleen maar van. Toen ik gebeld werd dat we met Saxon konden toeren moest ik even gaan zitten. Het is misschien wel het gaafste wat je ooit gaat doen in je leven. Die lui van Saxon bleken toffe gasten. We hebben regelmatig een biertje met hen gedronken. En soms waren ze vaderlijk, kwamen ze tips geven. Voor de band heeft die tour veel betekend. Dat je bereid bent zoiets te doen laat zien dat je hard wilt werken. Het was daarnaast ook een financiële aderlating."

Met het uitkomen van dromen legt Vanderbuyst de lat alsmaar hoger. "De eerste droom, veel spelen, is uitgekomen. En dan ook nog toeren met een van je helden. Daarna verschuiven je dromen steeds. Een keer Japan of Amerika zou mooi zijn, maar we hebben geen platendeal in Japan. Wel bestellen Japanse winkels via ons label platen en dat verkoopt aardig. Maar het is nu al te gek. Als dit zo kan doorgaan, hoor je ons niet klagen. We zijn nog jong en nog lang geen grote band. Je moet jezelf blijven promoten. Hard blijven werken om zieltjes te winnen. Mensen zien het uurtje op het podium, dat ziet er romantisch en rocksterachtig uit. Wat je niet ziet is dat we de dag erna ook vroeg op moeten om te werken en dat we veel repeteren. De tijd op het podium is de vijf procent die ertoe doet. Die energie delen met je publiek geeft een gaaf gevoel."

Powertrio
De Nederlandse tongval van zanger Jochem Jonkman is in twee albums al uitgegroeid tot een kenmerk van Vanderbuyst. "Natuurlijk proberen we alles zo goed mogelijk te doen, ook het Engels. Maar we zijn Nederlanders en dat verstoppen we niet. Vergelijk het met Klaus van The Scorpions. Mensen kunnen hem verstaan maar je hoort ook zijn Duits. Hij is wat hij is. Je moet je niet anders willen voordoen. Wat ons vooral Nederlands maakt is dat we alledrie erg nuchter zijn. Ons grote voorbeeld was ZZ Top. Zij zijn ook met z'n drieën maar het rockt als een tiet. Het kost tijd en oefening om goed te functioneren als powertrio. Je moet net zo lang oefenen tot het staat. We kiezen voor weinig distortion en een droog geluid, terwijl de trend laag gestemde gitaren en veel distortion is. Als je dat niet doet, is er veel meer dynamiek en horen mensen je muziek veel beter. Je kunt veel meer gevoel in je gitaar leggen. Muziek is emotie en dat is wat mensen willen horen."

http://www.kindamuzik.net/interview/vanderbuyst/vanderbuyst-geen-dromen-maar-daden/22308/
Meer Vanderbuyst op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vanderbuyst